Ρένα Μόρφη: «Ανυπομονούσα να μεγαλώσω για να πάω κι εγώ στα μπουζούκια να καίω δεκαχίλιαρα» (photos)
Φωνή των Imam Baildi, αστέρι του Πάλκο ως Σούλη Ανατολή και τώρα κινηματογραφική πρωταγωνίστρια στο πλάι του Γιάννη Στάνκογλου, η Ρένα Μόρφη αποκαλύπτεται.
Η τραγουδίστρια μίλησε για το ξεκίνημα της καριέρας της, για τη συμμετοχή της στη «Φαντασία» του Αλέξη Καρδάρα και για τον τρόπο που ντύνεται, ενώ έκανε μια μη αναμενώμενη δήλωση για τα μπουζούκια.
Στο ξεκίνημα της καριέρας σου συναντήθηκες με τους Imam Baildi. Τι έμαθες περιοδεύοντας μαζί τους;
«Το 2010 δεν υπήρχαν πολλά κορίτσια που τραγουδούσαν και αγαπούσαν αυτό το ρεπερτόριο, τα παλιά λαϊκά τραγούδια. Ημουν τυχερή. Ξεκίνησα το 2009 πλάι στον Φοίβο Δεληβοριά, εκεί με είδαν οι Imam Baildi. Ανέβηκα στη σκηνή πανευτυχής και είπα τα τραγούδια με τρομερή χαρά και πλήρη άγνοια κινδύνου. Ένιωθα πως είχα βρει αμέσως αυτό που μου ταιριάζει. Με τους Imam Baildi ταξιδέψαμε την ελληνική μουσική σε όλο τον κόσμο. Είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο στην επαγγελματική μου ζωή και η συνεργασία μας συνεχίζετα».
Μία δεκαετία μετά, ανεβαίνεις στη σκηνή μόνη σου.
«Μα δεν είμαι μόνη μου. Είμαι σε ένα πολύ οικείο περιβάλλον, αισθάνομαι ότι συνεχίζουμε όλοι μαζί. Ουσιαστικά εξελίχθηκαν οι υπάρχουσες πολύτιμες και ανεκτίμητες σχέσεις. Ο Ορέστης Φαληρέας από τους Imam Baildi υπογράφει την παραγωγή των δίσκων μου, ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Δημήτρης Μπαλογιάννης τα τραγούδια. Με τον Δημήτρη ταξιδέψαμε στην Αβάνα και ηχογραφήσαμε με κορυφαίους Κουβανούς μουσικούς ένα τραγούδι στο Εγκρέμ στούντιο, το οποίο είναι διάσημο γιατί εκεί έχουν ηχογραφήσει οι Buena Vista Social Club και οι Rolling Stones».
Αυτές τις μέρες εμφανίζεσαι στο Πειραιώς 131.
«Ναι, με τραγούδια από τον πρώτο και από τον επερχόμενο δίσκο μου. Λέω και μερικές αγαπημένες μου διασκευές. Με ενδιαφέρει να γίνω η ιστορία του κόσμου, να θυμηθεί κάτι δικό του ενώ τραγουδάω, να στείλει ένα μήνυμα επειδή μεράκλωσε...».
Στις 28 Νοεμβρίου θα σε δούμε στο σινεμά, στη «Φαντασία» του Αλέξη Καρδάρα. Και ηθοποιός λοιπόν;
«Ηθοποιός σίγουρα δεν είμαι. Είναι αμαρτία να λες ότι είσαι κάτι στο οποίο δεν έχεις αφιερώσει χρόνο και κόπο. Ωστόσο, αισθάνθηκα οικεία στα γυρίσματα. Ηταν τιμή μου να συμμετέχω σε μια τόσο σημαντική δουλειά με καταξιωμένους συνεργάτες και τόσο ελκυστική θεματολογία. Η ταινία μιλάει για μία εποχή που την έζησα ως παιδί, τις αρχές των 90s και διαδραματίζεται στο χώρο του Λαϊκού τραγουδιού».
