Χαρούλα Λαμπράκη: «Για μένα δεν υπήρξε ποτέ το "καλάμι"»
Εγκατέλειψε το χωριό της σε μικρή ηλικία για να έρθει στη Αθήνα και να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα.
Η τραγουδίστρια, Χαρούλα Λαμπράκη, μίλησε για το πώς ένιωσε όταν άκουσε πρώτη φορά τα τραγούδια της στο ραδιόφωνο, για τον «τσαμπουκά» της και για το πώς απέφυγε να… καβαλήσει το καλάμι.
-Είχατε θάρρος, "τσαμπουκά"...;
«Ναι, όσο "τσαμπουκάς" ήμουν σε μικρή ηλικία, τόσο μετά έμαθα να σέβομαι, να εκτιμώ».
-Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο με την πάροδο του χρόνου και τον ερχομό της επιτυχίας.
«Για μένα δεν υπήρξε ποτέ το "καλάμι"».
-Πως το αποφύγατε μετά από τόσες δόξες, συνεργασίες και χρήματα;
«Είχα διαβάσει και πέντε βιβλία, ήξερα πέντε γράμματα. Αν ξέρεις γράμματα δεν το κάνεις αυτό, δεν "καβαλάς καλάμι". Σκεφτόμουν τι θα γινόταν αν το μάθαινε η μάνα κι ο πατέρας μου; Ήμουν η μικρότερη από τις τρεις αδελφές μου».
-Πώς σας φαινόταν όταν αρχίσατε να γίνεστε γνωστή και ακούγατε τα τραγούδια σας στο ραδιόφωνο;
«Κάτι το φυσιολογικό, το περίμενα. Το ονειρευόμουν από μικρή αυτό, ήξερα τι μου γινόταν και τι ήθελα. Αργότερα με ζήτησε ο Βασίλης Τσιτσάνης κι εγώ πήγα να τον δω, έτσι απλά. Ήταν πολύ καλός και μου είπε: "Πάμε αυτό το τραγουδάκι", ήταν το: "Δε ρωτώ ποια είσαι". "Αύριο το πρωί θα είναι στο εργοστάσιο (έτσι το λέγαμε)". Το είπα κι έγινε πανικός. Έπειτα είπαμε κι άλλο ένα... "Απόψε στις ακρογιαλιές"... κι άλλο ένα... "Με παράσυρε το ρέμα"... τραγουδάρες. Ο Τσιτσάνης έγραφε αποκλειστικά για μένα για 7 χρόνια, χωρίς να με εμποδίζει να τραγουδήσω άλλους συνθέτες, οι οποίοι μου εμπιστεύθηκαν καταπληκτικά τραγούδια όπως ο Χιώτης, ο Άκης Πάνου, που ήταν η λατρεία μου, τον αγαπούσα και με αγαπούσε πολύ, είχε άδοξο τέλος... Έτσι άρχισε μια καριέρα χωρίς να την επιζητήσω, να πάω να παρακαλέσω ή να πληρώσω, όπως κάνουν σήμερα. Έτσι κύλησε η ζωή μου».
-Το απολαύσατε όλο αυτό το "ταξίδι" ως εδώ;
«Ναι, το απόλαυσα, είχα το γνώθι σ' αυτόν. Ντύθηκα πολύ ωραία, τα πάντα, έκανα τα ταξίδια μου, πήγα 17 φορές στην Αμερική, στον Καναδά τρείς φορές όπως και στην Αυστραλία, γύρισα τον κόσμο ολόκληρο. Αν δε γινόμουν τραγουδίστρια δεν θα είχα αυτή τη δυνατότητα, σε καμία περίπτωση. Ευχαριστήθηκα τα ταξίδια μου, όλα ήταν πληρωμένα, ο κόσμος με αγκάλιαζε σφιχτά και με συγκινούσαν, όμως δεν το έπαιρνα πάνω μου, όπως κάνουν τώρα και λένε: "Εγώ είμαι"», εξήγησε στο ΛΟΙΠΟΝ.