Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Και τι ζητούσε; «Μία ευκαιρία στον Παράδεισο να πάει...»
Μερικές φορές, μετά από έναν ξαφνικό θάνατο, αναρωτιέσαι αν είναι πιο μαλακός ο πόνος όταν έρχεται τόσο αιφνίδια ή όταν τον ξέρεις ή τον περιμένεις με κάποιον τρόπο. Απάντηση, όμως, δεν υπάρχει!
Γιατί ο πόνος είναι ο ίδιος όταν χάνεις έναν δικό σου άνθρωπο. Και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ήταν ένας δικός μας άνθρωπος. Γιατί όπως συμβαίνει με όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες, έδωσε στον απλό κόσμο τραγούδια για να ερωτευτούν, να αναπολήσουν, να θυμώσουν, να κλάψουν, να παρηγορηθούν.
Ο… άλλος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, μακριά από τον κορυφαίο μουσικό, ήταν ένας απλός άνθρωπος όπως όλοι μας, που είχε και αυτός τις αγωνίες του, τα προβλήματά του, τις αδυναμίες του.
Δεν έβγαζε όμως ποτέ τίποτα προς τα έξω. Μόνο την ευαισθησία του στα τραγούδια του. Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει το «Πόσο σε θέλω» ή το Διδυμότειχο μπλουζ που για την εποχή του ήταν πολύ προχωρημένο.
Τον πρόδωσε η καρδιά του
Βράδυ Κυριακής 8/9. O Λαυρέντης Μαχαιρίτσας βρισκόταν στον τόπο του, στον Βόλο, στο σπίτι που διατηρούσε εκεί και για το ίδιο συνέβαινε κάτι μαγικό. Μπορούσε για πρώτη φορά μετά από καιρό να συνδυάσει δουλειά με ξεκούραση. Εκεί που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Η συναυλία του με τον Νίκο Πορτοκάλογλου εκεί, στο πλαίσιο της περιοδείας των δύο καλλιτεχνών για το καλοκαίρι ήταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να περάσει λίγο χρόνο στον τόπο που αγαπούσε μαζί με τους οικείους του. Και πράγματι ήθελε να το απολαύσει. Δεν πρόλαβε όμως.
Ξημερώματα Δευτέρας 9/9. Η κόρη του, τον βρίσκει αναίσθητο στο σπίτι τους στον Πτελεό Μαγνησίας.
Αμέσως καλεί το ΕΚΑΒ και μεταφέρεται στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Παρά τις προσπάθειες ανάνηψής του από τους γιατρούς, ανακοινώνεται ο θάνατός του στους οικείους του που βυθίζονται στην ανείπωτη θλίψη.
Μερικά χρόνια πριν είχε «χτυπήσει το καμπανάκι». Είχε αντιμετωπίσει πρόβλημα με τη καρδιά του και μάλιστα είχε υποβληθεί σε εγχείρηση. Όμως, αισιόδοξος άνθρωπος όπως ήταν, δεν το έβαλε κάτω. Το ξεπέρασε, όπως ήξερε να ξεπερνά και κάθε άλλο πρόβλημα στη ζωή του.
«Είχα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ένα πρόβλημα καρδιακό που πλέον το ξεπέρασα» είχε πει σε συνέντευξή του αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά τον Γολγοθά που είχε περάσει. Και συνέχιζε: «Και ξέρεις, αυτό σου δημιουργεί κατάθλιψη εκ των πραγμάτων. Και μάλιστα η δικιά μου τότε, ήταν μανιοκατάθλιψη. Δεν είναι το ίδιο. Με τη μανιοκατάθλιψη αισθάνεσαι ότι είναι κοντά ο θάνατος. Και αυτό σε τρομάζει. Το ξεπέρασα, έκανα και ό,τι έπρεπε να κάνω για την υγεία μου και το ξεπέρασα. Αλλά μήπως ελέγχεται η κατάθλιψη; Όλος ο κόσμος χάπια παίρνει. Οι περισσότερες μορφές κατάθλιψης έχουν αιτία. Αν κάτσεις και σκεφτείς λίγο, καταλαβαίνεις για ποιο λόγο υπάρχει. Αν δεν έχει λεφτά ο κόσμος να πληρώσει τα έξοδα του, τα χρέη του, παθαίνει κατάθλιψη...».
