Η Ελένη Προκοπίου μιλάει ύστερα από 46 χρόνια σιωπής- Πώς είναι σήμερα; (photos)
Η Ελένη Προκοπίου υπήρξε μια από τις ωραιότερες γυναίκες του ελληνικού κινηματογράφου.
Αν και δεν έμεινε πολύ στον χώρο της υποκριτικής, κατάφερε να ξεχωρίσει τόσο για το ταλέντο της όσο και το ταπεραμέντο της και να έχει σημαντικές συνεργασίες στο ενεργητικό της.
Ωστόσο, το πρόωρο τέλος της καριέρας της είναι κάτι που πλέον έχει καταφέρει να ξεπεράσει όσο κι αν την πόναγε στην αρχή.
Η Ελένη Προκοπίου, 46 χρόνια μετά, «σπάει» τη σιωπή της στην espresso και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους σταμάτησε την πορεία της στον χώρο της υποκριτικής που τόσο πολύ αγάπησε.
«Δεν είμαι ακριβοθώρητη. Απλώς όταν είπα τέλος ήταν και τέλος» είναι τα πρώτα λόγια της 80χρονης σήμερα Ελένης Προκοπίου και συνεχίζει: «Ήταν άλλες οι εποχές εκείνες, πολύ πιο δύσκολες. Αν αυτοί που συνεργαζόσουν δεν σε συμπαθούσαν, σε τελείωναν. Όμως εγώ εξαφανίστηκα για δύο λόγους: πρώτον, παντρεύτηκα και είχα πάνω από όλους και όλα την οικογένειά μου και, δεύτερον, πέρασα πολύ μεγάλη ταλαιπωρία με ορμόνες και τέτοια για να μείνω έγκυος στη μονάκριβη κόρη μου. Είχα πολλά γυναικολογικά προβλήματα μέχρι να αποκτήσω παιδί και πήρα πολλά κιλά με όλα αυτά. Μέχρι να σουλουπωθώ, ο κινηματογράφος είχε σβήσει. Είμαι τρισευτυχισμένη γιατί έχω αποκτήσει την υπέροχη κόρη μου Ειρήνη, η οποία μου χάρισε δύο υπέροχες εγγονές. Την είχαμε τάξει στην αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, λόγω των προβλημάτων που σας προανέφερα» είπε για την κόρη της, ενώ πλέον καμαρώνει την εγγονή της, η οποία ακολουθεί τα δικά της βήματα.
Η Ελένη Προκοπίου εξήγησε πώς αποφάσισε εκείνα τα χρόνια ν’ ασχοληθεί με τον χορό και την υποκριτική.
«Οι γονείς μου είχαν πέντε παιδιά! Νοικοκυραίοι άνθρωποι, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Είχαν λεφτά εκεί στην Πόλη. Όταν ήρθαν στην Ελλάδα, ο μπαμπάς μου άνοιξε ένα εργοστάσιο επίπλων. Το ίδιο που είχε και ο άντρας μου έως σήμερα. Ο μπαμπάς μου με τον πεθερό μου ήταν συνέταιροι κι έτσι γνώρισα τον σύζυγό μου» μας λέει κάνοντας μικρά διαλείμματα στην αφήγησή της, καθώς όσοι τη βλέπουν στο θέατρο έρχονται για να τη χαιρετήσουν και να την αγκαλιάσουν... «Για μένα όλες οι πόρτες άνοιξαν πανεύκολα στην καριέρα μου. Ημουν μαθήτρια της Λουκίας Σακελλαρίου - Κωτσοπούλου (Λυρική Σκηνή), η οποία έφτιαξε δική της σχολή στο Ωδείο Αθηνών, και ξεκίνησα δίπλα της να χορεύω σε ηλικία έξι ετών. Και θα παραδεχτώ ότι είχα ταλέντο. Περιττό να σου πω ότι όταν πήγα στη Λυρική Σχολή να δώσω εξετάσεις κριτής ήταν η Τατιάνα Βαρούτη, η οποία με απέρριψε. Πίστευε ότι δεν είχα ταλέντο. Μετά από έξι μήνες όμως ο πατέρας μου, που είχε πελάτισσα στα έπιπλα τη γυναίκα του Ζηρίδη (σ.σ.: ήταν ταμίας στη Λυρική Σκηνή), της μίλησε για μένα. «Στείλ’ την σε μένα» του είπε. Έκανα έξι μήνες μάθημα, ενώ τα άλλα κορίτσια έναν χρόνο, και βγήκα πρώτη ως εξαιρετικό ταλέντο».
Τέλος, αναφέρθηκε και στον άνθρωπο εκείνο που την ανέδειξε και μέχρι σήμερα παραμένουν δυο καλοί φίλοι. «Από τον Ιβάνωφ ξεκίνησαν όλα! Κάποια εποχή είχε κοντά του τη Μάρθα Καραγιάννη. Εκείνη, όμως, είχε να γυρίσει κάποια ταινία και δεν μπορούσε να είναι μαζί του στο θέατρο Ολύμπια Πειραιώς. Ετσι, ο Δημήτρης παρακάλεσε τη μητέρα και τον πατέρα μου να με πηγαινοφέρνουν εκείνοι στο θέατρο. Και έγινα παρτενέρ του σε ηλικία μόλις 14 ετών».