Μαχαιρίτσας-Πορτοκάλογλου: Τι σκαρώνουν οι δυο τους; (photos)

Ο καθένας έχει διαγράψει τη δική του πορεία στον χώρο του τραγουδιού και έχει στο ενεργητικό του πολλές επιτυχίες.

Το κοινό τους ακολουθεί σε κάθε τους βήμα και στις εμφανίσεις τους δίνει δυναμικό παρόν.

Αφορίζετε με τους στίχους και τη μουσική την πραγματικότητα;

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: «Όταν κάνεις τραγούδια, είτε στίχους είτε μουσική, σου δίνεται η δυνατότητα να διαμαρτύρεσαι. Να λες τα πράγματα που σε ενοχλούν. Να μιλήσεις για τον έρωτα, από μια άλλη σκοπιά. Είναι πολύ ωραίο να έχουμε ένα βήμα. Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τα τραγούδια. Όλος ο κόσμος θα ήθελε να έχει \ένα βήμα να βγάζει τα εσώψυχα του».

Νίκος Πορτοκάλογλου: «Προσωπικά με τα τραγούδια αφηγούμαι τη δική μου πραγματικότητα, εσωτερική και εξωτερική. Όπως είπα και πριν. ένα μεγάλο ημερολόγιο της ζωής μου, της ζωής μας. Με τις πιο βαθιές μου εξομολογήσεις και τα πιο κρυφά μου ερωτήματα».

Τι σκαρώνετε με τις νότες;

Λ. Μαχαιρίτσας: «Ένα τραγούδι είναι μια όπερα τσέπης που έλεγε κι ένας φίλος μου. Με ένα τραγούδι μπορείς να προσφέρεις μια στιγμιαία απόλαυση και με ένα άλλο να γράψεις ιστορία».

Ν. Πορτοκάλογλου: «Λέω σε ένα καινούργιο παιγνιώδες τραγούδι μου: "ο στίχος είναι απόσταγμα κι η μουσική χαρμάνι". Για μένα ο στίχος είναι αληθινή, πυκνή ζωή, αποσταγμένη σε λέξεις. Και η μουσική είναι κάτι σαν το μαγικό χαλί που ταξιδεύει και μεταφέρει αυτές τις λέξεις στον κόσμο. Γιατί η μουσική έχει τη μοναδική ιδιότητα να σε ταξιδεύει ακαριαία στα πιο απίθανα μέρη του κόσμου. Αλλάζεις, ας πούμε, μια νότα στη μελωδία και σε πάει στη Μικρά Ασία, αλλάζεις μια άλλη σε πάει Βραζιλία ή Νέα Ορλεάνη και ούτω καθ' εξής. Και όλα αυτά μπορεί να συνυπάρχουν υπόγεια μέσα σε ένα μόνο τραγούδι. Επιρροές και δείγματα από όλο τον πλανήτη. Σαν τα χαρμάνια που έφτιαχνε ο παππούς μου στην Κωνσταντινούπολη. Πέρα από όλα αυτά, μια μεγάλη απόλαυση για μένα είναι να αυτοσχεδιάζω στην κιθάρα ή στο πιάνο χωρίς κανένα ιδιαίτερο στόχο. Έτσι, μόνο για τη στιγμή...».

Ποιον αγαπημένο σας στίχο θα αφιερώνατε στους αναγνώστες μας;

Λ. Μαχαιρίτσας: «Τα καράβια μου καίω...» του Νίκου.

Ν. Πορτοκάλογλου: «Κι ας μη μου 'χεις χαρίσει ποτέ ένα χάδι ως τώρα πάντα εδώ θα γυρνώ Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα /ώσπου να 'βρω νερό γιατί ανήκω εδώ».

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 2 PHOTOS