Δήμητρα Ματσούκα: «Έχω νιώσει κάποιες φορές ότι είμαι ανεπαρκής, ότι πρέπει να αλλάξω δουλειά»
Η Jackie Kennedy ήταν η γυναίκα που όλες θα ήθελαν να είναι. Η γυναίκα που έμπαινε στο δωμάτιο και τραβούσε την προσοχή όλων. Που δεν ακολουθούσε τις τάσεις, αλλά τις δημιουργούσε. Που ήταν sexy και ελκυστική, χωρίς αυτό να φαίνεται κλισέ. Όλα αυτά θα μπορούσαν ίσως να γραφτούν και για τη Δήμητρα Ματσούκα.
Σε αυτήν ο Φασουλής είδε την ιδανική Jackie τη γυναίκα που είχε δίπλα του μέχρι το τέλος της ζωής του ο Ωνάσης. Για την ίδια, βέβαια, δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται.
Εδώ και μήνες, τη μελετάει, έχει διαβάσει όλες τις βιογραφίες της και πλέον συμφωνεί ότι πράγματι έχει αρκετά κοινά με τη γυναίκα που σημάδεψε την Ιστορία του 20ού αιώνα.
Τι σε έκανε να αποδεχτείς αυτό τον ρόλο; «Στη δουλειά μας το σημαντικό είναι ποιος σκηνοθετεί και μετά τα υπόλοιπα. Ήθελα πολύ να δουλέψω με τον Σταμάτη Φασουλή. Ήταν ο πρώτος μου σκηνοθέτης. Επίσης, ήθελα πολύ να συνεργαστώ ξανά με τους παραγωγούς και να παίξω για πρώτη φορά στο Παλλάς»
Θα μπορούσες να είσαι με έναν άντρα σαν τον Αριστοτέλη Ωνάση; «Τον θεωρώ πολύ γοητευτικό τον Ωνάση. Ακόμη και το πρόσωπο του μου αρέσει, που δεν ήταν αντικειμενικά ωραίος άντρας. Με γοητεύει ένας τέτοιος άντρας, με τέτοιο τεράστιο μυαλό. Τώρα, βέβαια, ξέρουμε ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο που ήταν και σκληρός και άπιστος στην προσωπική του ζωή. Αυτό σίγουρα δεν θα το επιθυμούσα»
Μου δίνεις την αίσθηση ότι δουλεύεις πάρα πολύ τον κάθε ρόλο που επιλέγεις
«Είναι αλήθεια. Περνάω από διάφορες φάσεις στην προετοιμασία κάθε παράστασης. Έχω γυρίσει και σπίτι έπειτα από πρόβα εντελώς αποτυχημένη. Έχω νιώσει κάποιες φορές ότι είμαι εξαιρετικά ανεπαρκής, ότι πρέπει ν' αλλάξω δουλειά. Μετά, βέβαια, σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην το καταφέρω»
Γιατί να νιώθεις ανεπαρκής, έχεις τέτοιες ανασφάλειες; «Νομίζω ότι δεν είναι θέμα προσωπικής ανασφάλειας. Μάλλον χρειάζεται ψυχανάλυση».
Έχεις κάνει ποτέ ψυχανάλυση;
«Ναι, και δεν μπορώ να πω ότι με βοήθησε ιδιαίτερα, σε κανέναν τομέα της ζωής μου. Με βοήθησε απλώς να καταλάβω ότι η λύση είναι να παίρνεις μια απόσταση από τα γεγονότα και να φιλοσοφείς τα πράγματα. Κάτι που όμως, νομίζω, το κάνουμε από μια ηλικία και ύστερα», λέει η ίδια στο Down Town.