Μέμος Μπεγνής: «Οι εναλλαγές και η μη σταθερότητα είναι αυτά που με μαγεύουν σε αυτή τη δουλειά»

Μπορεί να μην είναι ένα σταθερό επάγγελμα, αλλά υπάρχουν πράγματα που τον μαγεύουν.

Τι αγαπάτε στη δουλεία σας;

«Νομίζω την έλλειψη σταθερότητας, θα φανεί λίγο περίεργο και αρνητικό αυτό, αν το ακούτε για πρώτη φορά έτσι ξαφνικά. Δεν θέλω να έχω κάτι σταθερό. Όχι ότι η δουλειά μας δεν είναι σταθερή όταν πας καλά. Αναφέρομαι στις εναλλαγές των ανθρώπων και του Περιβάλλοντος και των εκάστοτε δουλειών, γιατί δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω μια δουλειά στην οποία κάθε μέρα θα κάνω το ίδιο. θα τρελαινόμουν, θα ήθελα να ουρλιάξω από την πλήξη και τη βαρεμάρα. Είναι μια δουλειά που κάθε χρόνο είναι διαφορετική. Κάνεις διαφορετικό έργο, συναντάς διαφορετικούς ανθρώπους, υποδύεσαι διαφορετικούς χαρακτήρες, και αυτό εγώ το έχω μεταφράσει ως ψυχοθεραπεία. Γιατί το να κάνεις στη σκηνή πράγματα τα οποία δεν μπορείς να κάνεις στη ζωή σου, όπως το να εκτονώνεσαι, να κλαις, να γελάς, να φωνάζεις, να τρέχεις, να προβληματίζεσαι, να είσαι σοβαρός, αστείος, είναι πάρα πολύ λυτρωτικό, ειδικά σε μια περίοδο τόσο δύσκολη με όλη αυτή την ηθική πρωτίστως κρίση που περνάμε. Είναι πολύ ωραίο να μπορείς να εκτονώνεσαι στη δουλειά αυτή, κάνοντας κάθε χρόνο διαφορετικά πράγματα. Ναι μεν δίνεις εξετάσεις κάθε χρόνο, γιατί μπορεί τη μία χρονιά να σε έχουν στα ουράνια και να σε «προσκυνάνε», να σε χειροκροτάνε, επειδή είσαι πολύ καλός σε κάτι, και να σημειώνεις επιτυχία, και την επόμενη χρονιά να μη σου πάει ο ρόλος που κάνεις, να μην είσαι καλός, να κάνεις μια αποτυχία, και τότε να σε θάβουν. Αυτό είναι λίγο δύσκολο να το αντιμετωπίσεις, αλλά παράλληλα' σου δίνει και την ευκαιρία να πατήσεις πόδι και να πεις: «Όχι, θα τα καταφέρω την επόμενη και θα κάνω κάτι άλλο!». Οπότε αρχίζει η προσπάθεια για κάτι καλύτερο και αυτό σε καλυτερεύει και ως χαρακτήρα, και ως άνθρωπο, και ως συνάνθρωπο, και όλα. Οι εναλλαγές και η μη σταθερότητα είναι αυτά που με μαγεύουν σε αυτή τη δουλειά»

Όταν σας συνέβη εσάς για πρώτη φορά κάτι αντίστοιχο στην πολύχρονη καριέρα σας, ήταν εύκολο να το διαχειριστείτε;

«Στην, αρχή δεν ήταν εύκολο, γιατί όταν-έχεις συνηθίσει σε κάτι που πάει πολύ καλά και μετά κάνεις κάτι που δεν πάει καθόλου καλά είναι λίγο περίεργο και σε πιάνει μια στεναχώρια. Σε αυτή τη δουλειά έχουμε επιτυχίες και αποτυχίες. Οπότε περνώντας τα χρόνια βλέπεις ότι έτσι είναι η δουλειά αυτή και είτε το δέχεσαι είτε όχι. Εγώ το έχω δεχτεί αυτό και προχωράω. Είναι στενόχωρο, αλλά υπάρχει πάντα η ελπίδα ότι π επόμενη δουλειά θα είναι καλύτερη...» είπε στο Mytv