Γιάννης Βούρος: «Όταν υφίσταμαι μια κριτική κακόπιστη και συκοφαντική…»
Ο Γιάννης Βούρος μίλησε για τις κακόπιστες κριτικές και πώς τις διαχειρίζεται.
Ακόμη, αναφέρθηκε στην εξουσία που τυγχάνει να περνά από τα χέρια μας, και εξηγεί το συλλογισμό του σχετικά με αυτή.
Πόσο σε επηρεάζει η γνώμη των άλλων;
«Στο παρελθόν, πολύ. Έχω αυτογνωσία και θεωρώ ότι είμαι δίκαιος, μπαίνω στη λογική της αυτοκριτικής και εντοπίζω πού μπορεί να έχω κάνει λάθος. Συνεπώς, όταν υφίσταμαι μια κριτική κακόπιστη και συκοφαντική ή μια ύβρη που εκτοξεύεται προς το πρόσωπο μου, χαλιέμαι. Τουλάχιστον, παλιότερα. Πλέον, δεν χαλάω τη ζαχαρένια μου για κάτι που δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθώ. 'Εχω καταλήξει ότι με ενδιαφέρει η γνώμη των ανθρώπων που έχω τοποθετήσει ψηλά εγώ, όχι το κατεστημένο. Ποτέ, άλλωστε, δεν συ¬ναλλάχθηκα μαζί του. Αλλά κι αυτό δεν έπαιξε μαζί μου μπάλα».
Ωστόσο, όταν περνά στα χέρια σου η εξουσία οποιασδήποτε μορφής; είτε από την καρέκλα του σκηνοθέτη, του παραγωγού, του καλλιτεχνικού διευθυντή στο ΚΘΒΕ στο παρελθόν είτε του υποψήφιου δημάρχου τώρα, πώς τη διαχειρίζεσαι;
«Δεν πιστεύω ότι οι τίτλοι κάνουν τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι κάνουν τους τίτλους και στολίζουν τα αξιώματα. Προσωπικά, δεν χρησιμοποίησα ποτέ τον τίτλο ή το αξίωμα μου προκειμένου να κερδίσω ή να επιβάλω κάτι. Βεβαίως, μου αρέσει να οργανώνω ομάδες και, όταν μου αναθέτουν μια δουλειά, να αναλαμβάνω εξολοκλήρου την ευ¬θύνη. Αυτό είναι βασικό χαρακτηριστικό μου».
Και όταν δεν μπορείς να κάνεις ελεύθερα και με τους δικούς σου όρους αυτό που έχεις αναλάβει, τι γίνεται;
«Εκεί μπαίνει το αίσθημα μιας βαθιάς απογοήτευσης. Γιατί έχεις κάνει ό,τι περνάει από το χέρι σου. Ειδικά σ' αυτή τη δουλειά, μπορεί να έχεις τα καλύτερα υλικά και να μη σου πετύχει η συ¬νταγή. Απογοητεύεσαι, αλλά ξυπνάς το επόμενο πρωί και λες «Εκανα ό,τι μπορούσα, έχω τη συνείδηση μου ήσυχη». Δεν πρέπει, όμως, να μπεις από μόνος σου στη λογική των εκπτώσεων, εκεί έχεις χάσει από χέρι. Είσαι υποχρεωμένος να πας μέχρι το τέλος. Ο Τσαρούχης μου έλεγε κάτι καταπληκτικό: «Να σημαδεύεις με το τόξο σου ψηλά, γιατί το βέλος, και τον στόχο να μην πιάσει, κάπου ψηλά θα πάει». Αυτό προσπάθησα να τη¬ρήσω σε όλη μου τη ζωή», λέει στο People.