Πέτρος Γαϊτάνος: «Είμαι άνθρωπος που εκφράζεται αυθόρμητα»

Τα έχει καταφέρει εξαιρετικά και στα πιο δύσκολα ρεπερτόρια, όπως είναι η παραδοσιακή και η εκκλησιαστική μουσική και σε πρόσφατη συνέντευξή του αποκάλυψε τι ήταν αυτό που τον έκανε να αφοσιωθεί σε αυτά τα μουσικά είδη, αλλά και πότε και πώς δημιουργήθηκε αυτή η τόσο δυνατή σχέση του με τον θεό και την πίστη.

Εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια το όνομα σας και κυρίως η φωνή σας έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη βυζαντινή-θρησκευτική αλλά και την παραδοσιακή μουσική. Ηταν μια ενσυνείδητη επιλογή;

«Ηταν μια αυθόρμητη επιλογή. Γενικά είμαι άνθρωπος που εκφράζεται αυθόρμητα. Και ως καλλιτέχνης αυτές τις προσωπικές επιθυμίες και τις τάσεις τις εκφράζω μέσα από την τέχνη μου».

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αφοσιωθείτε σε αυτά τα δύσκολα μουσικά είδη;

«Ηταν μια διάθεση έκφρασης, θα μπορούσα να κάνω και χωρίς αυτό. Αλλά μου δίνει μεγάλη χαρά που μπορώ να το κάνω. Είμαι πολύ τυχερός που ασχολούμαι με αυτό που αγαπώ. Βλέπω ανθρώπους γύρω μου να κάνουν πράγματα που δεν τα επιθυμούν. Οσον αφορά εμένα, πάντως, έκανα αυτό που ήθελα και όχι αυτό που μπορούσα».

Πόσο θάρρος θέλει για να αποσυρθεί ένας καλλιτέχνης από τη σύγχρονη μουσική και να στραφεί προς ένα ρεπερτόριο ειδικό;

«Οποιος αποφασίζει να ασχοληθεί πολύ με αυτό το ρεπερτόριο, το κάνει γιατί έχει ανάγκη το είναι του και η καρδιά του να ενασχοληθεί με την έκφραση του πνεύματος του θεού. Δεν δίνει δηλαδή προτεραιότητα στα υλικά. Θέλω αυτό που κάνω να έχει επιτυχία, θέλω να είμαι δημοφιλής, θέλω ο κόσμος να αγοράζει τους δίσκους μου και να έρχεται στις συναυλίες μου. Δεν είναι όμως αυτό η προτεραιότητα μου».

Πότε και πώς δημιουργήθηκε αυτή η τόσο δυνατή σχέση σας με τον Θεό και την πίστη;

«Νιώθω ότι υπήρχε από πάντα. Δεν είχε να κάνει με το οικογενειακό μου περιβάλλον. Από πολύ μικρό παιδάκι, ειδικότερα τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, αισθανόμουν τα πράγματα μέσα σε έναν δικό μου, ιδιαίτερο κόσμο, έξω από αυτό που βίωνα γύρω μου. Με συνάρπαζε πάντα και με παρακινούσε εσωτερικά η περίοδος αυτή που αφορούσε στη θυσία του Χριστού. Ολο αυτό ήταν κάτι που σιγά σιγά άρχισα να το ανακαλύπτω μεγαλώνοντας μέσα από την υμνολογία και τη μελέτη των εκκλησιαστικών!», αναφέρει στο Έθνος.