Γιώργος Γιαννιάς: Τα δύσκολα χρόνια, η αρρώστια του πατέρα του κι η απόφαση να σταματήσει το σχολείο
Ο Γιώργος Γιαννιάς μίλησε για όλα χωρίς κανέναν δισταγμό.
Ο δημοφιλής τραγουδιστής έδωσε συνέντευξη και αναφέρθηκε σε σημαντικά κεφάλαια της ζωής του. Ο Γιώργος Γιαννιάς, λοιπόν, αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια στη Ρόδο, αλλά και στην απόφασή του να εγκαταλείψει το σχολείο. Ακόμη, μίλησε για το πρόβλημα υγείας με το οποίο ήρθε αντιμέτωπος ο πατέρας του, ενώ εξομολογήθηκε πώς το βίωσε τόσο εκείνος όσο και η οικογένειά του.
«Σε ηλικία 40 ετών αρρώστησε. Δημιουργήθηκε ένα σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά του και έκανε τετραπλό bypass. Από εκεί και πέρα, η ζωή του πατέρα μου άλλαξε. Ήταν περισσότερο αδύναμος και δεν μπορούσε να δουλεύει πολλές ώρες στο μαγαζί.'Οταν έφτασα στην ηλικία των 14, βοηθούσα κι εγώ. Πήγαινα και στο σχολείο και στη δουλειά. Στο λύκειο, όμως, εκτός από το σχολείο και το μαγαζί, είχα ξεκινήσει σιγά σιγά να τραγουδάω και κάπου εκεί σταμάτησα το σχολείο και δεν το τελείωσα ποτέ. Αφενός εργαζόμουν στο καθαριστήριο με τον αδελφό μου για να στηρίξουμε τον πατέρα μας και αφετέρου αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με το τραγούδι.
Ακόμα και μέσα στο καθαριστήριο τραγουδούσα και κάναμε πολλές μουσικές βραδιές με θείους-και θείες μου. Στα μέσα του λυκείου αποφάσισα να σταματήσω το σχολείο. Σε αυτή την απόφαση με στήριξε όλη μου η οικογένεια. Μια εξαιρετικά δεμένη οικογένεια που δεν έμπαζε από πουθενά. Μάλιστα ο πατέρας μου με πήρε από το χέρι και πήγαμε μαζί στην Αθήνα, ενώ προηγουμένως είχαμε ετοιμάσει μαζί ένα demo με τραγούδια που ερμήνευα».
O τραγουδιστής, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό People και Μαρίνο Βυθούλκα, αποκάλυψε πως το ότι εγκατέλειψε το Λύκειο δεν είναι κάτι που έχει μετανιώσει.
«Ποτέ δεν είχα κάποιο πρόβλημα, ούτε ντρεπόμουν να το πω. Δεν θεωρώ πως είναι ντροπή, ειδικά αν υπάρχει και κάποιος συγκεκριμένος λόγος που θα σε αναγκάσει να σταματήσεις. Παρ' όλα αυτά, πιστεύω πως η μόρφωση ενός ανθρώπου δεν προέρχεται μόνο από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Είναι και η κοινωνική μόρφωση που αποκτάς με το πέρασμα των -ετών αλλά και με τις βάσεις που θα πάρεις από την οικογένεια σου».
Ο Γιώργος Γιαννιάς περιέγραψε επίσης τον ερχομό του στην Αθήνα, όπου με ένα demo ανά χείρας και τον πατέρα του στο πλευρό του, κυνηγούσε το όνειρό του.
«Στην Αθήνα δεν ξέραμε κανέναν. Χτυπούσαμε πόρτες προκειμένου να βρω δουλειά. Για τέσσερα χρόνια την έβγαζα με μακαρόνια με κέτσαπ και λίγη κάππαρη και ελαιόλαδο που μου έστελναν από το χωριό. Προσπαθούσα να μην επιβαρύνω τους γονείς μου, οι οποίοι ήταν σαν να με σπούδαζαν αυτά τα τέσσερα πρώτα χρόνια μου στην Αθήνα».