Ελένη Ράντου: «Δεν αντέχω το φουσκωμένο “εγώ”»

Η δημοφιλής ηθοποιός αναφέρεται ακόμη στο έντονο "εγώ", την ασθένεια των τελευταίων χρόνων, που την ενοχλεί.

Έχω την εντύπωση ότι έχεις πολλά κοινά με την ηρωίδα του έργου σου, την Τζάσμιν.

«Δεν νομίζω. Ίσως έχουμε κοινό ένα κομμάτι ναρκισσισμού γιατί, για να κάνεις αυτή τη δου-λειά, πρέπει να είσαι και νάρκισσος. Παλεύω να το μετριάσω. Από εκεί και πέρα, δεν στήριξα τα όνειρα μου σε ψευδαισθήσεις, όπως έκανε η Τζά-σμιν. Είμαι άνθρωπος της σκληρής "πραγματικότητας».

Η Τζάσμιν στο τέλος τρελαίνεται από έρωτα;

«Τρελαίνεται από ταυτότητα. Χάνει την ταυτό-τητα της. Το να βρίσκεσαι σε ένα κέντρο κορυφής δεν σου δίνει μόνο ασφάλεια. Σε προσδιορίζει υπαρξιακά/Οταν λείψει αυτό, το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρεις ποιος είσαι».

Το 'χεις πάθει;

«Όχι, γιατί υπήρξα αυτοδημιούργητη, άρα πάτησα πολύ πάνω σε μένα. Η ηρωίδα έχει αφεθεί στο να την προσδιορίζουν οι άλλοι, στην πρώτη κιόλας σκηνή της αλλάζουν το όνομα και από «Τζανέτ» γίνεται «Τζάσμιν». Δεν είναι τυχαίο. Εγώ επέβαλα το όνομα μου, δεν μου το άλλαξε κανείς. Ράντου με λένε. Αλλά βλέπω πολλούς ανθρώπους γύρω μου να καταρρέει όλη η ύπαρξη τους επειδή αλλάζουν οι σταθερές της ζωής τους».

Τι δεν αντέχεις πλέον να βλέπεις γύρω σου;

«Το φουσκωμένο «εγώ». Αυτή είναι η ασθένεια των δικών μας χρόνων. Πάντα ο Έλληνας είχε πρόβλημα συνεργασίας και ομαδικότητας, ίσως γιατί είμαστε μια μικρή χώρα και ο ένας ξέρει τον άλλο καλά. Τώρα νομίζω ότι υπάρχει μια παθολογική τάση να κλειστούμε στον εαυτό μας και να φουσκώσει το «εγώ» μας», λέει στο People.