Αλέξης Γεωργούλης: «Στην Ελλάδα δεν έχουμε γίνει ρομποτάκια»

Μάλιστα, το βράδυ του Σαββάτου κοντράρεται με το «Your face sounds familiar» στον ΑΝΤ1, στο οποίο ο δημοφιλής ηθοποιός συμμετέχει επίσης εκτελώντας χρέη κριτή.

Πώς προέκυψε όμως για τον Αλέξη το «The Durrels»;
«Ημουν στο Λος Αντζελες, όπου είχα πάρει και πράσινη κάρτα και εργαζόμουν πάνω στην υποκριτική. Ενα οικογενειακό θέμα με γύρισε κάποια στιγμή πίσω στην Ελλάδα. Καθώς σκεφτόμουν ότι το ταξίδι Αθήνα - Λος Αντζελες είναι πολύ μεγάλο -15 ώρες στον αέρα-, συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να ψαχτώ κινηματογραφικά στην Ευρώπη και μάλιστα στην Αγγλία, που είναι και πιο κοντά στη χώρα μου. Βρήκα έναν ατζέντη στο Λονδίνο, όπου έμεινα για δύο μήνες και για καλή μου τύχη έκλεισα τη δουλειά στο “The Durrells”» τονίζει ο ηθοποιός.

«Έτσι, φτάσαμε εδώ και τέσσερα χρόνια να παίζω σε μια σειρά που έχει κάνει τρομερή διαφήμιση στον τουρισμό της Ελλάδας και ειδικά στην Κέρκυρα. Αυξήθηκαν οι αφίξεις των Βρετανών στo νησί και σε αυτό έπαιξαν ρόλο και τα ωραία πλάνα από το σίριαλ», λέει στην Espresso ο ηθοποιός.

Όσο για το πώς νομίζει πως οι ξένοι βλέπουν τη χώρα μας;

«Ξέρουν τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα όσον αφορά την οικονομία της. Μάλιστα, λόγω της κρίσης και της πάλης που κάνουμε, μας έχουν συμπαθήσει κιόλας. Αυτό που έχω εκτιμήσει στη χώρα μου είναι ότι ο λαός της έχει μια φλόγα που γίνεται πολλές φορές θράκα. Μιλώντας για τον Πυθαγόρα, νιώθω, όπου κι αν βρεθώ, ότι τον έχω στον ώμο μου. Δεν έχω τον Superman» αναφέρει.

«Και στα δύσκολα που ήρθαν στην Ελλάδα και στα δύσκολα που με βρήκαν στο εξωτερικό άρχισα να μη φοβάμαι τη φτώχεια. Ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος θέλει καλό καιρό, ένα μικρό σπιτικό, ποιοτικό φαγητό, πνευματική καλλιέργεια και έναν καλό γείτονα για να τα μοιράζεται. Αυτά στην Ελλάδα τα έχουμε δωρεάν και στην καλύτερη μορφή. Δεν χρειάζεται να... ξεπουληθώ στην Ελλάδα για να βρω μια ωραία θάλασσα ή ένα νόστιμο φαγητό. Ζώντας σε αυτή τη χώρα δεν χρειάζεται να αγοράζω πράγματα για να βρω ψήγματα ευτυχίας. Ο δυτικός κόσμος φτιάχνει ανθρώπους μηχανές. Είμαστε σαν εφαρμογές. Ενα παιδί που μεγαλώνει γύρω από applications, τι θα γίνει; Θα έχει τη νοοτροπία και τον ψυχισμό μιας εφαρμογής. Στην Ελλάδα δεν έχουμε γίνει ρομποτάκια», συμπληρώνει με νόημα ο γνωστός ηθοποιός