Έφη Παπαθεοδώρου: «Δεν πεινάσαμε ποτέ…»

Η ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή της αναφέρθηκε επίσης στον μπαμπά της, ο οποίος έβρισκε πάντα τον τρόπο να μη τους λείπει τίποτα από το σπίτι, αλλά και στην αρχόντισσα μαμά της που ήθελε να δουλέψει αλλά δεν μπορούσε λόγω της ανατροφής των παιδιών.

- Περάσατε όμορφα παιδικά χρόνια;

«Οι γονείς μας μας έχουν αφήσει ένα ωραίο σπίτι στην Τριχωνίδα, όπου έχουν φυτέψει οι δυο τους έναν ευκάλυπτο που πλέον είναι 100 χρόνων, όπως και δύο πλατάνια, όπου βλέποντάς τα τώρα, λέμε ότι είναι ο μπαμπάς και η μαμά. Ο παππούς έλεγε: «Όποιος δεν φυτεύει ένα δέντρο κάθε χρόνο είναι παλιάνθρωπος», είχε οικολογική συνείδηση. Ως παιδιά είχαμε τη μεγάλη ευτυχία να ζούμε μέσα στη φύση τα καλοκαίρια μας. Αυτά τα ωραία χρόνια που περάσαμε τότε μας ισορροπούν, ήταν «Θησαυρός» για τις δύσκολες στιγμές που περάσαμε μεγάλοι. Δεν ήταν τότε εύκολα τα πράγματα, πολύ πιο δύσκολα από σήμερα».

- Τι θυμάστε έντονα;

«Τρομερά και φοβερά χρόνια. Το μισό πληθυσμό τον κυνηγούσανε μετεμφυλιακά. Αυτή η χώρα ήταν πάντα υπό κατοχή... Εμείς δεν πεινάσαμε ποτέ, ο μπαμπάς ήταν γιατρός και πάντα έβρισκε τον τρόπο, ήταν παθολόγος-παιδίατρος με καταπληκτική πείρα, σε έβλεπε και ήξερε τι είχες. Σεμνός και τίμιος άνθρωπος, δεν εκμεταλλευόταν. Η μαμά ήταν αρχόντισσα, ήταν στις καλόγριες, είχε κάνει γαλλικά και πιάνο. Ήθελε να δουλέψει, αλλά δεν μπορούσε, είχε εμάς, τα παιδιά, θυμάμαι, είχαν μπει στο σπίτι μας τότε οι αντίθετοι και ό,τι τους άρεσε το βουτάγανε. Ο μπαμπάς κάποια στιγμή είχε γυρίσει στο σπίτι και είχε μείνει χωρίς να έχει ούτε εσώρουχο να αλλάξει... Υπήρχε ένα επίπεδο στο σπίτι μας. Μας δώριζαν βιβλία και παπούτσια. Ήμασταν πρώτες μαθήτριες και μας άρεσε αυτό, δεν μας πίεζαν. Μας έλεγαν να ακολουθήσουμε επαγγελματικά ό,τι θέλαμε. Δεν είχαν πρόβλημα με το θέατρο. Είχα ένα θείο που ήταν στην επιθεώρηση του Παπαϊωάννου και του είπε τότε ο παππούς να αλλάξει το όνομα του ή να φύγει από το θέατρο κι εκείνος αντί να αλλάξει το όνομα του και να μείνει, έγινε αξιωματικός και «χάθηκε» στον πόλεμο, ενώ αν έμενε, θα είχα κι εγώ τα «μέσα» από τότε!», αναφέρει στο ΛΟΙΠΟΝ.