Γρηγόρης Μπιθικώτσης: Ραγίζει καρδιές: «Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω και τη μητέρα μου» (photos)
Ο γιος του «Σερ», Γρηγόρης Μπιθικώτσης δεν άργησε να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του και να γίνει ερμηνευτής.
Από πολύ μικρός αγάπησε το πιάνο και τη μουσική, ώσπου κάποια στιγμή ύστερα από παρότρυνση του πατέρα του (σσ: ήξερε ότι τραγουδάει, αλλά μέχρι τότε δεν τον είχε ακούσει) είπε για πρώτη φορά το «Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα».
Αμέσως εκείνος του είπε «Γρήγορη, είσαι τραγουδιστής» και ξεκίνησαν οι δυο τους πρόβες. Η πρώτη του εμπειρία ήταν το 1998, στο κέντρο «Ρεπορτάζ», θρυλικό μαγαζί της εποχής, στο οποίο τραγουδούσε μέχρι το τέλος της ζωής της η Σωτηρία Μπέλλου. Αργότερα, στο πλευρό του δασκάλου και πατέρα του σε μεγάλες συναυλίες ανά την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό.
«Το να φέρεις το όνομα Γρηγόρης Μπιθικώτσης είναι τεράστια τιμή αλλά και ευθύνη».
Οι σχέσεις τους ποτέ δεν ήταν οι τυπικές σχέσεις πατέρα - γιου. Ήταν δύο πολύ καλοί φίλοι, δύο συνεργάτες, δύο άνθρωποι που λάτρευαν ο ένας τον άλλον με όλη τη σημασία της λέξης.
«Να έχεις γερό στομάχι και υπομονή, γιατί αυτός ο χώρος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος και με πολλές πανίδες», τον συμβούλευε.
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια του ελληνικού πολιτισμού. Ο γιος του δεν μπορεί να ξεχάσει τις συναυλίες μαζί του:
«Σαν να ήταν τώρα, θυμάμαι την αγάπη του κόσμου και την ευγένεια του πατέρα μου προς όλους, την απλότητα που είχε ως άνθρωπος αλλά και τις ευαισθησίες του.
Δεν ξεχνώ το τρακ που είχε πριν εμφανιστεί στη σκηνή, κάθε φορά, σαν να ήταν πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης. Φανταστείτε όταν έβλεπα εκείνον με τρακ, τι τρακ είχα εγώ... Και κάθε φορά πριν ανέβουμε στη σκηνή, μου έλεγε βγες και τραγούδα, είσαι πραγματικά καλός"».
Πρώτος ο Μπιθικώτσης και μετά ο Καζαντζίδης ή το αντίθετο;
«Είναι οι δύο μεγαλύτεροι τραγουδιστές που έβγαλε η Ελλάδα. Το να τους συγκρίνουμε δεν βγάζει πουθενά. Αφού όμως ρωτάτε εμένα, θα σας πω ότι γαλουχήθηκα και μεγάλωσα με έναν πατέρα ο οποίος πάντα μου τόνιζε ότι ο μεγάλος καλλιτέχνης πρέπει να είναι και μεγάλος άνθρωπος. Με γνώμονα αυτό θα διάλεγα τον Μπιθικώτση όχι μόνο από τον Στέλιο Καζαντζίδη, αλλά και από πολλούς άλλους που είχα την τύχη να γνωρίσω από μικρός. Το πόσο μεγάλος τραγουδιστής ήταν ο Μπιθικώτσης το γνωρίζει καλά όλη η Ελλάδα. Όμως το μεγαλείο της ψυχής του εγώ προσωπικά δεν το έχω συναντήσει σε άλλον καλλιτέχνη και μάλιστα τέτοιου μεγέθους», καταθέτει με απόλυτη ειλικρίνεια στο Secret.
Στενοί του φίλοι ο Στέλιος Διονυσίου και ο Χάρης Βαρθακούρης.
«Μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας είμαστε οικογένεια. Από το 2013 (σ.σ.: στην αρχή ήταν μαζί τους και ο Δημήτρης Κόκκοτας) έως και τώρα έχουμε γυρίσει σχεδόν όλες τις ηπείρους και έχουμε τραγουδήσει τα σπουδαία τραγούδια που κληρονομήσαμε από τους πατεράδες μας σε όλη την Ομογένεια. Τους αγαπώ, όπως και εκείνοι. Μην ξεχνάμε ότι σε αυτή τη δουλειά οι φιλίες είναι πολύ δύσκολες», εκμυστηρεύεται.
Στο αν είναι ο μόνος διαχειριστής του καλλιτεχνικού έργου του πατέρα του, αλλά και πώς διαχειρίζεται αυτή την κληρονομιά, απαντά:
«Ο πατέρας μου πριν φύγει από τη ζωή άφησε μια ξεκάθαρη διαθήκη, που με ορίζει ως φυσικό του διάδοχο και συνεχιστή της ιστορίας του. Τεράστια ευθύνη. Προσπαθώ να επιτρέπω ή να απαγορεύω ακριβώς εκείνα που θα έκρινε ο ίδιος αν ήταν εν ζωή».
Στις 23 Σεπτεμβρίου έχασε τη μητέρα του σε ηλικία 73 ετών έπειτα από πολύχρονη μάχη με την επάρατη νόσο.
«Δυστυχώς, ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω και τη μητέρα μου, που στάθηκε στον πατέρα μου σαν βράχος 36 χρόνια δίπλα του. Μια μάνα που ήταν πάντα εκεί για όλα της τα παιδιά και βοήθησε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Το μόνο που αγαλλιάζει την ψυχή μου είναι ότι θα συναντήσει τον πατέρα μου, που τόσο πολύ λάτρευε», είπε, διερωτώμενος πόσος καιρός θα περάσει για να συμφιλιωθεί με την ιδέα του θανάτου.