Νίκος Αναδιώτης στο gossip-tv: Η μετακόμιση στο Αίγιο, το σουβλατζίδικο και το casting στις Μέλισσες
O Nίκος Αναδιώτης άνοιξε το δικό του meeting point, το δικό του σουβλατζίδικο, και υπόσχεται να σου προσφέρει το καλύτερο της Αθήνας.
Κι αν δεν μείνεις ευχαριστημένος, τότε ο Νίκος… κερνάει.
Έτσι τουλάχιστον μου είπε όταν μπήκα στο μαγαζί του στην οδό Αμερικής.
«Οι γεύσεις θα ικανοποιήσουν τον κόσμο 100%. Αν βγω ψεύτης είμαι διατεθειμένος να τα κεράσω»! Εμένα, λοιπόν, με ικανοποίησε και γλίτωσε το κέρασμα. Δε γλίτωσε όμως την ανάκριση! Αφού πήρε τις παραγγελίες που ήθελε και επιμελήθηκε τα καλαμάκια που θα τρώγαμε, η παρέα μας ξεκίνησε.
Τρώγοντας, λοιπόν, μιλήσαμε για πολλά και διαφορετικά πράγματα. Αρχικά, ανέφερε γιατί αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί στον χώρο της εστίασης και πώς αντέδρασε η σύζυγός του Βασιλική σε αυτήν του τη σκέψη. Η κουβέντα κυλούσε πολύ ομαλά και δεν θα μπορούσα να μην τον ρωτήσω και για την απόφασή του να μετακομίσει η οικογένειά του στο Αίγιο, αλλά και για το πώς είναι πια η ζωή τους εκεί.
Από την άλλη, τη φετινή τηλεοπτική σεζόν όλοι περιμέναμε να τον δούμε στην ομάδα της πρωινής εκπομπής «Happy day», κάτι το οποίο δεν συνέβη. Παράλληλα, πέρασε και από casting για τις «Άγριες Μέλισσες» για τον ρόλο του «Μελέτη» (όπως μας περιέγραψε τον ρόλο αυτό καταλαβαίνει κανείς). Ο Νίκος, λοιπόν, ξεκαθάρισε τα πράγματα και είπε τη δική του αλήθεια.
-Πώς αποφάσισες να ανοίξεις σουβλατζίδικο στο κέντρο της Αθήνας;
Ήταν κάτι που σκεφτόμουν καιρό! Πάντα ήθελα να κάνω τη δική μου επιχείρηση με καλούς συνεργάτες και θεώρησα ότι τη δεδομένη στιγμή, στον συγκεκριμένο χώρο και μέσα στο κέντρο της Αθήνας ήταν η ώρα να το τολμήσω. Έχουμε ξεκινήσει κι είμαι ευχαριστημένος. Με πολύ δουλειά και με σωστές κινήσεις νομίζω πως θα έρθει και το θεμιτό αποτέλεσμα.
-Γιατί επέλεξες τον χώρο της εστίασης;
Γιατί έχω πολύ εμπιστοσύνη στους συνεργάτες μου, ένας εκ των οποίων είναι και ο κολλητός μου, αλλά και στην άλλη συνεργάτιδά μου. Το φαγητό είναι κάτι που πάντα θα χρειάζεται ο άνθρωπος. Ένα καλό φαγητό σίγουρα περισσότερο. Θεωρώ ότι έχουμε πολύ καλό φαγητό και προσφέρουμε premium σουβλάκια.
-Τρως από αυτά που σερβίρετε στον κόσμο ή λόγω του fitness lifestyle που ακολουθείς δεν μπαίνεις στον πειρασμό;
Οποιαδήποτε κουζίνα κι αν ευχαριστεί τον καθένα μας, υπάρχει τρόπος να το γευτεί χωρίς να πάρει τις θερμίδες που φαντάζεσαι. Ο τρόπος για να το καταφέρεις είναι να επιλέξεις τα σωστά υλικά και η ποσότητα. Θα φάω κι αυτό που φαντάζει πολύ λιπαρό όχι όμως κάθε μέρα, αλλά στο μαγαζί μου έχω τη δυνατότητα να τρώω υγιεινά. Βέβαια, όταν θέλω να ξεφύγω το κάνω.
-Όταν πήρες την απόφαση να ανοίξεις το μαγαζί τι σε συμβούλευσε η σύζυγός σου;
Σε ένα σπίτι ο άντρας προτείνει κι η γυναίκα αποφασίζει (Γέλια). Αυτό συνέβη και σε εμάς. Της είπα την ιδέα μου και το όραμά μου, αλλά αν έλεγε «όχι» δεν θα το έκανα. Κι αυτό δε συμβαίνει επειδή η οικογένειά μας είναι μητριαρχική, απλώς έχω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στον άνθρωπο που αγαπάω. Ξέρω ότι θέλει μόνο το καλό μου, οπότε δεν έχω άλλον άνθρωπο να εμπιστευτώ περισσότερο.
-Πριν ανοίξεις το μαγαζί σε άγχωνε το πώς θα ανταποκριθεί ο κόσμος;
Δε μ’ αρέσει η λέξη «άγχος». Δεν είχα άγχος αλλά ανησυχία. Δεν μπορείς να είσαι ποτέ ήσυχος σε καμία δουλειά. Πόσο μάλλον σε μια επιχείρηση που ελλοχεύει το ρίσκο. Αρκεί αυτή η ανησυχία να βγαίνει δημιουργικά. Αλίμονο κι αν εφησυχάσεις. Εγώ δε θέλω να εφησυχάζω, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα καινούργιο τόλμημα. Οι ανησυχίες, λοιπόν, που είχα ήταν πρωτόγνωρες για εμένα. Εννοείται πως υπάρχουν αλλά δεν όχι σαν αυτές που θα είχα σε μια τηλεοπτική ή θεατρική δουλειά.
-Στις δραστηριότητες που αφορούν στην τηλεόραση ή το modeling τι ανησυχίες είχες δηλαδή;
Οι ανησυχίες είναι διαφορετικές ως προς τη διαχείρισή τους. Όσον αφορά στην τηλεόραση ή στα καλλιτεχνικά γενικότερα είναι το κατά πόσο θα πάει καλά η δουλειά μεν αλλά σε ενδιαφέρει και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα δε. Δεν είναι μόνο να πάει καλά η δουλειά για να πληρωθώ. Επειδή το προϊόν είναι ο εαυτός σου θέλεις να είσαι εσύ καλός και προσπαθείς να προοδεύεις για να υπάρχει συνέχεια.
-Στο Happy day του Alpha περιμέναμε να σε δούμε τη φετινή τηλεοπτική χρονιά αλλά τελικά δεν σε είδαμε.
Ήταν να είμαι ναι! Είχε γίνει η πρόταση, πέρασα κι από μια συνάντηση με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και την αρχισυντάκτρια της εκπομπής, τη Μαίρη Παλιαλέξη, αλλά δεν έκατσε. Ξέρεις κάτι όμως; Όλα για καλό γίνονται! Μπορεί κάτι να μην έρχεται όπως φανταζόμασταν, αλλά δε σημαίνει ότι αν ερχόταν θα ήταν και το καλύτερο για εμάς. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στη ζωή μου, το ότι δεν είμαι στο «Happy day» ίσως έχει συμβεί για καλό! Δεν με στεναχωρεί! Φυσικά και αν συμμετείχα επίσης δεν θα με στεναχωρούσε! Όλα είναι επιλογές. Κάποιες τις αποφασίζουμε μόνοι μας και κάποιες τις αποφασίζουν άλλοι! Ο Θεός, όμως, νομίζω θέλει το καλύτερο για εμάς, οπότε όλα για καλό!
-Θα ήθελες ιδανικά να βρίσκεσαι σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή;
Ο στόχος μου πλέον δεν είναι να είμαι στην τηλεόραση απλά για να είμαι. Σε κάθε δουλειά, βέβαια, κοιτάζεις το οικονομικό κι όλα πρέπει να τα βάζουμε σε μια ζυγαριά και να εξετάζουμε τα συν και τα πλην. Μπορεί να συμμετέχεις σε κάτι που δεν σε ικανοποιεί 100% αλλά είναι τέτοιες οι απολαβές που θα ρίξεις νερό στο κρασί σου. Το ιδανικό είναι να αμείβεσαι καλά και να κάνεις αυτό που σου αρέσει. Αυτό δεν συμβαίνει όμως συνέχεια! Αλλά αυτός είναι ο στόχος μου.
-Το παραδέχεσαι ότι οι οικονομικές απολαβές παίζουν σημαντικό ρόλο, ενώ πολλοί δεν το κάνουν.
Οι οικονομικές απολαβές παίζουν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο! Τσάμπα θα κάνω κάτι για κάποιον που έχει ανάγκη ή για τον κολλητό μου. Όχι σε κάτι που ο άλλος κερδίζει από εσένα. Είμαι, όμως, από τους ανθρώπους που αν τον ρωτήσεις αν θέλει να αμείβεται με λιγότερα και να περνά καλά ή το αντίθετο, θα πω το πρώτο. Με ενδιαφέρει να είναι καλά η ψυχική μου υγεία για να πηγαίνω στο σπίτι μου ήρεμος.
-Νίκο πια μοιράζεις τη ζωή σου ανάμεσα σε Αθήνα και Αίγιο.
Η εθνική οδός Αθηνών-Πατρών είναι η εβδομαδιαία μου διαδρομή. Η ζωή μου πια είναι σε δυο ταχύτητες. Είναι επιλογή της οικογένειάς μου και δόξα τω Θεώ μπορούμε και ανταπεξερχόμαστε. Ο μεγάλος μου γιος πηγαίνει εκεί σχολείο και όλα μου τα Σαββατοκύριακα τα περνάω μαζί τους.
-Πώς το αποφασίσατε να μεταφερθείτε στο Αίγιο έχοντας ζήσει στους ρυθμούς της Αθήνας;
Κοίταξε να δεις το ότι εμένα και της γυναίκας μου μας αρέσει η Αθήνα είναι δεδομένο. Αλλά είμαστε δυο άνθρωποι που έχουμε μεγαλώσει στην επαρχία οπότε ξέρουμε και τα καλά της. Θα ήταν δυσκολότερο να πάρουμε μια τέτοια απόφαση αν δεν γνωρίζαμε πώς είναι η ζωή στην επαρχία και ποιοι οι ρυθμοί της. Επίσης, το ότι υπάρχει βοήθεια από τις γιαγιάδες το κάνει ακόμη πιο ιδανικό. Για εμάς μπορεί να μην είναι το ίδιο αλλά δεν θα το άλλαζα. Δεν θα κερδίζαμε κάτι περισσότερο στην Αθήνα! Τώρα, αν σε διαφορετικές συνθήκες -που θα είχα περισσότερα λεφτά και θα μέναμε σε ένα προάστιο των Αθηνών με κάποιες ανέσεις- δεν θα φεύγαμε.
-Η πιο οικονομική ζωή στην επαρχία είναι δηλαδή ένας λόγος που σας οδήγησε σε αυτήν την απόφαση;
Δεν είναι μόνο τα οικονομικά που σε κάνουν να φύγεις. Είναι ο τρόπος ζωής της επαρχίας. Δηλαδή, τα παιδιά μου ξέρουν να κάνουν ποδήλατο χωρίς βοηθητικές ρόδες πριν καν κλείσουν τα τρία τους χρόνια. Στο σπίτι που έχω στην Αθήνα δεν ξέρω αν θα το μάθαιναν ούτε όταν θα ήταν έφηβοι. Ξέρουν να κολυμπούν από πολύ νωρίς κι εδώ αυτό θα το στερούνταν. Είναι άλλη η ποιότητα για τα παιδιά μου περισσότερο.
-Η Βασιλική προσαρμόστηκε εύκολα;
Πήρε τον χρόνο της. Το βλέπει, όμως, θετικά. Εξάλλου, όποτε το θέλουμε μπορούμε να αφήσουμε τα παιδιά μας στις γιαγιάδες και να έρθουμε στην Αθήνα και να περάσουμε το Σαββατοκύριακο σαν νεόνυμφοι.
