Αθηνά Μαξίμου: «H σκέψη μου με οδήγησε στον πανικό που συμβαίνει στα social media» (photos)

Μπορεί κάποιοι να θεωρούν το έργο παρεξηγημένο, αλλά αυτό δεν ισχύει για την ηθοποιό. Η Αθηνά Μαξίμου αγαπάει τη ζωή και τα όνειρα και γι' αυτό δεν σταματά να κάνει.

«Νομίζω ότι πρόκειται με έναν τρόπο για ένα παρεξηγημένο έργο. Σίγουρα έχει τις ανάλαφρες νότες του, δεν υπάρχει ίσως σχολικός θίασος που να μην το έχει ανεβάσει, αλλά την ίδια στιγμή κρύβει σκοτεινές και άγριες ποιότητες. Έχουμε τέσσερις παράλληλες ιστορίες και τελικά στο έργο το όνειρο μπλέκεται με την πραγματικότητα, η φαντασίωση με τον εφιάλτη, η αγνή αγάπη με την ερωτική μανία» εξήγησε η Αθηνά Μαξίμου στο ΒΗΜΑgazino.

Πράγματι φτάνει ένα μανικό φίλτρο και οι ήρωες όχι μόνο μπορούν να ξεχάσουν τη γυναίκα που ερωτεύτηκαν, αλλά φτάνουν στο σημείο να την υβρίζουν χυδαία. Υπάρχουν άραγε τέτοια αντίστοιχα «μαγικά φίλτρα» στην εποχή μας;

«Με απασχόλησε αυτή η ιδέα. Και η σκέψη μου με οδήγησε στον πανικό που συμβαίνει στα social media. Ξαφνικά κάποιος σου στέλνει μήνυμα, εκφράζει έναν θαυμασμό, σου λέει κάτι πικάντικο και είναι σαν να πέφτει ένα φίλτρο στα μάπα σου. Κολακεύεσαι, βαυκαλίζεσαι και μπορείς να ενθουσιαστείς με κάποιον που όχι μόνο δεν ξέρεις, αλλά δεν έχεις δει καν στη ζωή σου. Σαν να μαγεύεσαι. Τι είναι αυτό τώρα: πραγματικό ή επίπλαστο;» κατέληξε η ηθοποιός.

Ποια είναι όμως η δική της σχέση με τα όνειρα;

«Νομίζω ότι τα όνειρα μας είναι αποκαλυπτικά. Έχουν υπάρξει όνειρα που μπορεί να έχω δει δεκαετίες πριν, αλλά τα θυμάμαι σαν χθες. Στην εφηβεία μου είχα δει ότι ήμουν ερωτευμένη με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ούτε καν είχα προσέξει. Πήγα στο σχολείο και είπα στις φίλες μου: "Ξύπνησα ερωτευμένη μαζί του". Με όνειρο καλοκαιρινής νύχτας δεν μοιάζει αυτό;» λέει γελώντας.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σε ένα σπίτι που αγαπούσε τις τέχνες. Ο πατέρας της ζωγράφος, η μητέρα της διακοσμήτρια. Από παιδί έβλεπε θέατρο. Θυμάται τον «Γλάρο» του Ντασσέν, τον Γιώργο Κιμούλη στον «Άμλετ», σπουδαία θέατρα της Μόσχας που έρχονταν στα «Δημήτρια», τα Μπαλέτα Μπεζάρ στον Λυκαβηττό. «Ήμουν ντροπαλό παιδί. Σε σημείο μαζοχισμού περίμενα να ακούσω να λένε στη μητέρα μου "μα τι καλό παιδί η Αθηνά". Φυσικά όλο αυτό είχε και την αρνητική του διάσταση. Πολλά πράγμ¬τα δεν εκτονώνονταν. Ίσως όμως ήταν και ο λόγος που μπήκα σε αυτή την περιοχή της τέχνης, ώστε αυτή η συστολή μου να βρει μια παιδική χαρά και να απελευθερωθεί».

Τελείωσε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Γρήγορα προκάλεσε μεγάλη αίσθηση ως Στέλλα στην ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου «Αυτή η νύχτα μένει» για την οποία τιμήθηκε με βραβείο Α γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ήταν μόλις 22 ετών. Δεν ήξερε καν τι σημαίνει κάμερα. «"Είστε σίγουρος ότι μπορώ να παίξω εγώ αυτή την τραγουδίστρια από την επαρχία;" ρώτησα, θυμάμαι, τον Νίκο Παναγιωτόπουλο. "Μα δεν θέλω να πάρω μία που να είναι έτσι. Θέλω να πάρω μία που να γίνει έτσι" μου απάντησε».