Ντίνα Νικολάου: «Άρχισα να φοβάμαι αισθητά και κατάλαβα ότι κάτι είχε αλλάξει στο Παρίσι»

Και τα δύο βρίσκονται στο Εκτο Διαμέρισμα του Παρισιού, κοντά στην Παναγία των Παρισίων. Το βράδυ, λοιπόν, που το μνημείο-σύμβολο της Γαλλίας τυλίχτηκε στις φλόγες η Ντίνα Νικολάου ήταν εκεί.

«Οταν το άκουσα, άρχισα να τρέμω. Με έχει επηρεάσει πάρα πολύ γιατί θεωρώ ότι ήταν το δεδομένο μας.

Η Παναγία των Παρισίων θα ήταν πάντα εκεί. Αυτό που άκουγα από τους Παριζιάνους, οι οποίοι προσεύχονταν έξω από το φλεγόμενο μνημείο όλη τη νύχτα, ήταν: Πόσο ακόμα, θεέ μου, γιατί όλα εδώ; Αισθάνονται μια αδικία, ότι κάτι συμβαίνει στο σύμπαν τα τελευταία χρόνια και τους χτυπάει αλύπητα η μοίρα» λέει η δημοφιλής σεφ στην Espresso.

Η ίδια μιλά και για τη «σκοτεινή» περίοδο που έζησε στο Παρίσι μετά τα αλλεπάλληλα τρομοκρατικά χτυπήματα, πριν από τρία χρόνια. «Είχε μεγάλο πρόβλημα η πόλη τότε. Μάλιστα, έκλεισαν και πολλοί χώροι εστίασης εκείνη την περίοδο. Δεν άντεξαν, γιατί οι Παριζιάνοι δεν έβγαιναν καθόλου και δεν υπήρχε τουρισμός. Ηταν ένα εξάμηνο πολύ άσχημο μετά τα γεγονότα στο Μπατακλάν. Εμείς κρατηθήκαμε τότε γιατί έχουμε το delicatessen και παίρνανε φαγητό για το σπίτι τους.

Δεν έβγαιναν οι Γάλλοι γιατί φοβούνταν, ενώ υπήρχαν και ανακοινώσεις παντού: "Μην πάτε σε μεγάλα καταστήματα, μην πάτε σε πολυσύχναστους δρόμους, μην πάτε στο μετρό”. Βγάζανε μέρες πράσινες, κόκκινες και κίτρινες, ανάλογα με τις υποψίες που είχαν για τρομοκρατικά χτυπήματα.

Οι μεγάλες πρεσβείες του Παρισιού είχαν βγάλει επίσης ανακοινώσεις τότε προς τις χώρες τους να μην έρχονται οι πολίτες τους για ένα διάστημα στο Παρίσι, με αποτέλεσμα να μην έχει Ιάπωνες, Αμερικανούς, τίποτα... Ενα Παρίσι άδειο. Σαν να γινόταν πόλεμος... Εγώ το συνειδητοποίησα αυτό ξαφνικά ένα βράδυ, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Κάνοντας μια συνηθισμένη διαδρομή από το Evi Evane στο delicatessen... πάγωσα. Εκεί πλέον άρχισα να φοβάμαι αισθητά και κατάλαβα ότι κάτι κοσμογονικό είχε συμβεί, κάτι είχε αλλάξει στο Παρίσι.

Δεν υπήρχε ψυχή στον δρόμο, που πάντα πριν από τα Χριστούγεννα έσπρωχνες τους ανθρώπους για να περάσεις. Και περνάω μπροστά από το Les Deux Magots και το Cafe de Flore, δύο ιστορικά καφέ του Παρισιού, στα οποία δεν υπάρχει περίπτωση να βρεις θέση να καθίσεις, διότι είναι τα αγαπημένα των τουριστών, και βλέπω μια εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ: τα καφέ άδεια και οι σερβιτόροι με τις παραδοσιακές παριζιάνικες στολές τους παραταγμένοι και με θλιμμένο ύφος.

Αισθάνθηκα λοιπόν υποχρεωμένη να καθίσω. Αν και δεν είχα χρόνο, πήγα και κάθισα στο Les Deux Magots έξω και παρήγγειλα κάτι. Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί το έκανα, μάλλον για να δείξω πως είμαι εδώ, πως η ζωή συνεχίζεται...»

Eπίσης, αναφέρθηκε στο αν πιστεύει τελικά ότι η μόδα του «MasterChef» βοηθάει τους νέους επαγγελματίες του χώρου, όπως για παράδειγμα τον νικητή του πρώτου reality μαγειρικής Ακη Πετρετζίκη, ο οποίος κάνει μεγάλη καριέρα από τότε που κέρδισε.

«Και από το “MasterChef” να μην είχε περάσει, ο Ακης Πετρετζίκης θα έκανε καριέρα. Απλά το reality του έδωσε μια ώθηση και την έκανε πιο νωρίς» απαντά η σεφ και συνεχίζει: «Δεν ξέρω αν βοηθάει αυτό το πράγμα τελικά. Προφανώς βοηθάει τα κανάλια που κάνουν νούμερα. Προσωπικά θα πήγαινα κριτής σε ένα reality, αν θα μπορούσα να είμαι ο εαυτός μου και δεν είχα συγκεκριμένες οδηγίες από την παραγωγή ώστε να ανεβαίνουν τα νούμερα.

Και φυσικά αν το όλο concept έδινε κάτι στα παιδιά που θα το παρακολουθούσαν από σχολές μαγειρικής». Η ίδια, όπως λέει, δεν έχει καμία σχέση με τον Γκόρντον Ράμσεϊ και τον «Εφιάλτη στην κουζίνα». «Δεν έχω φωνάξει ποτέ μέσα σε κουζίνα. Εντάξει, ζητάω κάποια πράγματα να γίνονται όπως τα θέλω και όπως πρέπει, γιατί αλλιώς δεν γίνεται η δουλειά. Δεν θεωρώ όμως ότι με το να φωνάζεις και να πετάς μαχαίρια αλλάζει τίποτα» σημειώνει.