-Η σύζυγός σου δραστηριοποιείται σε κάτι στο Αίγιο;
Την ευχαριστώ που κάνει την σπουδαιότερη δουλειά που μπορεί να κάνει μια γυναίκα. Το μεγάλωμα και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Ωστόσο, μετά από δική μου παρότρυνση βοηθάει τη μητέρα της στο κομμωτήριο που έχουν στην Πάτρα.
-Με τους γιους σου πώς περνάς τον χρόνο σου;
Κάνουμε πράγματα που δεν αρέσουν και πολύ στη μαμά (Γέλια). Παλεύουμε πολύ με τα μαξιλάρια και γίνεται ένας μικρός χαμός. Επειδή λείπω πολλές μέρες δεν είμαι αυστηρός μαζί τους.
-Σου λένε να καθίσεις παραπάνω στο Αίγιο;
Είναι το μόνιμο στενάχωρο πράγμα την ώρα που φεύγω. Με ρωτάνε: Γιατί φεύγεις και πότε θα γυρίσεις! Δεν το έχουν συνηθίσει. Δεν μπορώ να πω ότι με στεναχωρεί, γιατί χαίρομαι που μου δείχνουν το ενδιαφέρον τους. Έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ.,
-Έχεις πολλούς ρόλους. Ποιον βάζει πάνω από όλα;
Πάνω από όλα είμαι ο σύζυγος και ο πατέρας. Αυτοί είναι οι βασικοί μου ρόλοι και σε αυτούς θέλω να αφοσιωθώ και να αφιερωθώ. Από την άλλη, δεν είμαι άνθρωπος που βάζω ταμπέλες. Οι σπουδές μου είναι στη γυμναστική Ακαδημία, άρα πάντα θα είμαι γυμναστής. Έπειτα, η ζωή μου κι η οικογένειά μου τα τελευταία χρόνια συντηρείται από την υποκριτική, συνεπώς θεωρώ ότι υπηρετώ την ηθοποιία γιατί μου αρέσει κιόλας. Επίσης, έχει συμβεί να υπάρξω και παρουσιαστής, κάτι το οποίο δεν σπουδάζεται. Και οι καλύτεροι παρουσιαστές στην Ελλάδα δεν έχουν τελειώσει ούτε σχολή δημοσιογραφίας. Την επιχείρησή μου την έκανα με ιδρώτα και την αγαπώ. Είμαι άνθρωπος, λοιπόν, που δε βάζω ταμπέλες. Ας βάλουν οι άλλοι για εμένα. Δεν έχω πρόβλημα.
-Όταν ξεκίνησες να ασχολείσαι με την υποκριτική σε φόβισε η κριτική;
Όχι! Ήταν τόση η χαρά μου να πειραματιστώ σε αυτό. Πάντα μου άρεσε η ηθοποιία και δεν ξέρω γιατί δεν το είχα εκφράσει. Εγώ απολάμβανα τη χαρά και δεν έφτανε το μυαλό μου στο πώς μπορεί να με αντιμετωπίσουν οι άλλοι. Δεν με είχε απασχολήσει ποτέ η κριτική. Είναι καλοδεχούμενη, βέβαια, και τη δέχομαι.
-Εξομολογήθηκες πώς πέρασες από casting για τις «Άγριες Μέλισσες». Γιατί δεν ευδοκίμησε τελικά;
Ναι είχα συναντηθεί με τους υπεύθυνους της παραγωγής. Ήταν κάτι που ήθελα πραγματικά. Δεν ξέρω πώς είναι βέβαια οι συνθήκες του να δουλεύεις εκεί, αλλά το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, ν κρίνουμε από την τηλεθέαση! Όμως, επαναλαμβάνω δεν ξέρω τις συνθήκες για να σου πω αν χαίρομαι ή λυπάμαι που δεν παίζω τελικά στις «Άγριες Μέλισσες».
-Για ποιον ρόλο είχε περάσει casting;
Με είχαν βάλει να υποδυθώ το δεξί χέρι του γαιοκτήμονα. Με είχαν βάλει να κάνω τον κακό της υπόθεσης.