Αφροδίτη Μάνου: «Είµαι ακόµα εδώ, πληγωµένη βαριά, εξουθενωµένη, απογοητευµένη, αλλά ζωντανή»
Mε αφορμή τις εμφανίσεις της στις 7 και 8 Δεκεμβρίου στο «Γυάλινο», µε τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον Νίκο Πορτοκάλογλου, η Αφροδίτη Μάνου μιλάει για τη μακρόχρονη πορεία της στη μουσική αλλά και για το κόστος που πλήρωσε η ίδια στην πορεία των χρόνων...
47 χρόνια σ’ αυτή την «παλιοδουλειά» και την «αχάριστη» πατρίδα -όπως τις έχεις χαρακτηρίσει- τι έμαθες;
Οτι µέσα στους εκατό, χίλιους ολόιδιους, φοβισµένους, ευθυγραµµισµένους, χειραγωγηµένους και προβλέψιµους εραστές του ψεύτικου, του επιτηδευµένου και του προκατασκευασµένου, υπάρχει ένας που αξίζει τον κόπο να βρεις και να του τραγουδήσεις όλα τα τραγούδια που αγάπησες και αυτά που θα γράψεις γι’ αυτόν και για δυο-τρεις άλλους. Οτι οι πραγµατικοί καλλιτέχνες, µικροί ή σπουδαίοι, φτιάχνουν µε την τέχνη τους ένα δικό τους σύµπαν και όλα εκεί είναι αναγνωρίσιµα, έχουν τη σφραγίδα από το δικό τους βάσανο και το δικό τους ψέµα.
Είσαι μια πτωχή καλλιτέχνις, μόνη, ελεύθερη και ανεξάρτητη. Το κόστος αυτής της επιλογής;
Ολα αυτά που είπες. Είµαι µεγάλη πια για να είµαι τόσο… πτωχή, αλλά βλέπεις αλλιώς τα υπολογίζεις εσύ, κάνοντας τις επιλογές σου, και αλλιώς αποφασίζει ο κάθε Σόιµπλε. Και ύστερα, καλλιτέχνις, ελεύθερη και ανεξάρτητη όσο είναι τίτλοι τιµής για µια γυναίκα της γενιάς µου που πάλεψε µε όλα τα τέρατα και τα θηρία, άλλο τόσο είναι και ευθύνη µεγάλη απέναντι στον εαυτό της και στους γύρω της. Τα πάλεψα, τα νίκησα, τα κατάφερα και κάποια άλλη θα το συνεχίσει πιο πέρα. Και είµαι ακόµα εδώ, πιο πλήρης, πιο σοφή, πιο µετρηµένη. Πληγωµένη βαριά, εξουθενωµένη, απογοητευµένη, αλλά ζωντανή. Και δεν φοβάµαι τίποτα πια και κανέναν. Οσο για το µόνη, δεν θα γινόταν αλλιώς. Τέτοια που είµαι, ποιος µε αντέχει; (Γελάει).
Πηγή: Realnews
Πηγή φωτό: NDP