Γιάννης Βούρος: «Ένα διαζύγιο εμπεριέχει μεγάλη δόση ψυχολογικής φθοράς»
Ο Γιάννης Βούρος εξηγεί γιατί οι άνθρωποι χωρίζουν.
Με βάση τις δικές του προσωπικές εμπειρίες έχει καταλήξει στο δικό του συμπέρασμα.
Με βάση τις προσωπικές σας εμπειρίες, τι λέτε, τελικά, ο άνθρωπος δεν είναι γεννημένος για μόνιμες δεσμεύσεις;
«Οι προσωπικές μου εμπειρίες μαρτυρούν ότι δεν τα πήγα καλά με τις μόνιμες δεσμεύσεις. Όμως ακριβώς επειδή είναι προσωπικές αυτές οι εμπειρίες, δεν μπορούν να χρησιμεύσουν για τη δημιουργία αξιώματος, δεν υπάρχουν κανόνες σε αυτά τα πράγματα. Είναι υπόθεση κάθε χαρακτήρα η προσωρινότητα ή η μονιμότητα της δέσμευσης»
Πολλοί, κυρίως επιστήμονες ψυχολόγοι, υποστηρίζουν ότι τα διαζύγια είναι σαν «μικροί θάνατοι» και τα θεωρούν αποτυχία στη ζωή ενός ανθρώπου. Εσείς που μετράτε ήδη τρία τι λέτε σε σχέση με αυτές τις απόψεις;
«Οπωσδήποτε ένα διαζύγιο είναι απόδειξη ότι κάτι δεν έχεις κάνει καλά στις προσωπικές σου υποθέσεις και εμπεριέχει μεγάλη δόση ψυχολογικής φθοράς. Δεν το θεωρώ, όμως, αποτυχία. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι είναι η πιο υπεύθυνη στάση έναντι ενός γάμου που βαλτώνει και ενός συντρόφου που δεν περνάει καλά μαζί σου. Αποτυχία είναι η συγκαταβατική συνέχιση σχέσεων και γάμων που έχουν προ πολλού «ξεψυχήσει» μόνο και μόνο για τη συμμόρφωση με το φαίνεσθαι και τις συμβάσεις της... καλής κοινωνίας»
Τι είναι αυτό που σας κάνει να αποδεσμεύεστε με ευκολία; Ψάχνετε κάτι που δεν το έχετε βρει ακόμη;
«Δεν αποδεσμεύομαι με ευκολία. Το αντίθετο, θα έλεγα. Καθένας που σε συντροφεύει για μια συγκεκριμένη περίοδο είναι και μια εμπειρία ζωής, έχει να σου δώσει πράγματα, θετικά και αρνητικά. Είναι ο δάσκαλός σου για εκείνο το χρονικό διάστημα που ζεις μαζί του. Η αποδέσμευση έρχεται ως φυσική κατάληξη της καθημερινότητάς μου, του τρόπου που ζω, των υποχρεώσεων που έχω, οι οποίες «πνίγουν» την εκάστοτε σύντροφο. Ευθύνομαι ως προς το ότι δεν πέτυχα ποτέ την ιδανική ισορροπία σε αυτό το πεδίο» εξήγησε στην espresso