Μαρία Ιωαννίδου: "Ντρεπόμουν που ήμουν άρρωστη"
Η Μαρία Ιωαννίδου, γενναία στη μάχη με τον καρκίνο και δεν διστάζει να φωτογραφηθεί μετά την χημιοθεραπεία, να μιλήσει για την αρρώστια που την έκανε να ντρέπεται αλλά και για το πως βίωσε τη σκληρή φάση της θεραπείας.
Η Μαρία περιγράφει πώς έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο του μαστού: ''Ήταν αρχές Ιουνίου όταν επισκέφθηκα τον γυναικολόγο μου για την τακτική εξέταση μαστογραφίας που κάνω. Ήμουν μέσα στο ιατρείο όταν η ακτινολόγος έβγαλε μία στριγκλιά τρόμου. Αναστατώθηκα, δεν ήξερα γιατί φώναζε. Όταν μου είπε ότι έχω καρκίνο του μαστού, δεν την πίστεψα δεν της έδωσα καν σημασία. Έκλεισα αμέσως ραντεβού με τον καθηγητή Βενιζέλο. Όταν πρωτοπήγα στο ιατρείο του και είδε τις εξετάσεις μου, οι πρώτες λέξεις που μου είπε ήταν ότι δεν ήθελε να με γνωρίσει υπό αυτές τις συνθήκες, γιατί δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι ελπιδοφόρα. Ανεπαίσθητα έβαλα τα γέλια. Δεν πίστευα αυτό που άκουγα. Τότε ο γιατρός με ρώτησε: Γιατί γελάς, σου φαίνεται αστείο; Αυτές οι λέξεις ήταν αρκετές'', δηλώνει στο περιοδικό Glam.
Δεν ήθελε με τίποτα να χάσει το στήθος κι ευτυχώς το γλίτωσε. ''Ήμουν κουκουλωμένη για να μην με αναγνωρίσουν, όχι γιατί δεν ήθελα ο κόσμος να μάθει τι περνούσα, αλλά γιατί ντρεπόμουν που ήμουν άρρωστη''. Αυτό που της κόστισε όμως είναι όταν ξεκίνησε τις χημειοθεραπείες και άρχισαν να πέφτουν τα μαλλιά της: ''Από τις πιο δύσκολες στιγμές ήταν όταν μου έπεσαν τα μαλλιά, τα φρύδια, οι βλεφαρίδες. Λυπάμαι και στεναχωριέμαι που αποκαλύφθηκα έτσι στον Δημήτρη. Η αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι πολύ που με βλέπει έτσι. Ήμουν μια γυναίκα φιλάρεσκη και κοκέτα και ξαφνικά με βλέπει καραφλή, να χάνω την αίγλη μου κι αυτό μου κοστίζει. Νιώθω ανήμπορη. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι συνέχεια δυνατή'', εξομολογείται.
Και συνεχίζει: ''Ο έρωτας σε γεμίζει αυτοπεποίθηση σε κρατάει στη ζωή. Υπάρχουν όμως στιγμές που νιώθω ένοχη που τον αναγκάζω να περνάει όλα αυτά δίπλα μου. Που μπορεί να είμαι γι'αυτόν φορτίο. Εκείνος όμως στέκεται δίπλα μου σαν βράχος. Τα όνειρά μου μουτζουρώθηκαν, θάμπωσαν. Θέλω να ζήσω. Θα συνεχίσω να ζω, να γελάω και να ελπίζω''!