Κωνσταντίνα Μιχαήλ: « Δεν ήθελα, δε μπορούσα, δεν έγινα μητέρα και δεν αισθάνομαι μισή»

Η Κωνσταντίνα Μιχαήλ, είναι από τις γυναίκες που δεν έκαναν τη δική τους οικογένεια και εξηγεί πως δεν νιώθει μισή.

«Κάθε φορά κάτι με αφυπνίζει και με ενεργοποιεί. Αυτή η δεκαετία σημαίνει τη συνειδητοποίηση, διαλέγω το μονοπάτι που βαδίζω. Πάντα είχα προσανατολισμό, πυξίδα, ακόμη κι αν χανόμουν. Όσο μεγάλωνα κι ωρίμαζα, ανακάλυπτα πως η πορεία μου ήταν όλο και πιο σταθερή. Απελευθερώθηκα! Σε πολλούς τομείς. Στον κοινωνικό, ότι δεν είμαι παντρεμένη με οικογένεια. Στην καριέρα μου, δεν έχω ν' αποδείξω τίποτα. Μια εποχή είχα πολύ μεγάλο άγχος γι' αυτό. Δεν το έχω καθόλου πια, είμαι απελευθερωμένη, κυρία του εαυτού μου. Κοινωνικά Και πολιτικά πάντα έψαχνα τον δρόμο μου. Δεν υπήρξα ποτέ απολιτίκ. Με κούραζε όμως η Ελλάδα με αυτή την κακώς εννοούμενη κομματική-πελατειακή, αδιάφορη, χωρίς αξιολόγηση κατάσταση που βιώνουμε, που με την κρίση ξεπεράσαμε τα όρια. Όλα αυτά που έβραζαν χρόνια μέσα μου επιβεβαιώθηκαν και με οδήγησαν στην απόφαση να ξεκαθαρίσω με τι θα ασχοληθώ, να εστιάσω στο πού θα διοχετεύσω τη μαχητικότητα μου έτσι ώστε να μην είμαστε οι παρίες, οι φτωχοί συγγενείς. Να ακολουθούμε την πρόοδο που .ζηλεύουμε στις άλλες κοινωνίες. Βαδίζω σε μια ανωτερότητα μυαλού, καρδιάς και σώματος. Είναι από τα ωραιότερα στάδια της ζωής μου. Σήμερα είμαι πολύ καλύτερη απ' ό,τι ήμουν μικρότερη. Καμιά φορά λένε οι φίλοι μου «τι όμορφα που είναι τα -νιάτα!». Σιγά τα νιάτα... Τα καημένα τα νιάτα να λες. Με τις φοβίες τις ανασφάλειες, τα άγχη. Δεν προλαβαίναμε να χαρούμε. Σήμερα, που αισθάνομαι τους ιστούς μου νεανικούς, το μυαλό μου κοφτερό και εύστροφο, μπορώ να χαρώ αυτά που μπορούσα να κάνω και, στα νιάτα μου. Έχω αποφασίσει ότι δεν θα αναπαραχθώ. Αν έπρεπε να το κάνω θα είχα άγχος. Η αποστολή μου σ' αυτή τη ζωή είναι άλλη, καλύτερη-χειρότερη δεν με νοιάζει. Η άποψη ότι η γυναίκα ολοκληρώνεται με τη μητρότητα, το θαύμα της φύσης, βρίσκω πως είναι λίγο πατριαρχική άποψη, Η φύση, άσχετα αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, έχει κι άλλα δεδομένα. Έχει και τους ομόφυλους που θέλουν να γίνουν γονείς. Μπορούν» είπε στο Beaute και συνέχισε:

«Το αποκλειστικό τρίπτυχο άντρας-γυναίκα-παιδί δεν είναι υποχρεωτικό. Τελειώσαμε με αυτά. Δεν ήθελα, δε μπορούσα, δεν έγινα μητέρα και δεν αισθάνομαι μισή! Τα αγαπώ τα παιδιά όταν μπορώ να συνεννοηθώ μαζί τους. Στα μπεμπάκια δεν είχα ποτέ αδυναμία. Μεγαλειώδες είναι το έργο μιας μητέρας! Αναμφισβήτητα. Μεγαλειώδες έργο όμως είναι κι όταν κάνεις καλό στην κοινωνία. Είμαστε πάρα πολύ άξιες. Η γυναίκα μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, είναι το τέλειο πολυεργαλείο, κι ας την είχαν βάλει τόσους αιώνες στο περιθώριο. Δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση όμως πως για να γίνεις σωστή πολιτικός ή ηθοποιός θα πρέπει να είσαι και μάνα. Όχι. Ας είσαι μόνο σωστή πολιτικός, ικανή διευθύντρια»