Γιώργος Νανούρης: «Οι περισσότεροι άνθρωποι αναγκάζονται να κάνουν κάτι που δεν αγαπούν...»

Επιπλέον, ξεκαθαρίζει ποια από τις δύο του ιδιότητες υπερισχύει για εκείνον, αυτή του ηθοποιού ή του σκηνοθέτη εκφράζοντας εμπεριστατωμένα τη σκέψη του.

Οικονομικά στάθηκες σχετικά γρήγορα ατά πόδια σου; Πότε είπες «Ναι, μπορώ να ζήσω αξιοπρεπώς από αυτή τη δουλειά»;

«Μετά την πενταετία, ζούσα. Οχι πλουσιοπάροχα, αλλά ζούσα. Το κυνηγούσα όμως πολύ, δεν άφησα τίποτα στην τύχη του. Μια Αμερικανίδα καθηγήτρια υποκριτικής έλεγε πως «Ο ηθοποιός δεν είναι ποτέ άνεργος. Δουλειά του είναι να ψάχνει για δουλειά». Είχε δίκιο. Αυτό ισχύει για όλα τα ελεύθερα επαγγέλματα. Φροντίζω, βέβαια, όσο μπορώ να μην «ανοίγομαι». Μένω μόνος μου, δεν κάνω σπατάλες, δεν έχω πάρει ποτέ μου δάνειο, όλα αυτά πολύ συνειδητά, γιατί θέλω να είμαι ελεύθερος. Αν έκανα μεγάλη ζωή, θα έπρεπε να βρω και τρόπους να τη συντηρήσω. Και δεν το ήθελα αυτό για τον εαυτό μου. Γιατί εκεί αρχίζουν οι εκπτώσεις...».

Ανάμεσα στην ηθοποιία και τη σκηνοθεσία, πού γέρνει η ζυγαριά;

«Έχουν μπει πολλές φορές οτο ζύγι. Σίγουρα, η ζυγαριά κλίνει πια προς τη σκηνοθεσία. 'Εχει περισσότερο άγχος και αγωνία, αλλά ταυτόχρονα είναι κάτι πολύ δημιουργικό. Γενικά, κάνω μια δουλειά που αγαπώ κι αυτό είναι σπάνιο. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναγκάζονται να κάνουν κάτι που δεν αγαπούν μόνο για να επιβιώσουν», λέει στο περιοδικό People.