Αλέξανδρος Ρήγας: «Ήμουν παιδί της επαρχίας και ήρθα στην Αθήνα με δυο σαγιονάρες»

Ο γνωστός σκηνοθέτης και σεναριογράφος αναφέρεται ακόμη στις ημέρες του στο Πανεπιστήμιο, στις διαλέξεις του Μπαμπινιώτη, αλλά και την στροφή που έκανε και ακολούθησε την τηλεόραση.

Τι άλλο θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια;

Αυτό το αίσθημα ότι πρέπει πάση θυσία να επιβιώσω. Ήμουν παιδί της επαρχίας και ήρθα στην Αθήνα με δυο σαγιονάρες, μια πλαστική σακούλα και 100 δραχμές στην τσέπη. Θα ακουστεί αστείο, αλλά δεν ήξερα αν ανεβαίνει ή κατεβαίνει η Πα­νεπιστημίου. Μπήκα στη Φιλοσοφική και είχα στο μυαλό μου την ακαδημαϊκή καριέρα. Ήθελα να γίνω καθηγητής, Ο Μπαμπινιώτης ήταν αφίσα στο δωμάτιο μου. Θυμάμαι άρχιζαν τα μαθήματα γλωσσολογίας κάθε Δευτέρα στις 8.00 το πρωί και εγώ έπαιρνα το πρώτο λεωφορείο για να κατα­φέρω να είμαι εκεί από τις 6.00 που άνοιγαν οι πόρτες. Ήθελα να κάθομαι στην πρώτη θέση για να μη χάνω τις εκφράσεις του. Συγχρόνως, παραφύλαγα πότε θα έφευγε στο εξωτερικό για να πάρω τη θέση του.

Και πώς βρέθηκες από τη Φιλοσοφική να σπου­δάζεις υποκριτική στο Εθνικό Θέατρο και να γρά­φεις μετά σενάρια για την τηλεόραση;

Μπήκε το μικρόβιο της υποκριτικής, τελείωσα το Εθνικό με καλό βαθμό και τότε σκέφτηκα «Υπάρχουν ένα εκατομμύριο ηθοποιοί πιο όμορφοι και ταλα­ντούχοι από σένα, τι μέλλον έχεις σ' αυτή τη δου­λειά;». Βγαίνω λοιπόν το '89 από το Εθνικό και τότε σκάει η ιδιωτική τηλεόραση. Αφήνω στην άκρη τα όνειρα μου για Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευρι­πίδη και στο τσακίρ κέφι Μολιέρο και αρχίζω να γράφω για την τηλεόραση, για να μπορώ να παίξω κι εγώ ένα ρολάκι και να ικανοποιήσω τη ματαιοδοξία μου. Τόσο χυδαίο και πρόστυχο το κίνητρο μου_; Σου είπα και πριν, ήμουν survivor. Έπρεπε με κάθε τρόπο να επιβιώσω. Το πρώτο σενάριο ήταν Η Ελίζα και οι Άλλοι το 1991, για το Μega, με τη Μίρκα Παπακωνσταντΐνου και τη Μάρθα Βούρτση. Της Μίρκας της χρωστάω, γιατί με εμπι­στεύτηκε χωρίς να με ξέρει. Τα υπόλοιπα ήρθαν γρήγορα και εύκολα.

Σε αυτή την πρώτη σου δουλειά έγραψες ρόλο για σένα;

Ε, βέβαια. Μ@λ@κ@ς ήμουν;

Πηγή: People