Γιάννης Στάνκογλου: «Το ότι με έχουν χαρακτηρίσει «κακό παιδί» ή «αλήτη» για εμένα είναι θετικό»
Ο Γιάννης Στάνκογλου μίλησε στο People Magazine και αναφέρθηκε στη Ζέτα Μακρυπούλια ως ηθοποιός, για τις αδυναμίες και για το πώς έγινε ηθοποιός!
Ο γνωστός ηθοποιός είπε για τη Ζέτα Μακρυπούλια:
«Η Ζέτα είναι πραγματικά επαγγελματίας και καλύτερη από πολλούς ηθοποιούς που είναι καταξιωμένοι και τους θεωρούμε κουλτουριάρηδες. Ακολουθεί πιστά το πρόγραμμα του σκηνοθέτη – πιο πιστά δεν γίνεται. Από εκεί και πέρα, όλα είναι στην κρίση του κοινού. Εγώ πάντως, έχω πολύ καλή σχέση μαζί της και θέλω να είμαι εκεί για εκείνη. Το ρόλο της μάνας στην παράσταση, έναν δύσκολο και απαιτητικό ρόλο, που φοβόμουν πώς θα της βγει, τον παίζει υπέροχα. Δεν είμαι ο άνθρωπος της ταμπέλας. Ούτε με ενδιαφέρει αν παρουσιάζει το Ρουκ Ζουκ και μετά έρχεται και παίζει στον Γιουγκερμαν. Όλοι έχουμε την ανάγκη από αυτό το σκαλοπάτι που θα μας πάει λίγο παραπάνω».
Σε ερώτηση για το ποια είναι η αδυναμία του απαντά:
«Είμαι εξαρτημένος από το τσιγάρο, τα παιδιά μου, την αγάπη για τη γυναίκα μου, τον εγωισμό μου, αυτό το τελευταιο το σιχαίνομαι πάνω μου. Ξέρεις, ο εγωισμός έχει πάντα έναν καθρέφτη απέναντί του. Εκεί γίνεσαι εγωιστής, στον κόσμο το δικό σου. Εγώ συνήθως στη γυναίκα μου. Όχι στα παιδιά μου. Εκεί βάζω τον εγωισμό στην μπάντα. Αλλά έχω μάθει να ζητάω συγγνώμη».
Κακό παιδί είναι;
«Λατρεύω τα κακά παιδιά, γιατί είναι πάντα τα καλύτερα. Το ότι με έχουν χαρακτηρίσει «κακό παιδί» ή «αλήτη» για εμένα έχει ένα θετικό πρόσημο. Σημαίνει ότι έχεις ζήσει κάποια πράγματα, αλλά την ίδια στιγμή έχεις μια ευγένεια να μπορείς να επικοινωνήσεις ακόμη και τη μαλ@@κια σου ή τη σεξουαλικότητά σου».
Ακόμη αναφέρεται στον απολογισμό ζωής του έχοντας κλείσει πλέον τα 45 έτη κι αν έχει πει «καλά τα κατάφερα», λέγοντας:
«Μόνο καλά. Το πιο σημαντικό βέβαια, που κατάφερα είναι πως αγάπησα. Ακόμη και τις μαλ@@ιες μου και πως δεν έκανα τίποτα για πάρτη μου».
Έπειτα, αναφέρθηκε στο πως έγινε ηθοποιός:
«Δεν ξέρω για ποιο λόγο έγινα ηθοποιός. Αλήθεια...Δεν ονειρεύτηκα ποτέ μια συγκεκριμένη ζωή. Και το να γίνω ηθοποιός με έκανε να έχω συγκεκριμένη ζωή. Νιώθω, όμως, ότι πέρασα και περνάω υπέροχα στη ζωή μου. Επί της ουσίας, είμαι ένας ικανοποιημένος άνθρωπος. Χορτασμένος. Ταξιδεμένος. Ερωτευμένος. ολοκληρωμένος».