Ελένη Καστάνη: Η απόφαση να μείνει με τον πρώην σύζυγό της στην ίδια πολυκατοικία

Η γνωστή ηθοποιός μίλησε ακόμη για τον γιο της, ο οποίος πλέον βρίσκεται στην Αγγλία, ενώ ανέλυσε τον συλλογισμό της για τα όσα ισχύουν στην ελληνική οικογένεια, που θέλει τα παιδιά στο σπίτι.

Μετρώντας ήδη δύο χρόνια χωρίς τον γιο της στο σπίτι, καθώς έφυγε στην Αγγλία για να σπου­δάσει Μηχανολόγος Μηχανικός, εξομολογείται:

«Η πρώτη χρονιά ήταν δύσκολη. Αντιλήφθηκα έντονα την αλλαγή. Βίωσα το σύνδρομο της άδειας φωλιάς». Και όταν τη ρωτάω αν αυτό ήταν η αφορμή για να δημιουργηθούν σκέψεις σχετικά με το αν έπρεπε να κάνει κι άλλα παιδιά.

«Όσα παιδιά κι αν κάνεις, κάποια στιγμή θα φύγουν όλα από το σπίτι. Είναι λογικό επακόλουθο αυτό. Στην Ελλάδα, βέβαια, το πα­ρακάνουμε. Οι γονείς είναι κρεμασμένοι στα παιδιά τους και το αντίθετο. Η οικονομική κρίση ενέτεινε τις συγκεκριμένες συμπεριφορές. Βλέ­πεις παιδιά ακόμα και σε μεγάλη ηλικία που μέ­νουν με τους γονείς.

Είναι λίγο τραγικό. Εγώ, ας πούμε, νιώθω ότι τελικά ήταν καλό που έφυγε και πήγε στην Αγγλία γιατί σκληραγωγήθηκε. Το έζησα κι εγώ όταν ήμουν φοιτήτρια στο Πανεπι­στήμιο. Μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι τα οικονο­μικά σου, να είσαι υπεύθυνος για το σπίτι σου, για τη ζωή σου γενικότερα».

Την ίδια στιγμή που προβάλλει την παραδοσιακή της πλευρά, αντι­λαμβάνεσαι πως υπάρχει κάτι το προοδευτικό μέσα της. Αλλωστε, πώς αλλιώς θα χαρακτήριζε κανείς την από κοινού απόφαση που πήραν με τον πρώην σύζυγο της, Γιάννη, να μείνουν στην ίδια πολυκατοικία μετά τον χωρισμό τους;

«Απο­τελώ αυτό το φαινόμενο.'Εχω ακούσει εμένα και τη Μαρία Σολωμού. Δεν ξέρω άλλες. Η Μαρία με τον Μάριο (σ.σ. Αθανασίου) νομίζω ζούσαν πάνω-κάτω. Έτσι ήμουν κι εγώ με τον άντρα μου. Το έκανα για δύο λόγους. Πρώτον, για να έχει το παιδί μου το πρότυπο του πατέρα δίπλα του και, δεύτερον, γιατί έναν άντρα που ερωτεύτηκα, παντρεύτηκα, έζησα δεκαπέντε χρόνια μαζί του δεν μπορώ να τον αποκλείσω από τη ζωή μου.

Τον θεωρώ πάντα οικογένεια μου, οπότε μόνο καλές σκέψεις έχω για εκείνον. Ξέρεις, δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που όταν χωρίζουν, αφού περάσει το διάστημα του θυμού, δεν μιλάνε και δεν έχουν καμία σχέση. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Εγώ θέλω το καλό του. Τώρα πλέον ο άντρας μου ζει στην Κρήτη, αν μάθω, λοιπόν, ότι έχει μια κοπέλα και θέλει να παντρευτεί, θα χαρώ πραγματικά».

Αραγε, η απόφαση να έχει τόσο κοντά τον πρώην άντρα της στάθηκε εμπόδιο στο να ξαναφτιάξει τη ζωή της;

«Πιο πολύ δυσκόλευε ότι έχω παιδί, παρά αυτό. Όταν έχεις παιδί, δεν ανοίγεις εύκολα την πόρτα σου σε άλλους. Μερικές φορές, όταν αντι­λαμβανόταν κάτι ο γιος μου, καταλάβαινα ότι δεν ήθελε. Σκεφτόμουν ότι αν μεγαλώσει και περάσει τα 12, τα 15, θα έχω ελπίδες κι εγώ» λέει αστειευόμενη και καταλήγει: «Στην πορεία κα­τάλαβα ότι είμαι ένας βαθιά μοναχικός άνθρω­πος. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά τι να κάνω; Είναι περίεργο; Μου αρέσει η μοναξιά, δεν με φοβίζει.'

Εχω πει, βέβαια, πως πιστεύω ότι όταν μεγαλώσω θα έχω παρέα. Θα βρω παρέα,-γιατί πιστεύω ότι ο άνθρωπος αυτό που θέλει αυτό κάνει. Δηλαδή, αν ήθελα σύντροφο, δεν θα μπο­ρούσα να βρω; Πολύ εύκολα. Αλλά για να μην το κάνω, σημαίνει ότι δεν θέλω», είπε στο People.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS