Καίτη Φίνου: «Δεν είμαι αισιόδοξη για τίποτα»

Η απώλεια της αδερφης της την συγκλόνισε κι εκείνη μιλά με τα πιο γλυκά λόγια για εκείνη. Ωστόσο, είναι φανερά στεναχωρημένη κάτι που φαίνεται έντονα στα λεγόμενά της.

Είχες ομορφιά, δόξα, χρή­ματα... ένας θελκτικός συν­δυασμός για να προσελκύ­σεις πολύ κόσμο δίπλα σου, αλλά και να επιλέξεις ανθρώ­πους ως φίλους σου.

Με γυναίκες δεν έβγαινα, γιατί κάθε σεζόν υπήρχε κι άλλη κοριτσοπαρέα που βγαίναμε, δεν ήταν οι ίδιες, λόγω δουλειάς. Είχα μια φίλη από πολύ μικρή και μου «έφυ­γε» στα 38 της, τη Λίζα Μαλινδρέτου, την οποία είχα σαν κόρη μου. Είχα τα πάντα, ομορφιά, εξυπνάδα, ταλέντο, αλλά δεν είχε μυαλό και οι καταχρήσεις την «έφαγαν». Μη θεωρούμε τίποτα δεδο­μένο στη ζωή μας. Αυτό που λέμε «να μην κάνουμε σχέδια γιατί ο θεός γελάει», δεν γίνεται. Άρα, θα σχεδιάσεις και ό,τι είναι να σου έρθει θα σου έρθει. Δεν γίνεται να ζεις τη ζωή σου έτσι, αλλιώς θα περιμένου­με το κάθε δευτερόλεπτο να «φύγουμε». Τι πετυχαίνουμε μ' αυτό; Το πέρασα κι αυτό το στάδιο, κάθισα στο κρεβάτι, μέσα σ' ένα δωμάτιο κλεισμένη, χωρίς να θέλω να δω κανέναν μετά την απώλεια της αδελφής μου... Δεν ήθελα να δω άνθρωπο... δεν θυμάμαι πόσες μέρες. Δεν περιμένω τίποτα και πια δεν χαίρομαι όσο θα χαιρόμουν το καθετί, όπως το ότι δουλεύω. Δεν χαίρομαι ίσως και καθόλου, απλώς το κάνω καί δοξάζω τον Θεό που το κάνω.

Έπαψες πλέον να είσαι αι­σιόδοξη;

Δεν είμαι αισιόδοξη για τίποτα, όλα είναι μια ευθεία γραμμή στη ζωή μου και το μόνο που εύχομαι είναι να είναι καλά η οικογένεια μου. Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι την οικογένεια μου. Αυτό που έγινε ήταν κάτι αναπάντεχο, δεν το περιμέναμε. Δεν πίστευα ότι θα συμβεί στη ζωή μου, πίστευα ότι θα γεράσουμε όλεδ μαζί και οι τρείς αδελφές. Μάλιστα, έλεγα τι θα συζητάμε στα γεράματα μας και κάναμε πλάκα μεταξύ μας. Τώρα, δεν με ευχαριστεί τίποτα, δεν με ικανοποιεί τίποτα... Αυτό που νιώθω δεν μπορεί να το νιώσει κανένας. Ο καθένας κουβαλάει το δικό του σταυρό. Δεν θα δώσω δικαιώματα να είμαι κάθε μφρα στο μαύρο μου το χάλι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μέρες που με βλέπουν «πεσμένη». Αυτό που περνάω τώρα είναι το χειρότερο που μου έχει συμβεί. Αν «έφευγα» εγώ, δεν θα καταλάβαινα τίποτα, αλλά το να χάσω το «αίμα» μου, αυτό είναι κάτι που δεν, μπορεί..με κανένα κακό να συγκριθεί.

Φοβάσαι κάτι μετά το θάνατο της αδελφής σου;

Αν πέσω και σπάσω κάποιο πόδι ή χέρι, αν πάθω άνοια και δεν ξέρω τι μου γίνεται... Αυτά είναι τα μόνα που δεν θέλω να πάθω. Αυτή είναι η ζωή και δυστυχώς συνεχίζεται... Δεν λέω δυστυχώς για το ότι έπρεπε να σταματήσει η ζωή εδώ... Δυστυχώς για τον άνθρωπο που «έφυγε», για όλους τους άλλους συνεχίζεται...

Ο πόνος αυτος σταματάει επάνω στη σκηνή, όταν παίζεις;

Ναι, σταματάει ο πόνος επάνω στη σκηνή. Υπάρχουν πολλές στιγμές που σταματάει. Έχω πάρει τα ρούχα της αδελφής μου και τα φοράω, με αυτά νιώθω πάρα πολύ καλά, πολύ ήρεμα. Φοράω σχεδόν καθημερινά ρούχα της αδελφήδ μου που «έφυγε», θέλω να τη νιώθω επάνω μου, να είμαι κοντά της.

Βλέπω στο χέρι σου ένα τατουάζ, ενώ μου είχες πει παλαιότερα ότι φοβάσαι τις βελόνες και για το λόγο αυτό δεν έκανες ποτέ μέχρι τώρα.

Εγώ που φοβόμουν τις βελόνες έκανα τατουάζ το όνομα της αδελφής μου που έφυγε. Είναι το πρώτο μου τατουάζ. Δεν μ' ενδιέφερε να κάνω τατουάζ, δεν έβρισκα το λόγο. Ηταν ένας πόνος που ούτε τον κα­τάλαβα τελικά, πέρασε. Έχω σκοπό να κάνω και στο άλλο μου χέρι μια ευχή για την οικογένεια μου, το οποίο θα κάνω την άνοιξη... Δεν θέλω να βγαίνω έξω να διασκεδάζω, όπωδ δεν με ενδιαφέρει να δω και παραστάσείς, δεν βλέπω τηλεόραση, μόνο ειδήσεις. Είμαι μοναχικός άνθρωπος.Έτσι ήμουν, δεν το άλλα­ξε αυτό ή απώλεια της αδελφής μου.

Τι δεν θέλεις να σε ρωτάμε στις συνεντεύξεις;

Αυτά που με έχουν ρωτήσει 2.465 φορές, για τις σχέσεις μου, τις αποβολές μου... Τι λες, να πολιτευτώ;

Σου έχουν κάνει πρόταση;

Μου έχουν κάνει πρόταση από μεγάλο πολιτικό κόμ­μα—Όταν θα έρθει η στιγμή, θα σ' τα πω...

Πηγή: Λοιπόν