«Κεκλεισμένων των θυρών»

Τώρα το έργο θα ανέβει στην Κεντρική Σκηνή του Νέου Ελληνικού Θεάτρου του Γιώργου Αρμένη, θα ανέβει σε σκηνοθεσία της Έφης Μουρίκη, μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και με πρωταγωνιστές τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Εφη Μουρίκη, Κατερίνα Παπουτσάκη και Γιώργο Πολυχρονόπουλο. Τρεις άγνωστοι μεταξύ τους, πρόσφατα νεκροί, ο Garcin, η Inez και η Estelle οδηγούνται στην κόλαση από έναν μυστηριώδη υπηρέτη, η οποία κόλαση, όπως απεικονίζεται στο συγκεκριμένο έργο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σαλόνι με τρεις ίδιους καναπέδες διαφορετικής απόχρωσης. Δεν υπάρχουν καθρέφτες, δεν υπάρχουν παράθυρα, δεν υπάρχουν βιβλία. Δεν υπάρχει ύπνος, ούτε καν δάκρυα.
Το εγκληματικό τους παρελθόν, οι αντιδικίες, οι διαξιφισμοί, οι ειρωνείες, οι ηθικοί και μη εκβιασμοί, τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι τελείως παράλογο να προσπαθούν να ξεχάσουν την παρουσία των άλλων.
Ο δειλός Garcin, η σκληρή ομοφυλόφιλη Inez πού θα ποθήσει την νάρκισσο παιδοκτόνο Estelle, πολύ γρήγορα συνειδητοποιούν ότι η συνεύρεση τους δεν είναι τυχαία και ότι ο καθένας τους θα γίνει ο βασανιστής των άλλων δύο.
Η ειρωνεία βρίσκεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη κόλαση δεν προσφέρει πυρωμένα σίδερα και φωτιές σαν μαρτύριο, αλλά την ταπείνωση και τον εξευτελισμό των χαρακτήρων καθώς αυτοί αποκαλύπτονται μεταξύ τους. Εδώ οι ψυχές απογυμνώνονται από τα μυστικά τους και εκτίθενται στο ανελέητο φως της κόλασης. Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ θεωρείται απόστολος της φιλοσοφίας του υπαρξισμού. Η υπευθυνότητα του καθενός για τις πράξεις του και για τις συνέπειές τους είναι έκδηλη στο έργο του «Κεκλεισμένων των θυρών» και η φράση του Garcin «Η κόλαση μας είναι οι άλλοι», αποδεικνύει εμπεριστατώμενα τις θέσεις του.
Ο Garcin, η Inez και η Estelle ήλθαν και θα μείνουν για πάντα συγκάτοικοι μέσα σ’ ένα αιώνιο μαρτύριο...