Τι θυμάσαι εσύ από τη δεκαετία του 1990;
«Θυμάμαι μια τρομερή «γκλαμουριά». Οι άνθρωποι είχαν τρία αυτοκίνητα, υπήρχε μια αίσθηση αφθονίας. Αν και το δικό μου οικογενειακό περιβάλλον ήταν συντηρητικό, έβλεπα ότι η ζωή των ενηλίκων ήταν πολύ εύκολη και ανυπομονούσα να μεγαλώσω για να πάω κι εγώ στα μπουζούκια να καίω δεκαχίλιαρα. Οταν άρχισα να αποκτώ συνείδηση, επέλεξα άλλους δρόμους και μουσικά και στη ζωή, αλλά ως παιδάκι αυτό φανταζόμουν».
Στην ταινία το ελληνικό τραγούδι βρίσκεται στο μεταίχμιο ανάμεσα στο παλιό λαϊκό και την πιο ποπ εκδοχή του.
«Ο Στέλιος Μάινας υποδύεται έναν συνθέτη που κουβαλάει ιστορία, έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα από το παρελθόν και προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Ο Γιάννης Στάνκογλου είναι ο σταρ της εποχής στην κορυφή του κύματος. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον τρίγωνο με την ηρωίδα μου, τη Φωτεινή. Το σενάριο δείχνει τη ζωή μας πάνω και κάτω από τη σκηνή κι αυτό με γοήτευσε. Μπορεί στην προσωπική σου ζωή να συμβαίνουν τα μύρια όσα κι εσύ να τραγουδάς σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Είναι και μια λύτρωση αυτό. Οταν μου έγινε η πρόταση να παίξω στην ταινία σκέφτηκα ότι μπορώ να το κάνω, να αποδώσω τον ψυχικό κόσμο αυτής της γυναίκας, όσα συνέβαιναν στο backstage της γκλαμουριάς».
Ο τρόπος που ντύνεσαι τι λέει για σένα;
«Είμαι πολύ ο εαυτός μου πάνω στη σκηνή. Δεν ακολουθώ τη μόδα. Με ενδιαφέρει η αισθητική και η κομψότητα. Θεωρώ ότι αυτό που σε εκφράζει στ' αλήθεια, αυτό που τονίζει την προσωπικότητα και τη θηλυκότητα σου, δεν μπορεί να ορίζεται από άλλους. Από αυτή την άποψη η μόδα είναι παγίδα. Είναι πολύ σημαντικό να βρίσκει κάθε γυναίκα τον εαυτό της. Και δεν μιλάω μόνο για τη μόδα.
Βλέπω στα social τις γυναίκες να σαμποτάρουν τον εαυτό τους. Κάνουν το λάθος, κι εγώ μαζί τους καμιά φορά, να θέλουν να μπουν σε ένα καλούπι που δεν είναι το δικό τους. Αυτό μπορεί να τις κάνει δυστυχισμένες. Γίνεται μία μαζική παραγωγή ενός στυλ ομορφιάς μέσα από πλαστικές επεμβάσεις. Βλέπω γυναίκες γύρω μου που μοιάζουν σαν να έχουν τον ίδιο πατέρα, που δεν έχουν κόκαλο στη μύτη κι αναρωτιέμαι πώς να ήταν πριν... Θα έπρεπε να βρεις ποιο είναι το καλούπι σου και να γίνεις τέλειος μέσα σε αυτό».
Τι σε βοηθάει να βρεις το δικό σου;
«Η αγάπη της οικογένειας μου, η πίστη στον εαυτό μου. Είναι τεράστια φιλοσοφική συζήτηση τι είναι τέλειο για τον καθένα. Το κυνηγάς, αλλά αν νομίζεις ότι το έφτασες, έχασες το παιχνίδι».
Σε απασχολεί αυτό το κυνήγι πάντως.
«Θέλω να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Από πολύ μικρή με απασχολούσε το πώς θα γίνω καλύτερη, ήθελα να βελτιώνομαι συνεχώς πάνω στη σκηνή, ερμηνευτικά και σαν παρουσία. Εννοείται ότι το μοναδικό πράγμα που χρειάζεται να κάνει ένας άνθρωπος νια να είναι ευτυχισμένος και αυτός και οι άλλοι γύρω του είναι να δουλέψει με τον εαυτό του», είπε στο marieclaire.