Άγριες μέλισσες: Η Μαρία Κίτσου συγκρίνει τον εαυτό της με τον χαρακτήρα της Λενιώς και αποκαλύπτει!

Διαβάστε τι ακριβώς είπε η ηθοποιός στη συνέντευξή της για τον ρόλο της τον οποίο έχει λατρέψει...

Οι «Αγριες μέλισσες» έκλεψαν την παρά­σταση με το «καλημέρα». Περίμενες πως θα αγκαλιαζόταν με τόση θέρμη η σειρά σας;

Με το που πήρα στα χέρια μου τα τρία πρώ­τα επεισόδια της σειράς ενθουσιάστηκα και ρουφούσα την ιστορία έχοντας λαχτάρα να μάθω τι συμβαίνει παρακάτω... Το ίδιο συμ­βαίνει και τώρα! Έχει πολλούς άσους η δου­λειά αυτή -με πρώτο το δυνατό σενάριο της Μελίνας Τσαμπάνη. Είναι συναρπαστική η ιστορία της, ο τρόπος που εξελίσσει, χτίζει τον μύθο και o τρόπος που έχει φτιάξει ήρω­ες που είναι χαρακτήρες λες κι έχουν βγει από θεατρικό έργο. Συνήθως στην τηλεό­ραση οι χαρακτήρες είναι χάρτινοι, επιφανειακοί- εδώ έχουμε να κάνουμε με χαρακτήρες με αίμα... Με τέτοιο σενάριο, με «καπετάνιο» τον εξαιρετικό σκηνοθέτη Λευ­τέρη Χαρίτo (αρωγοί του πολύτιμοι οι Σπύρος Μιχαλακόπουλος και Σταμάτης Πατρώνης) και με τόσο γερό καστ που φτιάχτηκε, ναι, δεν σου κρύβω ηώς περίμενα ότι η σειρά θα κερδίσει το τη­λεοπτικό κοινό που διψά για τέτοιες δουλειές. Είχα αγωνία, όλοι είχαμε, αλλά από την άλλη γνώριζα πως καταθέτοντας ψυχή δεν μπορεί παρά να αγγίξεις και την ψυχή.

Μοιάζεις να έχεις πωρωθεί με την Ελένη που ερμηνεύεις με τρόπο αληθινά ζηλευτό.

Σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια σου. Το «πωρωθεί» είναι από­λυτα ακριβές! Και δεν είμαι εγώ μόνο πωρωμένη, είμαστε όλοι. Και σε αυτό οφείλεται στο αποτέλεσμα που βλέπετε, για το οποίο δουλεύουμε πολύ σκληρά. Βρισκόμαστε λοιπόν στον θεσσαλι­κό κάμπο του '58, με την Ελένη να είναι πολύ δυνατή και να έχει αναλάβει τα ηνία της οικογένειας μετά τον θάνατο του πατέρα της. Είναι, ο βράχος της οικογένειας. Η μεγαλύτερη από τις τρεις αδελφές είναι ακριβοδίκαιη, αυστηρή, δυναμική. Διαθέτει ευ­αισθησία, αλλά την κρύβει γιατί πρέπει να είναι η πιο δυνατή. Μπαίνει μπροστά, μάχε­ται, παλεύει, είναι επανα­στάτρια και δεν φοβά­ται να τα βάλει με τους άντρες και να αμφισβη­τήσει ανοιχτά τον τρό­πο με τον οποίο φέρο­νται σε μια κλειστή κοινωνία. Μετά τον θάνα­το του πατέρα της γίνε­ται ο «άντρας» της οικο­γένειας με μοναδική της έγνοια τις δύο μικρότερες αδελφές της. Μια έγνοια που θα γιγαντωθεί μετά τον φόνο του Σέργιου, τον οποίο παντρεύεται με το ζόρι. Πήγε να τους κάνει κακό προσπαθώντας να βιάσει τη μικρή αδελφή και έβαψαν τα χέρια τους με αίμα, γεγονός από το οποίο αρχίζουν όλα, με απίστευτες ανατροπές και με σασπένς.

Βλέπουμε μια λέαινα, μια λιονταρίνα, Μαρία.

Είμαι και λιονταρίνα στο ζώδιο, όπως ξέρεις και εσύ λιοντάρι μου, και ναι, ακριβώς επει­δή θέλει να προστατέψει τις αδελφές της γί­νεται λέαινα και σηκώνει ένα τείχος προσπα­θώντας να κρατήσει μακριά όλους όσους βλέπει ως απειλή. Λάτρεψα αυτή την ηρω­ίδα από την ώρα που διάβασα το σενάριο.

Μοιάζει να έχει πολλά δικά σου στοιχεία.

Είναι περισσότερο δυναμική από εμένα, δι­εκδικεί πιο έντονα αυτά ρου θέλει και μου έμαθε πολλά όσο καιρό την «ντύνομαι». Έχω στοιχεία της πολλά. Παθιάζομαι και αγωνί­ζομαι, γίνομαι ασπίδα γι' αυτούς που αγα­πώ, είμαι κι εγώ επαναστάτρια με έναν τρόπο. Τη νιώθω πολύ κοντά μου και την αγα­πώ. Και με ξέρεις όταν παθιάζομαι με τις ηρωίδες που παίζω κατά καιρούς. Δίνομαι ολόψυχα σε αυτές και τις φέρω μέσα μου...

Πηγή: Real