Οι γυναίκες της ζωής του
Λένε πως οι άνδρες που έχουν πολλές γυναίκες στη ζωή τους είναι ευτυχισμένοι. Και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ήταν ευτυχισμένος έχοντας την κόρη του και τη γυναίκα που είχε στο πλάι του για παραπάνω από είκοσι πέντε χρόνια. Παντρεύτηκαν παρουσία μόνο των κουμπάρων τους το 1992 στη Μονή Πεντέλης και απέκτησαν την κόρη τους λίγο καιρό μετά, η οποία κρατούσε τον μεγαλύτερο χώρο στην καρδιά του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Είχε γράψει και τραγούδι για εκείνη, το οποίο συχνά αφιέρωνε και στη γυναίκα του. «Χρωστάω στη γυναίκα μου, στην κόρη μου. Τους το είπα κιόλας με το τραγούδι “τόσα χρόνια μια ανάσα”. Αυτό λέει το τραγούδι αυτό. Είναι δύσκολο να πεις ευχαριστώ. Το “ευχαριστώ” δε λέγεται εύκολα. Λες ενδόμυχα “ο άλλος πρέπει να το κάνει για μένα γιατί να μην το κάνει;”».
Ένα διαφορετικό μπλουζ
«Το ΄76 λίγο πριν να φέξει πήρα ένα πλοίο άσπρο σαν ψυγείο σαν νοσοκομείο Το ’76 σαν χοντρό αστείο κρύο χειρουργείο το εθνικό θηρίο μ’ έστειλε στη Χίο». Έτσι ξεκινούσε ένα από τα πιο… αλλόκοτα και προχωρημένα τραγούδια -για την εποχή (1991)- του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Ήταν σε στίχους Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ο οποίος μέχρι τότε ανήκε στους «Τερμίτες», ένα από τα πιο αγαπημένα συγκροτήματα της εποχής (μαζί με τους Φατμέ του Πορτοκάλογλου), έκανε το ντεμπούτο του για τη σόλο καριέρα του. Ο δίσκος του, έγινε χρυσός με παραπάνω από 35.000 πωλήσεις. Και επειδή ποτέ δεν υπήρξε αχάριστος ή αγνώμων, βγήκε και είπε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Γιώργο Νταλάρα για τη στήριξή του εκείνες τις εποχές. Εποχές δύσκολες που ο ίδιος ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε δηλώσει πως ο ίδιος βίωσε πολύ έντονα. Τόσο έντονα που είχε σχεδόν αποφασίσει να εγκαταλείψει την καριέρα του ως μουσικός και να εγκατασταθεί στον Βόλο. Τον τόπο όπου έμελλε να αφήσει την τελευταία του πνοή.
Και τι δεν έγραψε σε μουσική ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Από τον "Γάτο του, τον Τούρκο" και το ερωτικό "Πόσο σε θέλω", μέχρι το "
Οι «φίλοι καρδιάς» που έχασε
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας δεν δινόταν ολοκληρωτικά μόνο στη μουσική του αλλά και με ό,τι καταπιανόταν. Και κυρίως δινόταν συναισθηματικά. Γι’ αυτό και είχε καρδιακούς φίλους, κάποιους από τους οποίους «έχασε» νωρίς. Και του είχε στοιχίσει πολύ. Όπως συνέβη τον Φεβρουάριο του 2014. Όταν έφυγε από τη ζωή ο Σάκης Μπουλάς. Λίγο καιρό πριν και ενώ ο Σάκης Μπουλάς πάλευε με όλες τις δυνάμεις του με τον καρκίνο, ο τραγουδοποιός σε τηλεοπτική του εμφάνιση, μιλούσε για το «μάθημα ζωής» που έδινε ο φίλος του. «Αυτό που κάνει ο Σάκης είναι μάθημα ζωής. Να είναι καλά, να ζήσει άλλα 15-20 χρόνια. Είναι απίστευτο αυτό που κάνει. Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτόν» είχε πει τότε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας για την απόφαση του Σάκη Μπουλά να μην αποχωρήσει από το μουσικό σχήμα στο οποίο ανήκε λόγω της αρρώστιας του αλλά να συνεχίσει να εμφανίζεται μαζί τους στη μουσική σκηνή. Δείτε στο παρακάτω βίντεο απόσπασμα από τις δηλώσεις του.
Δύο χρόνια πριν ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε χάσει έναν άλλον φίλο καρδιακό, τον Δημήτρη Μητροπάνο. Μάλιστα στη βραδινή εκπομπή «Sold out» του Γιώργου Παπαδάκη, σε ένα αφιέρωμα για τον αξέχαστο τραγουδιστή, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, συγκινημένος, είχε αρκεστεί να πει για τον φίλο του: «Ήταν ο καλύτερος άνθρωπος».
Τώρα όμως είχε έρθει η ώρα να αποχαιρετήσει εκείνος τους φίλους του. Όπως ακριβώς θα περίμενε -ή δεν θα περίμενε- κανείς! Απρόοπτα, ξαφνικά, αναπάντεχα. Έτσι ακριβώς όπως συνέβαιναν όλα στη ζωή του. Ξαφνικά, αναπάντεχα, απρόοπτα…
