Πού είναι και τι κάνει σήμερα ο Σπύρος Ιωάννου, μετά τη χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας;

Σήμερα απέχει από την τηλεόραση όχι από δική του επιθυμία, αλλά γιατί δεν έχει υπάρξει κάποια πρόταση. Ξεχωρίζει, όμως, στην παιδική παράσταση «Ενα παιδί μετράει τ’ άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη, που ανεβαίνει στο θέατρο Ακροπόλ, ενώ έχει δοκιμάσει τις δυνάμεις του και στη σκηνοθεσία, με τελευταία δουλειά τη «Μέθοδο αντισύλληψης» του Γιάννη Βασιλακόπουλου, που ανέβηκε στο θέατρο Λύχνος Τέχνης και Πολιτισμού.

Ο ηθοποιός γεννήθηκε στην Πάργα, αλλά μεγάλωσε στον Καναδά. Σπούδασε στο Actors Studio - Lee Strasberg στη Νέα Υόρκη και συνέχισε τις σπουδές του στη Δωδωναία Σκηνή στην Αθήνα.

Στη διάρκεια της καριέρας του έχει παίξει σε αρκετές τηλεοπτικές παραγωγές, αλλά και κινηματογραφικές ταινίες, όπως «Κορίτσια, ο Μάρκουλης», «Φυλακές ανηλίκων», «Γρανίτα από μελάνι», «Κλάμα στα σχολεία» και πολλές άλλες, και, φυσικά, σε πολλές βιντεοταινίες, όπως «Αγριες πλάκες στα θρανία», «Παλικάρι στα θρανία», «Ταμτάκο, προχώρα, ξεβρόμισε τη χώρα», «Τόλμη και αλητεία» και πολλές ακόμη, που χάριζαν απλόχερα το γέλιο στον κόσμο.

«Δεν βάζω τίτλους: ηθοποιός, κωμικός, δραματικός» μας λέει ο Σπύρος Ιωάννου, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί κωμικός ηθοποιός, παρότι έχει παίξει και σε πολλές δραματικές δουλειές, και προσθέτει: «Η βιντεοκασέτα μπήκε ξαφνικά στη ζωή μας και στη ζωή μου και όσο και αν προσπάθησα να την αποφύγω, δεν τα κατάφερα. Και λέω να την αποφύγω, γιατί τη θεωρούσα κάτι πρόχειρο».

«Νιώθω περήφανος»

«Είχαμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε δυο τρεις ταινίες την ημέρα. Δεν μπόρεσα, λοιπόν, κι εγώ να το αποφύγω για οικονομικούς λόγους, γιατί πάντα προέχει η επιβίωση. Δεν ντρέπομαι γι’ αυτό καθόλου και μάλιστα νιώθω περήφανος, γιατί ό,τι κι αν έκανα το αντιμετώπιζα με την ίδια σοβαρότητα και το αποτέλεσμα με δικαίωσε» τονίζει.

Κάνοντας έναν επαγγελματικό... απολογισμό, νιώθει ευτυχής που έχει καταφέρει να συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς, όπως ήταν ο Θανάσης Βέγγος, ο Νίκος Ρίζος, ο Γιάννης Γκιωνάκης κ.ά. Δεν θα ξεχάσει τη στιγμή όταν του ανακοινώθηκε ότι σε μια δουλειά θα υποδυόταν τον γιο του Ντίνου Ηλιόπουλου! Ολα αυτά τα χρόνια που ζει κάνοντας θέατρο αυτό που τον τρομάζει, όπως μας λέει χαρακτηριστικά, είναι η σκέψη ότι μπορεί να ξεχάσει τα λόγια του επί σκηνής, το γνωστό στη γλώσσα των καλλιτεχνών και ως «σεντόνι»! «Πολλές φορές το έχω πάθει. Είναι εφιάλτης! Και πολλές φορές το βλέπω και στον ύπνο μου και είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί. Στην κωμωδία, βέβαια, μπορείς εύκολα να το σώσεις, για φαντάσου να παίζεις Σαίξπηρ!», είπε γελώντας στην «Espresso».

Κοιτούσε τη δουλειά του

Ο Σπύρος είναι αγαπητός τόσο από τον κόσμο, που τον γνωρίζει κυρίως από τις τηλεοπτικές δουλειές του και τις συμμετοχές του στις βιντεοταινίες, όσο και από τους συναδέλφους του, καθώς είναι από τους ηθοποιούς που ανέκαθεν κοιτούσε τη δουλειά του και μόνο!

Την ίδια... τακτική ακολούθησε και στην προσωπική του ζωή, την οποία φρόντισε να κρατήσει μακριά από οποιαδήποτε δημοσιότητα.

Άλλωστε, ο καλύτερος και πιο δυνατός ρόλος της ζωής του είναι αυτός του πατέρα! Ο Σπύρος Ιωάννου είναι ένας στοργικός, τρυφερός μπαμπάς τριών αγοριών που, παρά το γεγονός ότι έχουν μεγαλώσει και έχουν τραβήξει τον δικό τους επαγγελματικό δρόμο, στέκεται δίπλα τους σε κάθε βήμα τους. Από τους δυο γιους που απέκτησε από τον πρώτο γάμο του ο Δημήτρης ακολουθεί τα χνάρια του, σπουδάζοντας στο Actor Studio στο Τορόντο, ενώ ο Μιχάλης κινείται σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια, αυτά της εναλλακτικής ιατρικής.

Ο μικρότερος, ο Διονύσης, τον οποίο απέκτησε από τον γάμο του με την τραγουδίστρια Χρυσώ Σταματοπούλου (σ.σ.: αδελφή της Μαντώς), έχει μεν καλλιτεχνική φλέβα, μακριά όμως από την υποκριτική... Ασχολείται με το φλάουτο και το πιάνο.

«Ήμουν πολύ κοντά στα παιδιά μου και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ και, ναι, πιστεύω ότι έχω πετύχει ως πατέρας», λέει με υπερηφάνεια στην ίδια εφημερίδα, ενώ στην ερώτηση αν σκέφτεται να κάνει κι έναν τρίτο γάμο, απάντησε με χιούμορ:

«Ωραία ερώτηση. Πάμε στην επόμενη».