Χρήστος Λούλης: «Ξεχνιέμαι στο άπειρο μεταξύ δύο σημείων και χάνω τον χρόνο μου»

Ο ηθοποιός μίλησε για τον ρόλο του και την συνεργασία του με τους συντελεστές.

«Οι "Παλιοί Καιροί", που κάνουμε τώρα με τον Γιάννη τον Χουβαρδά, προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα αν το μέλλον καθορίζει το παρελθόν και αν οι άνθρωποι καθοριζόμαστε από αυτά που θυμόμαστε. Το μεν παρελθόν ανασκευάζεται ανάλογα με το τι μπορεί να θυμηθεί ο καθένας, το δε παρόν είναι στιγμιαίο και απροσπέλαστο όσον αφορά .στις επιπτώσεις που έχει πάνω μας» είπε στο Secret.

Όσο για τον ρόλο του είπε: «Ο Ντίλι κοκορεύεται στο φολκλόρ του φαλλού του, όπως έλεγαν και οι Κατσιμιχαίοι. Ευαίσθητος μεν, αλλά ανίκανος να νιώσει και να αντέξει σε πλήρη βαθμό το τι σημαίνει να χάνεις έναν άνθρωπο που τον βλέπεις κάθε μέρα. Είναι ένα αμάλγαμα της φαντασίας του συγγραφέα και της δικής μου διάθεσης ή ικανότητας να εκθέσω τον εαυτό μου στο κοινό. Ότι υπάρχει στον Ντίλι, υπάρχει και σε εμένα και αντίστροφα. Αν δεν είχα, δεν θα έκανα αυτή τη δουλειά. Ο,τι κάνει ο άνθρωπος, το κάνει για να ξεπεράσει τους φόβους του και τις ανασφάλειες του, με προεξάρχοντα τον θάνατο».

Όσο για τη σχέση του με τον χρόνο και το πώς φαντάζεται τον εαυτό του σε 10 χρόνια;

«Ξεχνιέμαι στο άπειρο μεταξύ δύο σημείων και χάνω τον χρόνο μου, κερδίζοντας τον. Προσπαθώ να μη με φαντάζομαι σε 10 χρόνια, από τον φόβο όχι να απογοητευτώ αλλά από το να χάσω κάτι ενδιαφέρον που θα μου φέρει η ζωή, λόγω της προσήλωσης μου σε έναν φαντασιακό εαυτό, που δεν έχει καμία αξία να πραγματωθεί».