Διαμαντής Καραναστάσης: «Παρότι είμαι χωρισμένος, δεν έχω χωρίσει ποτέ με τα παιδιά μου» (Photos)

Ο γνωστός ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή του αναφέρθηκε επίσης στα παιδιά του και στην υπέροχη σχέση που έχει μαζί τους.

-Στο δεξί χέρι σου έχεις κάνει τατουάζ ένα καρχαριάκι, στο αριστερό ένα σπαθί και κάποια άλλα μικρότερα. Σημαίνουν κάτι;
«Έχω ένα καρχαριάκι, ένα διαμαντάκι, στο αριστερό χέρι το σπαθί του μονομάχου, στα δάχτυλα μου έχω δύο τατουάζ δαχτυλίδια, που έχουν το σύμβολο του άντρα και της γυναίκας κι έχω και το «Ν», που σημαίνει Νιόβη, και το «Γ», που σημαίνει Γιάννος, είναι τα ονόματα των παιδιών μου, τα οποία έκανα τατουάζ από δικές του ζωγραφιές. Τα είχαν φτιάξει επάνω στο γραφείο μου και, όπως ήταν, τα πήγα σ' ένατατουατζίδικο και μου τα έφτιαξε. Προς το παρόν έχω αυτά τα τατουάζ».

-Τι μπαμπάς είσαι;
«Λατρεύω τα παιδιά μου και είμαστε μια τρελή παρέα, οπότε με κάνουν και τα κάνω ό,τι θέλω, μεγαλώνουμε μαζί. Ξαναζώ τα παιδικά μου χρόνια μαζί τους, ακούμε μουσικές, τους μιλάω ατελείωτα. Τώρα η κορούλα μου πήρε και το πρώτο της πικάπ, για δώρο την Πρωτοχρονιά. Παρότι είμαι χωρισμένος, δεν έχω χωρίσει ποτέ με τα παιδιά μου, βρισκόμαστε κάθε μέρα»

-Πώς το καταφέρνεις αυτό;
«Μένω στον 5ο όροφο, εκεί έχω και το στούντιο μου, ενώ εκείνα με τη μητέρα τους μένουν στο 2ο όροφο».

-Η φυσιογνωμία σου παραπέμπει περισσότερο σε εργένη, παρά σε παντρεμένο με παιδιά...
«Μάλλον γι' αυτό χώρισα... Όσοι με βλέπουν και όσοι με έχουν ζήσει με τα παιδιά μου, καταλαβαίνουν αυτό που λέω, ότι είμαστε μια παρέα με τρομακτική αγάπη, με γέλια και κέφι για πράγματα. Είμαι τρομερά αφοσιωμένος στα παιδιά μου. Μπορώ να αφήσω τα πάντα, αν μου τηλεφωνήσει η «γκομενάρα» μου, η Νιόβη μου, αν μου πει ότι θέλει μια αγκαλιά... έφυγα. Δεν έχω καμία σχέση με χαζομπαμπά, είμαι έξυπνος μπαμπάς».

-Έχεις πάρει κι εσύ πολλή αγάπη από την οικογένεια σου; Κάτι παρόμοιο έκανε και ο μπαμπάς σου με σένα;
«Πήρα αρκετή αγάπη, με τον πατέρα μου, τον οποίο «έχασα» πρόσφατα και μου λείπει αδιανόητα πολύ, είχα μια ιδιαίτερη σχέση. Με τον ,πατέρα μου ήμασταν φιλαράκια... Πήγαινα στη Λάρισα κι έπινα ουισκάκια με τον πατέρα μου. Έχω μια αδελφή, η οποία ζει στο εξωτερικό και βρισκόμαστε σπάνια, μένει χρόνια στην Ολλανδία».

-Πότε «έφυγε» ο πατέρας σου;
«Πριν από 1,5 χρόνο, τον έλεγαν Γιάννη, όπως το γιο μου. Αυτό το πράγμα δεν περνάει ποτέ... έτσι θα είμαι από δω και πέρα. Βλέπω αγώνα στην τηλεόραση και αν υπάρξει κάποια φάση, γυρνάω να πάρω το τηλέφωνο να του τηλεφωνήσω, να το σχολιάσουμε... Έπειτα το αφήνω κάτω, πετάω το κινητό. Εχω ακόμα τον αριθμό τηλεφώνου του στο κινητό μου. Είναι ο Γιάννης μου και τον ακούω να μου μιλάει κάθε μέρα. Την ημέρα που «έφυγε» ήταν σαν να μπήκε μέσα μου όλη η ενέργεια του. Κοίταζα ένα απόγευμα το θέατρο και είπα: «Πατέρα μου, να σε είχα εδώ να σε κάνω περήφανο» και μόλις τελείωσα τη φράση μου, ξαναείπα μόνος μου: «Μη σε νοιάζει, ρε Διαμάνταρε, μη σε νοιάζει... βγες και κάν' το, εδώ είμαι εγώ». Αυτό θα μου έλεγε, «Διαμάνταρε», αυτή ήταν η λέξη που μου λείπει. Την άκουγα συνέχεια από το στόμα του. Ήταν σαν να μίλησε μέσα από μένα», είπε στο Λοιπόν.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS