Τόνια Σωτηροπούλου: Μιλάει ενθουσιασμένη για την ολοκαίνουργια ταινία της

Το πορτρέτο της φρέσκιας φιλίας τους χρωµατίζεται από ανασφάλειες και θαρραλέες επαναστάσεις, ελπίδα και µαταίωση, οµοιότητες και αντιθέσεις, και αποτυπώνει µε ειλικρίνεια και ευθύτητα τις αναζητήσεις των τριαντάχρονων γυναικών του 21ου αιώνα και τη σχέση τους µε το άλλο φύλο, αλλά, κυρίως, µε τον ίδιο τους τον εαυτό.

Πώς θα περιγράφατε την ιστορία της Μαρίας και της Λέινα;

Ως ένα στόρι αναζήτησης, επανάστασης, ματαίωσης, ελπίδας; Το «Everything is wonderful» είναι µια «γυναικεία» ταινία. ∆εν εννοώ από φεµινιστικής άποψης, αλλά νοµίζω πως οι γυναίκες συνδέονται πιο εύκολα µε τις δύο ηρωίδες. Η Λέινα και η Μαρία βρίσκονται σε στιγµή επαναπροσδιορισµού και αναθεώρησης των επιλογών τους.

Τι πιστεύετε ότι μπορεί να αποκαλύψει η ταινία σε μια γυναίκα και τι σε έναν άνδρα θεατή;

Ως γυναίκα, αισθάνεσαι πως δεν είσαι η µόνη που τα έχει κάνει µαντάρα, ενώ αποτελεί και µια υπενθύµιση να σταµατήσεις να κρύβεις πράγµατα κάτω από το χαλί. Ως άνδρας, νοµίζω πως βρίσκεις, εν µέρει, το δίκιο σου, γιατί οι άνδρες της ιστορίας (σ.σ.: έναν από αυτούς υποδύεται ο Αλέξης Γεωργούλης) είναι δύο ξεκάθαροι άνθρωποι µε ξεκάθαρα «θέλω», δεν θυµατοποιούν ούτε εµπαίζουν τις συντρόφους τους. Επίσης, ίσως είναι και ένας τρόπος να κατανοήσουν οι άνδρες πως και εµείς έχουµε τις ίδιες ανασφάλειες και αναζητήσεις και ότι δεν είναι στόχος ζωής ή σανίδα σωτηρίας µας ο καλός γάµος και τα παιδιά.

Ποιος χαρακτήρας σάς φάνηκε πιο οικείος, της φοβικής Λέινα ή της αποφασιστικής, τολμηρής Μαρίας;

∆εν ταυτίζοµαι µε κανέναν. Κατά µία έννοια, έχω κοινή ιστορία µε τη Μαρία, µια ηθοποιό που έφυγε από τον τόπο της µε σκοπό την καριέρα στο εξωτερικό. Για εµένα, όµως, οι συνθήκες ήταν πιο γειωµένες. Εχω πάντα ένα πλάνο, δεν κυνηγώ το αµερικανικό όνειρο και, σε σχέση µε τη Λέινα, ουδέποτε θα έβλεπα τον εαυτό µου φυλακισµένο σε έναν «καλό» γάµο. Βρίσκω, όµως, άπειρα κοινά στα συναισθήµατα και των δύο χαρακτήρων.

Στο φιλμ γίνεται αναφορά στη γενιά του Instagram, που αναζητεί το τρίπτυχο «Αγάπη - Ευτυχία - Επιτυχία». Εσείς πώς τα ορίζετε;

Για εµένα ορισµός της αγάπης είναι η αποδοχή και η ουσιαστική καλοσύνη, να περιστοιχίζεται κάποιος από ανθρώπους που δεν κρίνουν, αλλά κατανοούν και προστατεύουν, αµφίδροµα πάντα. Πολλές φορές µπερδεύουµε την αγάπη µε τον πόνο, όµως όχι, η αγάπη δεν πονάει. Εχει να κάνει µε την ουσιαστική δουλειά που κάνεις µε τον εαυτό σου, έτσι ώστε να έλξεις ανθρώπους που βρίσκονται στο ίδιο µήκος κύµατος και έχουν τα ίδια «θέλω». Εκεί έρχεται και η ευτυχία, η οποία για εµένα είναι το αίσθηµα της πληρότητας και της αφθονίας, δεν εννοώ της υλικής. Ευτυχία είναι να έχεις τον άνθρωπό σου, να κάνεις ταξίδια, να αισθάνεσαι ωραία, να έχεις φίλους, υγεία και καλή ποιότητα ζωής. Επιτυχία είναι η αυτογνωσία. Για εµένα είναι ταυτόσηµη µε την εξέλιξη.

Πώς ήταν η συνεργασία σας με τη συμπρωταγωνίστρια και σκηνοθέτιδά σας, Πία Μέχλερ;

Τη θεωρώ σπουδαία ηθοποιό και σκηνοθέτιδα και η συνεργασία µας, όπως και µε όλους τους ηθοποιούς, ήταν πολύ επιµορφωτική. Είναι µια δουλειά για την οποία είµαι παρά πολύ περήφανη! Ξεκινήσαµε από το µηδέν, κι όµως, η ταινία µας γυρίστηκε. Θα ήθελα να πω σε όλους τους νεαρούς Ελληνες δηµιουργούς ότι, παρά τη δυσκολία να βρει κανείς χρηµατοδότες, πρέπει ο καθένας να υποστηρίξει το δικό του όραµα, να βρει την κατάλληλη οµάδα ανθρώπων και, στο τέλος, θα βρει και τον τρόπο να πραγµατοποιήσει το ταξίδι.

Πηγή: Realnews