Λίτσα Γιαγκούση: «Αυτό που έχουμε είναι «αρρώστια», βασικά, εγώ το θεωρώ υγεία» (Photos)
Η αγάπη της για τα ζώα δεν περιγράφεται, για αυτό και έχει μεγαλώσει 20 σκύλους και γάτες και ακόμα το σπίτι της είναι ανοιχτό για τα «παιδιά» της, όπως τα αποκαλεί.
Οι δύο γάτες που «έχασε» πρόσφατα έφτασαν στο ρεκόρ ηλικίας των 24 ετών! Ο λόγος για τη γνωστή τραγουδίστρια Λίτσα Γιαγκούση.
Τι σε ισορροπεί;
«Είμαι ισορροπημένη, ζω φυσιολογικά. Τα ζώα μου με ισορροπούν, τώρα έχω τέσσερα, γιατί αυτόν το χρόνο είχα τρεις θανάτους, τα δύο μου γατιά, τα οποία «έχασα» με διαφορά 3 μηνών το ένα από το άλλο. Είχε φτάσει το καθένα στην ηλικία των 24 ετών. Έφτασαν σε ρεκόρ ηλικίας, συνήθως ζουν, το πολύ, μέχρι 16 χρόνια. Είναι δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο στα γατιά, να «φύγουν» σε τόσο μεγάλη ηλικία, αλλά όταν ζουν καλά, ευτυχισμένα, καλοζωισμένα, με αγάπη, με φροντίδα...
Τα πρόσεχα πολύ. Πιο πολύ πηγαίνω για τα ζώα μου στο γιατρό, παρά για μένα. Μόλις, δω κάτι, όπως πρόσφατα, που είδα στα ούρα του πεκινουά μου αίμα, κατευθείαν πήρα την κτηνίατρο τηλέφωνο. Αν πάθω κάτι εγώ, δεν θα λειτουργήσω τόσο άμεσα για μένα. Στον εαυτό μου είμαι αναβλητική, κάτι που δεν κάνω για τα ζώα μου, είναι στην ευθύνη μου. Πριν από 5 μήνες μάζεψα από το δρόμο μια αδέσποτη σκυλίτσα, έβρεχε, της άνοιξα την πόρτα και μπήκε μέσα στο αυτοκίνητο μου. Την ονόμασα Ρένα, από το «rain» (βροχή). Μου αρέσουν να τους δίνω ονόματα ανθρώπων, το σκύλο μου τον λένε Χρόνη, είχα τον Αλέκο, το γάτο μου. Είχα επίσης ένα γάτο, τον Τζακ, κι έναν άλλο, τον Noris. Ο Τζακ έφυγε, βγήκε έξω από το σπίτι κι εξαφανίστηκε»
Εδώ και πολλά χρόνια έχεις αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής σου στο μεγάλωμα και στη φροντίδα ζώων.
«Ναι... συνολικά 20 ζώα. Κάποια στιγμή μέσα στο σπίτι μας είχαμε 8. Βιώνω άσχημα τις απώλειές τους. Το στενάχωρο και το δύσκολο είναι να γίνει ξαφνικά, όπως το ντόμπερμαν, που πέθανε 6 χρόνων, από καρδιά, το βρήκα στην αυλή νεκρό, εκεί τρελάθηκα»
Ο σύντροφός σου έχει την ίδια αγάπη για τα ζώα όπως εσύ;
«Μεγαλύτερη, είμαστε ίδιοι. Αν δεν ήμασταν και οι δύο έτσι, δεν θα μπορούσαμε. Τα σκυλιά τα έχουμε σαν παιδιά μας. Δεν υπάρχει «μη αυτό» ή «μη εκείνο», όλο το σπίτι είναι δικό τους. Τους συμπεριφερόμαστε πολύ καλά, υπάρχει ηρεμία μέσα στο σπίτι. Δεν τα έχουμε χτυπήσει ποτέ, αλλά και φωνή που θα τους βάλουμε είναι όπως οι άνθρωποι. Στον καναπέ μας, αν βρούμε θέση, καθόμαστε, αλλιώς δεν καθόμαστε. Είμαστε όλοι μαζί. Αυτό που έχουμε είναι «αρρώστια», βασικά, εγώ το θεωρώ υγεία», λέει η ίδια στο Λοιπόν