Τόνια Σωτηροπούλου: «Το µεγαλύτερο δώρο είναι η ευκαιρία να συνεργάζοµαι µε ανθρώπους που θαυµάζω»

Τι αποκαλύπτει η ηθοποιός για τα όσα έζησε στο εξωτερικό μέσα από τη δουλειά της;

Τι σας ώθησε να αναζητήσετε τον δρόμο σας στο εξωτερικό;

Ανέκαθεν αγαπούσα βαθιά και καθολικά τον κινηµατογράφο. Είναι ένας κόσµος χωρίς σύνορα και ήθελα να µπω σε αυτόν και να ταξιδέψω. Ποτέ δεν ταύτισα την αγάπη µου για την υποκριτική µε τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα σίριαλ ή µε ένα εξώφυλλο σε περιοδικό. ∆εν είµαι αυτό και δεν θα είµαι ποτέ. Οπως, επίσης, ποτέ δεν κατανόησα την έννοια της διεθνούς καριέρας - ο καθένας πάει εκεί που αγαπάει. Θέλω να παίζω και να ταξιδεύω. Απλά πράγµατα. Οπως όταν ήµουν παιδί. Θεωρώ πως όλα τα καταφέρνουµε µέσα από το συναίσθηµα. Μέσα από τη µαγνητική καρδιά.

Από τις εμπειρίες σας σε ξένες παραγωγές, τι σας έχει χαραχτεί στο μυαλό;

Είµαι ευγνώµων για όλες, η ταινία όµως που θα µε αγγίζει πάντα λίγο παραπάνω είναι το «Berberian sounds studio» του Πίτερ Στρίκλαντ, η πρώτη µου δουλειά στο εξωτερικό. Θυµάµαι ποσό σκληρά είχα δουλέψει για να µάθω τέσσερις σκηνές στα ιταλικά, ενώ δεν τα µιλούσα. Θυµάµαι την πρώτη ηµέρα στο πλατό, την πρώτη πρόβα µε τον πρωταγωνιστή Τόµπι Τζόουνς, τα βραβεία που πήρε η ταινία, το κόκκινο χαλί... Για έναν χρόνο µετά, αναρωτιόµουν αν αυτό είναι πραγµατική ζωή!

Ποιο ήταν το σημαντικότερο δώρο που σας έχει προσφέρει η υποκριτική, αλλά και η μεγαλύτερη δυσκολία που έχετε αντιμετωπίσει;

Το µεγαλύτερο δώρο είναι η ευκαιρία να συνεργάζοµαι µε ανθρώπους που θαυµάζω, αλλά και η αµέριστη κατανόηση και αυτογνωσία που αποκτάς µελετώντας τους ρόλους. Η µεγαλύτερη δυσκολία αυτής της διαδροµής παραµένει και θα είναι πάντα, όσο πετυχηµένος και αν είναι κάποιος, η απόρριψη. Στατιστικά, ένας καλός ηθοποιός παίρνει µία στις 13 οντισιόν, πόσο µάλλον όταν κάποιος προσπαθεί σε µια πιο µεγάλη αγορά. Χρειάζονται γερό στοµάχι και «καλιµπραρισµένο» εγώ, αλλιώς είναι εύκολο να γίνεις µισαλλόδοξος και να εγκλωβιστείς.

Πηγή: Realnews