Β. Παπακωνσταντίνου: «Δεν σταματάω εδώ, θέλω κι άλλο. Αυτό είναι το μυστικό που με κρατά ζωντανό»
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου αποκαλύπτεται μέσα από την πορεία πενήντα χρόνων που έχει διανύσει μέχρι τώρα.
Ο αγαπημένος ροκάς, μιλάει για τα εφηβικά του χρόνια αλλά και για τη συνεργασία που ξεχώρισε στην τεράστια καριέρα του. Διαβάστε τι είπε...
Πόσα χρόνια… περπατάς στο τραγούδι;
Στον χώρο είμαι 50 χρόνια, γνωστός τα 45. Ξεκίνησα στα 16 μου, αλλά χαριτολογώντας λέω ότι ξεκίνησα από τα νανουρίσματα της μητέρας μου, που δεν την άφηνα να κοιμηθεί και της ζητούσα κι άλλο. Στα πέντε μου, κάθε Τετάρτη πήγαινα στο καφενείο όπου ερχόταν ο ταχυδρόμος και μαζεύονταν όλοι να πάρουν τα γράμματα από τους ξενιτεμένους τους. Έβλεπα… κοινό και ανέβαινα στο τραπέζι και έλεγα ποιήματα και τραγούδια.
Στα 50 χρόνια πορείας σου, ποια συνεργασία ξεχωρίζεις;
Εχω τραγουδήσει με τους πιο σημαντικούς συνθέτες, τους καταπληκτικούς μας ποιητές τους καλύτερους στιχουργούς, τι παράπονο να έχω; Απλά δεν σταματάω εδώ, θέλω κι άλλο. Αυτό είναι το μυστικό που με κρατά ζωντανό, απέναντι τόσο στη ζωή όσο και στη μουσική. Ο μεγαλύτερος σταθμός που ξεχωρίζω είναι η συνάντησή μου με τον Μίκη Θεοδωράκη. Ηταν κάτι το αναπάντεχο, πήγα στη Γαλλία μέσα στη δικτατορία με δύο φίλους μου που τον γνώριζαν και του είπαν να με ακούσει. Ο Μίκης είπε «δεν έχω χρόνο, βρε παιδιά, ας πούμε ένα τραγούδι» και έκατσε στο πιάνο. Το ένα τραγούδι έγινε δύο ώρες, φώναξε τη γυναίκα του και τα παιδιά του, ενθουσιάστηκε πάρα πολύ. Στην πρώτη συναυλία που κάναμε μαζί, στο διάλειμμα, μάθαμε πως έπεσε η χούντα στην Ελλάδα. Ακυρώσαμε όλες τις συναυλίες και επιστρέψαμε στην Ελλάδα. Ετσι ξεκίνησε η δισκογραφία μου με τον Θεοδωράκη και τον Μάνο Λοΐζο -που τον θαύμαζα πολύκαι κάναμε τα «Τραγούδια του δρόμου».
Πηγή: Realnews