Πέγκυ Σταθακοπούλου: «Δεν ήθελα να χάσω ούτε μια στιγμή από το μεγάλωμα της κόρης μου Χριστίνας»

Πέγυ Σταθακοπούλου: «Νιώθω φόβο στην απώλεια»

Η ηθοποιός μιλά και τις δυσάρεστες καταστάσεις, με τις οποίες ηρθε αντιμέτωπη..

Λόγω της οικογένειας έμεινες συνειδητά μακριά από τη δουλειά σου για κάποιο χρονικό διάστημα;

Ναι, απόλυτα συνειδητά. Προσπάθησα δηλαδή να είμαι μέσα στη δουλειά μου τις περιόδους που ένιωθα ότι υπήρχε ένας πολύ ενδιαφέρον ρόλος και μια πολύ ωραία συνεργασία. Είχα την κόρη μου, τη Χριστίνα, 6 μηνών και δούλεψα για δύο χρόνια με τον Λευτέρη Βογιατζη. Ήταν δύσκολη περίοδος, η δουλειά ήταν πολλές ώρες, απαιτητική κι εγώ είχα μωράκι, αλλά αυτό δεν το έκανα συνέχεια. Έμενα εκτός δουλειάς, γιατί δεν ήθελα να χάσω ούτε μια στιγμή από το με­γάλωμα της Χριστίνας, ήθελα να είμαι εκεί, παρούσα. Το ότι ήμουν εκεί είχε ένα κόστος στο επίπεδο της καριέρας, αφού έκανα διαλείμματα και απείχα, αλλά ήταν προσωπική μου ανάγκη. Είχε έρθει το μεγάλο δώρο στη ζωή μου, η Χριστίνα, και από την πλευρά της ηθοποιού, καθώς μεγάλωνα, γιατί έγινα μητέρα μεγάλη, δεν έγινα πιτσιρίκα, ένιωθα ότι χρειάζομαι μεγάλα διαλείμματα για να ανασυγκροτούμαι, να γεμίζω τις μπαταρίες μου.

Που σημαίνει ότι δεν άφησες ποτέ την προσωπική σου ζωή και τον εαυ­τό σου;

Δεν άφησα καθόλου τον εαυτό μου. Δεν έφευγαν άνθρωποι από τη ζωή μου λόγω της δουλειάς μου, επειδή «χανό­μουν» κάποια διαστήματα, γιατί έπρεπε να είμαι εκεί, να αφοσιωθώ. Ούτε εγώ έφευγα από εκείνους, δεν έδιωχνα ανθρώπους από τη ζωή μου, ποτέ, ανθρώπους που αγάπησα και που είχαν αξία για μένα. Αντίθετα, είμαι ένας πιστός ανθρωπος εκεί που αγαπάω. Δεν αγαπάω εύκολα, ούτε γρήγορα, θέλω το χρόνο μου. Αγαπάω πολύ βαθιά και για πολύ, για τον αιώνα τον άπαντα. Είμαι βαθιά συναισθηματική και ευάλωτη, αλλά λίαν προσφάτως ανακάλυψα ότι έχω και μια δύναμη μέσα μου. Μερικές φορές δεν τα φέρνει έτσι η ζωή, ώστε να ανακαλύψει το μέγεθος, το μέτρο της δύναμης που έχεις.

Συνήθως, σε δυσάρεστες καταστάσεις αναμετριόμαστε με τη δύναμη μας.

Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Αν και πρέπει να αναμετριό­μαστε με τη δύναμη μας στις ευχάριστες, γιατί εκεί ανακαλύπτει ποιοι άνθρωποι είναι οι φίλοι και κα­ποιες δικές σου ποιότητες. Είναι εύκολο να «γλιστρή­σει» μέσα στη στιγμή τη3 επιτυχίας και αυτό να φέρει έπαρση και έναν τεράστιο εγωκεντρισμό.

Τι σε κράτησε και δεν... γλίστρησες;

Σίγουρα η αγάπη των δικών μου ανθρώπων. Αγαπή­θηκα από την οικογένεια μου από παιδάκι μέχρι τώρα. Είμαι από 22 χρονών στη δουλειά αυτή, όπου πήρα πολλή αγάπη από τον κόσμο, όπως και επιβεβαίωση. Έπειτα ήταν και τα διαβάσματα μου, πολλές φορές απομονώνομαι. Είμαι σε καλή σχέση με μένα ακόμα και όταν δεν είμαι καλά με... μένα. Είμαι πολύ ανα-σφαλή5 άνθρωπο; και καλλιτέχνη;, με την έννοια ότι μπροστά σε κάθε καινούργιο ρόλο και συνεργα­σία νιώθω ότι ξεκινάω από την αρχή, σαν μαθήτρια.

Πηγή: Λοιπόν