Αλεξάνδρα Παντελάκη: «Ο γάμος μου με έκανε από στρίγκλα… αρνάκι».

Οι δυο τους είναι ερωτευμένοι 22 χρόνια, ενώ η σχέση αυτή, όπως παραδέχεται η ηθοποιός, από «στρίγκλα» την έκανε «αρνάκι».

- «Τσαλακώνεσαι» από την αρχή της καριέρας σου;

«Είμαι πολλά χρόνια στο χώρο, από το 1972, πριν τελειώσω τη σχολή. Χτίζαμε το θέατρο του Μιχαηλίδη και μέσα στη δικτατορία δεν υπήρχε σε κάθε γωνιά και μία θεατρική ομάδα που σε περιμένει. Ήταν σοβαρό να κάνεις μια ομάδα και να ανεβάζει πολιτικό θέατρο ως αντίσταση. Το χώρο αυτόν τον χτίσαμε με τον Μιχαηλίδη, τον Λευτέρη Βογιατζή, ηθοποιός τότε, τη Σοφία Σπυράτου τη Μαρίκα Τζιραλίδου... το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί. Μπήκαμε μέσα και ήταν γκαράζ, το χτίσαμε με τα χέρια μας, γι' αυτό πιστεύαμε πολύ αυτό που κάναμε.

-Έχεις περάσει από αυτό το στάδιο, της κατάθλιψης;

«Εγώ κατάθλιψη έπαθα γιατί στριμώχτηκα πολύ από σκηνοθέτη. Δεν θα πω το όνομα του. Είμαι ευάλωτη, έχω έναν πανικό και ο σκηνοθέτης επαύξησε τον πανικό αυτό... Δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος».

-Σου συνέβη σε μικρότερη ηλικία;

«Όχι, έγινε σε μεγάλη ηλικία, είναι φοβερό το συναίσθημα αυτό. Έχω ένα νευρικό σύστημα το οποίο ταλαιπωρώ από το 1972. Το νευρικό σύστημα του ηθοποιού είναι το όργανο του, παίζει με τα νεύρα του. Αν 2-3 φορές νιώσεις απόρριψη, τρομάζεις».

-Με την πάροδο του χρόνου δεν διαχειρίζεσαι καλύτερα το συναίσθημα;

«Εγώ φαίνεται πως δεν τα κατάφερα. Πάντα υπάρχει μια αφορμή που ανοίγει η καταβόθρα της κατάθλιψης, οπότε μετά βγαίνουν ανασφάλειες από τα παιδικά σου χρόνια, αδιανόητα πράγματα, αλλά είναι κάτι που θεραπεύεται και δεν πρέπει να το κρύβουμε».

-Πέρασε καιρός για να το θεραπεύσεις;

«Ουσιαστικά θέλει να ζητήσεις βοήθεια από γιατρό, μόνο από ειδικό, και να μην πεις: «Θα το πω σε μια φίλη μου». Με αγωγή, με σεροτονίνη. Δεν είναι ντροπή, θεραπεύεται. Έτσι έγινα καλά και τώρα όλα είναι μια χαρά».

-Είσαι το μοντέλο που πρωταγωνιστεί στους ζωγραφικούς πίνακες του συζύγου σου...

Όταν ήμουν μικρή, επειδή δεν ήμουν ωραία και είχα ένα πρόβλημα με το σώμα μου, «κάτι» μου «έλεγε» ο καθρέφτης μου... ότι δεν ήμουν αυτό που έπρεπε να είμαι,., κατά τη γνώμη μου. Τότε έλεγα: «Παναγία μου, όταν μεγαλώσω, θέλω να βρω ένα ζωγράφο, να του αρέσει η Αναγέννηση, γιατί μόνο έτσι θα με δεχτεί». Ήμουν λίγο αναγεννησιακή. Βρήκα λοιπόν έναν άντρα που είναι ζωγράφος και του αρέσει η Αναγέννηση».

-Η ευχή σου εισακούστηκε;

«Με το σύζυγο μου είμαστε μαζί 22 χρόνια, 19 χρόνια παντρεμένοι και είναι σαν να έγινε χθες. Έχω κάνει ένα γάμο κι ελπίζω να είναι ο τελευταίος. Ήμουν τυχερή, έγινε το όνειρο μου πραγματικότητα».

-Πόσες φορές έχεις γίνει μοντέλο στα έργα του συζύγου σου;

«Άπειρες, είμαι η μούσα του, αν κοιτάξει γύρω-γύρω μέσα στο σπίτι... αυτό μου δίνει την αίσθηση της μεγάλης αγάπης του, ότι με αγαπάει και με βλέπει όμορφη. Μπορεί να φτιάξει έργο του με τη μορφή μου από φωτογραφία, δεν μου τα δείχνει και όλα, μπορεί να μου τα δείξει μετά από ένα μήνα. Δεν με στήνει απέναντι του. Υπάρχει μεγάλος έρωτας, 22 χρόνια. Τον άντρα μου δεν τον γνώρισα 20 χρονών. Παντρεύτηκα σε ηλικία 48 χρονών. Η ζωή αρχίζει στα 50, το ακούτε; Ο άντρας μου νομίζει ότι είμαι 5 χρονών και μου φέρεται σαν να είμαι η μπέμπα του. Έξω από το δωμάτιο μου έχει βάλει μια μικρή επιγραφή που λέει: «Εδώ κοιμάται η βασίλισσα».

- Σου αρέσει αυτό;

«Τρελαίνομαι, εγώ δεν ήξερα ότι είμαι, μπέμπα. Ήμουν ένας αγριεμένος άνθρωπος, διότι προσπαθούσα να επιβιώσω στο θέατρο. Ξαφνικά τον γνωρίζω και λέγανε όλοι: «Τι είναι αυτό; Η στρίγκλα που έγινε αρνάκι». Έβγαλε την μπέμπα από μέσα μου, άλλαξα, ηρέμησα, κι αυτό στην ηλικία των 48 χρονών. Ηρέμησα γιατί κατάλαβα ότι κάποιος με αποδέχτηκε, απέκτησα εμπιστοσύνη απόλυτη στον άνθρωπο αυτό. Ο άντρα5 μου με δέχτηκε όπως είμαι στο σώμα, στην ψυχή, με τα ελαττώματα μου...».

Μέχρι τα 48 σου δεν σε είχε δεχθεί κανένας άλλος;

«Μπορεί να με είχε δεχθεί κι εγώ να μην τον πίστεψα», λέει στο ΛΟΙΠΟΝ.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 2 PHOTOS