Ίαν Στρατής: «Ένα από τα όνειρά μου είναι να ηχογραφώ ελεύθερα τη μουσική μου»
Πρώτη φορά άκουσε ότι έχει καλή φωνή από τη γιαγιά του. Tην ίδια γιαγιά που τον παρακίνησε να συμμετάσχει στο παιδικό show και λίγο καιρό αργότερα ο μικρός Ίαν τής έσπασε ένα πλευρό αγκαλιάζοντάς τη σφιχτά.
«Μεγάλωσα μαζί της γιατί οι γονείς μου δούλευαν όλη μέρα. Διατηρούσαν ένα χρωματοπωλείο στην Παλλήνη, στο οποίο έβαλαν λουκέτο εξαιτίας της κρίσης. Από τότε η μητέρα μου εργάζεται σε μια φαρμακευτική εταιρεία και ο πατέρας μου κάνει κάποιες περιστασιακές δουλειές. Πιστεύω ότι αν τους ρωτήσω κάποια μέρα στα σοβαρά ποια ήταν τα όνειρά τους, ως παιδιά, θα μου πουν πως και εκείνοι μουσικοί ήθελαν να γίνουν. Η μαμά μου έπαιζε παλιά κιθάρα και ο πατέρας μου ήταν στα νιάτα του μέλος μιας μπάντας. Απλώς δεν είχαν τα οικονομικά μέσα να κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα. Ίσως γι’ αυτό με έσπρωξαν από την πρώτη στιγμή προς το τραγούδι. Ήταν το δικό τους απωθημένο. Σκέψου ότι όταν γράφτηκα σε Μουσικό Γυμνάσιο, ήξερα ήδη να παίζω πιάνο και κιθάρα» εξηγεί στο People και στη συνέχεια μιλά γεμάτος ενθουσιασμό για τα μαθήματα τρομπέτας που παρακολουθεί τώρα.
«Τι γιατί τρομπέτα; Γιατί έτσι. Αυτό μου αρέσει. Κάνω μαθήματα δύο φορές την εβδομάδα. Έχω ήδη τη δική μου τρομπέτα, όπως και πιάνο, κιθάρα και γιουκαλίλι. Ένα από τα όνειρά μου είναι να καταφέρω κάποια στιγμή –ελπίζω σύντομα– να φτιάξω ένα μίνι στούντιο ηχογραφήσεων μέσα στο σπίτι μου και να μπορώ εκεί να ηχογραφώ ελεύθερα τη μουσική μου».