Ρένια Λουϊζίδου: «Μέσα από τους ρόλους δοκιμάζεις εναλλακτικές ζωές»
H Ρένια Λουϊζίδου μοιράζεται δημιουργικά ανάμεσα σε δύο παραστάσεις ενώ έχει ήδη ξεκινήσει γυρίσματα για τη συνέχεια του «Καφέ της Χαράς».
Δεδομένου ότι η παράσταση «Tom in Greece» φέρνει στην επιφάνεια τις παθογένειες της ελληνικής επαρχίας, η ηθοποιός ρωτήθηκε αν έχει εξαγάγει το δικό της συμπέρασμα παίζοντας ρόλους που τοποθετούνται σε μια άλλη Ελλάδα:
«Η αλήθεια είναι ότι την εικόνα της ελληνικής επαρχίας την έχω πιο πολύ μέσα από ρόλους αφού έχω βιώματα αποκλειστικά από την πόλη. Με ρίζες από τη Μικρά Ασία και με συγγενείς πρόσφυγες από εκεί, δεν είχα χωριό: το χωριό μου ήταν η Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσα. Δεν είχα ως εκ τούτου εμπειρία του να επισκεφθώ τον παππού ή τη γιαγιά ή να έχω κάποιο εξοχικό. Απλώς μέσα από τους ρόλους δοκιμάζεις εναλλακτικές ζωές».
Ούτε όμως την τηλεόραση είχε καν φανταστεί όταν τελείωνε το ΚΘΒΕ ενώ παράλληλα φοιτούσε στη Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης και κατέβαινε για οντισιόν στην Αθήνα. Η τηλεόραση βρισκόταν τότε στα σπάργανα: «Η αλήθεια είναι ότι ανήκω σε μια γενιά που το επάγγελμα του ηθοποιού είχε αποκλειστικά σχεδόν να κάνει με το θέατρο και όταν αποφάσιζες να το ακολουθήσεις σήμαινε ότι εκεί αποσκοπείς. Δεν υπήρχε ιδιωτική τηλεόραση τότε και μπορώ να πω ότι συμπέσαμε με την ιδιωτική τηλεόραση χρονικά. Εγώ βγήκα στο επάγγελμα το 1988, όταν δηλαδή άνοιξαν τα ιδιωτικά κανάλια. Κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη - και περισσότερο εμείς που είμαστε από τη Θεσσαλονίκη και αλλού ξημερωμένοι. Ενταχθήκαμε, ωστόσο, στα νέα δεδομένα της δουλειάς. Αλλά για να μην παρεξηγηθώ, αγαπώ πολύ την τηλεόραση και δεν θέλω να φανώ αγνώμων, αφού είναι ένα πεδίο που μου έδωσε πολλά, μια σχέση εκτίμησης με τον κόσμο που δεν την προσπερνώ ούτε την παραβλέπω. Είναι φοβερό να παίρνω τέτοια συμπάθεια, νιώθω πολύ τυχερή γι’ αυτό».
Δηλώνει επίσης πολύ τυχερή που μπορεί να κάνει το επάγγελμα που της μαθαίνει πολλά : «Δεν μπορώ να πω ότι δεν με επηρεάζουν οι ρόλοι, ότι δεν με κάνουν να προβληματίζομαι προσωπικά και κοινωνικά. Είναι ένας διάλογος κάθε φορά το έργο και ο ρόλος. Και το να είσαι ηθοποιός σημαίνει ότι οφείλεις να έχεις ανοιχτές τις κεραίες σου, αφού αυτό το επάγγελμα, εκ των πραγμάτων, λειτουργεί επιδραστικά στην ψυχή και το πνεύμα. Παρότι δεν έχω μπει σε νοσηρές καταστάσεις του να ταυτίζομαι με ρόλους -δεν πιστεύω καν σε αυτό-, πολλές φορές διαπιστώνω ότι κάθε ρόλος κάτι μου αφήνει και με κάνει να συγκρίνω τις δικές μου αντιδράσεις στην πραγματική ζωή. Ενίοτε μάλιστα συμβαίνει να αντιλαμβάνομαι καλύτερα πού στέκομαι και πώς τοποθετώ τα πράγματα», είπε στο Gala.