Σοφία Μουτίδου: «Δεν είμαι ανεύθυνη περσόνα που άγομαι και φέρομαι από τις ανάγκες της πολιτικής»

Η ηθοποιός, εξηγεί τους λόγους που είπε «ναι» στην πρόταση που της έγινε να ασχοληθεί ενεργά με τα κοινά μέσα από την πολιτική.

-Πως αποφάσισες να πολιτευτείς;

«Κατεβαίνω στην πολιτική για πρώτη φορά. Ήταν μια επιθυμία που είχα από παλιά, απλώς τώρα εκδηλώθηκε. Τώρα έγιναν οι εκλογές κι «έδεσε» χρονικά. Μου είχαν γίνει προτάσεις και παλαιότερα, αλλά δεν ήμουν έτοιμη. Στη φάση αυτή, ουσιαστικά ξεχείλισε μια κατάσταση έντονη που ζούσα στα εργασιακά μου και στο χώρο της διεκδίκησης δικαιωμάτων, με αφορμή και το Υοutube που έκανα και το κανάλι, γιατί έχω έναν τομέα που λέγεται «άνοιξε το στόμα σου» και ασχολούμαι τα τελευταία 3 χρόνια με κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Είδα ότι είναι καλό να μιλάς, αλλά και να έχεις μια στοιχειώδη δύναμη, την οποία ένα πολιτικό όχημα σου την προσφέρει, ώστε να πεις κάποια πράγματα και να έχεις μια υποστήριξη. Τόσα χρόνια ένιωθα ότι οι άνθρωποι για διάφορους λόγους φοβούνται και δεν διεκδικούν, δεν μιλάνε. Μου άρεσε να μπορώ να παρέμβω, να πω τι χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι και να είμαι μαζί τους».

- Το πολιτικό όχημα είναι εκείνο που σου δίνει τη δύναμη ή ο λαός;

«Συμφωνώ απόλυτα, αλλά όλα αυτά που ακούω από τους ανθρώπους πρέπει κάπως να «μεταφραστούν», να πάνε κάπου και να υπάρξει μια πράξη, θέλω να έχω τη δύναμη να τα πω κάπου και να υπάρχει ελπίδα να λυθούν».

- Πολλοί άνθρωποι από τον καλλιτεχνικό χώρο, συνάδελφοι σου, έθεσαν υποψηφιότητα στις πρόσφατες εκλογέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως και στην Ευρωβουλή και εξελέγησαν, θεωρείς ότι ο κόσμος έχει ανάγκη εναλλακτικά πρόσωπα στην πολιτική;

«Δεν ξέρω, ο καθένας κατεβαίνει για δικούς του λόγους, για τη δική του προσωπική πορεία. Ήμουν ένας άνθρωπος πολιτικοποιημένος από το σχολείο, από το δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο, αλλά και στον εργασιακό μου χώρο, είχα έντονη ενασχόληση με τα κοινά, δεν μου βγήκε ξαφνικά ένα πρωί και είπα ότι θέλω να μπω στην πολιτική. Καταστάλαγμα μιας τεράστιας ανάγκης που είχα από αυτό που ζω, να το κοινωνήσω, να το μεταφέρω και να εκπροσωπήσω έναν αριθμό ανθρώπων κάπου πιο εποικοδομητικά».

-Γιατί πολιτεύεσαι στη Θεσσαλονίκη και όχι στην Αθήνα;

«Κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη, εκεί είναι το πατρικό μου σπίτι, εκεί μεγάλωσα 26 χρόνια και όλες μου οι προσλαμβάνουσες είναι εκεί. Δεν μπορούσα να διανοηθώ, για αρχή, να κατέβω σε μια άλλη περιοχή, για παράδειγμα στην Αθήνα, μου είναι «ξένο». Η καταγωγή μου ήταν ο καταλυτικός λόγος».

-Συζήτησες την απόφαση σου πριν την οριστικοποιήσεις με κάποιους ανθρώπους;

«Συζήτησα με φίλους, κάποιοι είπαν: «Ναι, να το κάνεις, είσαι ζωηρή, δραστήρια, μπορεί να βγεις και να κάνεις καλό». Άλλοι είπαν: «Όχι, μην πας είναι μάταιο».

-Έχεις να πάρεις από την πολιτική ή η πολιτική έχει να πάρει από σένα, λόγω του ότι είσαι ένα προβεβλημένο πρόσωπο; Ποιος κερδίζει περισσότερο στην παρούσα φάση;

«Δεν είμαι κάποια ανώριμη, ανεύθυνη περσόνα, που άγομαι και φέρομαι από τις ανάγκες της πολιτικής. Αυτό που θα πάρω εγώ από την πολιτική είναι μια τεράστια δυνατότητα και άπειρη εμπειρία, θα προσφέρω στον εαυτό μου τη δυνατότητα στα 47 μου να είμαι στα κέντρα λήψης αποφάσεων, να είμαι στο Κοινοβούλιο, ένα μεγάλο βήμα για μένα ως άνθρωπο. Μου αρέσει πολύ, ένα μέρος μου είναι έντονα πολιτικοποιημένο».

-Σε περίπτωση εκλογής σου, έχεις σκεφτεί το πώς θα διανείμεις το χρόνο σου, σε σχέση με τη δουλειά σου, αλλά και με την κόρη σου;

«Όπως συνέβη από τότε που σταμάτησε το ασυμβίβαστο. Για κάποιο χρονικό διάστημα μπορεί να αφήσω την υποκριτική. Μόνιμα δεν μπορώ να το κάνω, λατρεύω το θέατρο, γράφω δικές μου παραστάσεις, σκηνοθετώ... Οι άνθρωποι, όσοι ασχολούνται με την πολιτική, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τα καταφέρνουν μια χαρά, δίνοντας προτεραιότητα μία στο ένα, μία στο άλλο. Δεν φοβάμαι ότι θα με απομακρύνει από κάτι, αν θέλω, τα κάνω και τα δύο. Η Δήμητρα, η κόρη μου, μου είπε ότι μου ταιριάζει πολύ, δεν ήθελε ν' αλλάξω την έδρα μου, να πάω να μείνω κάπου αλλού και της εξήγησα ότι θα μείνω στην Αθήνα και θα ανεβοκατεβαίνω στη Θεσσαλονίκη, άμα βγω. Μου είπε ακόμα ότι θα πρέπει να κάνω μεγάλη προσπάθεια για να βγω».

-Τη Δήμητρα, την κόρη σου, δεν την αποχωρίζεσαι σχεδόν ποτέ, παντού είστε μαζί.

«Μια από τα ίδια, θα συνεχιστεί...».

-Σκοπεύεις να την έχεις μαζί σου και στη Βουλή;

«Εννοείται, το παιδί θα ζήσει τη ζωή που ζω, εφόσον είμαι απόλυτα υπεύθυνη για τη ζωή της. Θα είναι μαζί μου, στα ταξίδια μου, τα Σαββατοκύριακα, τις καθημερινές μετά το σχολείο... Τώρα είναι 10 ετών, μεγαλώνει. Γεννήθηκε μεγάλο και ώριμο το παιδί αυτό. Υπάρχει χρόνος και για προσωπική ζωή», λέει στο ΛΟΙΠΟΝ.