«Είμαι έτοιμος για το θάνατο! Τον περιμένω, να τον φιλήσω και να «φύγω»…»

Πώς μπορούμε να είμαστε έτοιμοι στο θάνατο;

«Εγώ είμαι έτοιμος για το θάνατο, τον περιμένω ανά πάσα στιγμή, να κοιταχτούμε, να μου μιλήσει, ν’ αγκαλιαστούμε, να τον φιλήσω και να “φύγω”» τονίζει ο ηθοποιός.

Έχετε επηρεαστεί από την πρόσφατη απώλεια της συζύγου σας;

Όχι, αυτό δεν έχει καμία σημασία, πάντα ήμουν έτσι, απλώς το βάζεις μέσα σου. Η ζωή πηγαίνει σιγά-σιγά τον άνθρωπο προς τα εκεί και καταλαβαίνει ότι πρέπει να συμφιλιωθεί με αυτό.

Ζούσατε την κάθε ημέρα σαν να ήταν η τελευταία;

«Δεν μπορώ να το πω αυτό, γιατί δεν θέλω να “φύγω” πιο νέος. Τώρα που μπήκα σε μια “άλφα” ηλικία, προχωράω πιο συνειδητά. Μακάρι να έχω κι άλλο χρόνο, τον θέλω, αλλά αν έρθει, να έρθει.» τονίζει ο Γιώργος Αρμένης.

Με το γιο σας το έχετε συζητήσει αυτό;

«Με το γιο μου τα έχω κανονίσει όλα, δεν το έχω συζητήσει, αλλά του έχω πει ότι είμαι έτοιμος. Έχω κάνει τη διαθήκη μου, ότι είχα και δεν είχα του τα έχω δώσει, του μετέφερα τα πάντα και τώρα δεν έχω τίποτα, παρά μόνο τον εαυτό μου. Στο «Νέο Ελληνικό Θέατρο – Γιώργου Αρμένη» που έχω δεν πατάω, του το έδωσα εκείνου και το λειτουργεί. Τελευταία, στην περιοχή που βρίσκεται το θέατρο, στα Εξάρχεια, ήταν μια στενάχωρη κατάσταση, γιατί ήταν εμπόλεμη ζώνη. Κάθε βράδυ έσπαγαν κι έκαιγαν αυτοκίνητα, φωνές, αστυνομία, κακό… Παλαιότερα, όταν το είχα ανοίξει, το είχα με τη γυναίκα μου, έκανα τις καλλιτεχνικές μου επιλογές και πηγαίναμε πάρα πολύ καλά.

Μετά, που μπήκαν τα μνημόνια, το πράγμα αγρίεψε. Είχα πάει σε υπουργούς, δημάρχους, περιφερειάρχες, για να κάνουν κάτι, αλλά δεν μπόρεσε κανείς να με βοηθήσει. Έτσι “αναγκάστηκα” να πάω στο ελεύθερο θέατρο, το εμπορικό, αλλά για μένα, δεν υπάρχουν καλά και κακά θέατρα, υπάρχει το θέατρο. Τώρα είμαι στη «Λωξάντρα», σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, κάνουμε περιοδεία με την παράσταση, όπου περνάω καλά, γιατί δεν υπάρχει γκρίνια και πισώπλατα μαχαιρώματα.» υπογράμμισε o Γιώργος Αρμένης στο περιοδικό Λοιπόν!