Το διαζύγιο του τρόμου για πασίγνωστο Έλληνα – Ο γάμος με το top model και η πλαστογραφία (photos)
Oι αποκαλύψεις του πολλές και σοκαριστικές.
Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία στα 25, όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με το modeling, αλλά αργότερα άλλαξε ρώτα και αποφάσισε να ασχοληθεί με την φωτογραφία.
«Είμαι ικανοποιημένος για τον τρόπο που στάθηκα σε καταστάσεις και στη ζωή. Οχι για το ότι φωτογράφισα διάσημους. Είμαι χαρούμενος, γιατί δεν παρέκκλινα από τις αρχές μου κι επέζησα με εντιμότητα».
Ωστόσο, είχε μεγάλη αδυναμία γυναικείο φύλο: «Πάντα είχα -και έχω- μεγάλη λατρεία στη γυναίκα, απλώς τώρα προσπαθώ να το κοντρολάρω γιατί, είπαμε, τα πάθη είναι καταστροφικά. Και να σου πω κάτι; Όταν είσαι στη σόουμπιζ, τρέχεις με 1.000 χλμ και οι προσφορές που έχεις είναι αμέτρητες από γυναίκες-θεές, δεν λες "όχι". Αυτό που σου προσφέρει η γυναίκα στο σεξ είναι εθιστικό σαν ναρκωτικό. Ημουν νέος και αναζητούσα αδρεναλίνη και μία από τις βασικές πηγές για μένα ήταν η γυναίκα», είπε στο περιοδικό Gala.
O Σπύρος Πώρος δεν δίστασε να αναφερθεί στους τρεις γάμους που έκανε, από τους οποίους απέκτησε μάλιστα πέντε παιδιά.
«Ολα έχουν την εξήγηση τους. Με την πρώτη μου κοπελα, μοντέλο από την Ισπανία, είχαμε χωρίσει και βρεθήκαμε μετά από έναν χρόνο ξανά ότι Ελλάδα όπου ήρθε για διακοπές. Βγήκαμε, ήπιαμε, έγινε. Με κανέναν τρόπο δεν ήθελε να συζητήσει διακοπή της εγκυμοσύνης. Και ά απέκτησα ξαφνικά το πρώτο μου παιδί. Δεν είχα ποτέ σκεφτεί ότι ήθελα να παντρευτώ. Αλλά έπρεπε, και το έκανα.
Με τη δεύτερη σύζυγο μου ήμασταν μαζί στο Λος Αντζελες, χωρίζουμε μετά από δύο μήνες σχέσης, μετακομίζω εγώ στο σπίτι όπου συγκατοικούσα με τον Νίκο Ψαρρά τότε, και με ειδοποιούν ότι είχε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας. Στο νοσοκομείο μαθαίνουμε ότι είναι έγκυος, ενώ εγώ ήξερα ότι έπαιρνε αντισυλληπτικά! Μου ανακοινώνει ότι θα κρατήσει το παιδί, οπότε την παντρεύομαι, το χρέος βλέπεις...».
Ωστόσο, με την τρίτη του σύζυγο, το μοντέλο Κάιλι Μπαξ, η σχέση τους δεν ήταν και πολύ ομαλή, ενώ μάλιστα έχει να δει τα 3 του παιδιά 5 ολόκληρα χρόνια.
«Μου είχε πει ότι δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Οταν λοιπόν έμεινε έγκυος μου είπε ότι ήταν θαύμα. Την πίστεψα. Ακολούθησε δεύτερο θαύμα και το τρίτο ήρθε στην Αυστραλία. Βλέποντας από απόσταση και με καθαρότητα την κατάσταση, καταλαβαίνω ότι χρησιμοποιούσε τα παιδιά για να εξασφαλίσει τον γάμο μας. "Security Babies" τα λένε στην Αμερική και νομίζω πως είναι ο πιο κουτός τρόπος για να κρατήσει κανείς έναν σύντροφο.
Φυσικά δεν δίστασε ούτε λεπτό να χρησιμοποιήσει τα παιδιά και ως όπλα σε έναν πόλεμο που άνοιξε εναντίον μου. Εγώ απλώς αμύνθηκα. Σε αυτή τη φάση το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι οι καλύτεροι σύμμαχοι μου είναι η αλήθεια, η αγάπη και ο χρόνος. Εχω μεγάλη εμπιστοσύνη στη ζωή. Ολα μου τα παιδιά τα λατρεύω σταθερά και με πάθος».
Η μεγάλη απάτη της πλαστογραφίας
Οταν θυμάται τα δέκα χρόνια στη Νέα Ζηλανδία σκοτεινιάζει, καθώς έζησε το απόλυτο ψυχολογικό θρίλερ. Δέκα χρόνια χωρίς να έχει έρθει Ελλάδα, κάνοντας εκθέσεις φωτογραφίας, ζώντας σε ένα γάμο που τον πνίγει, σε μια χώρα στην οποία ασφυκτιά.
Οταν πλέον δεν αντέχει και ανακοινώνει τον χωρισμό, ξεκινά ο τρόμος. Η πρώην σύζυγος του με συνεργούς τους γονείς της έχουν ήδη πλαστογραφήσει την υπογραφή του και ουσιαστικά ό,τι έχουν δημιουργήσει από κοινού -τα σπίτια και η φάρμα τους- περνούν στο δικό τους όνομα και τον αφήνουν χωρίς χρήματα, αλλά μόνο με χρέη. Μάλιστα για να μην αποκαλύψει την απάτη τους κίνησαν γη και ουρανό προκειμενού να απολυθεί από δουλειές, να του πάρουν τη βίζα και να τον διώξουν από τη χώρα.
«Εγιναν πολλά για τα οποία ακόμα δεν μπορώ να μιλήσω διότι δεν με αφήνουν οι δικηγόροι μου. Ο Ντοστογιέφσκι είπε ότι οι άνθρωποι μιλάνε πολλές φορές για θηριώδη κακία, αλλά αυτό είναι μεγάλη αδικία για τα θηρία. Ενα θηρίο δεν μπορεί ποτέ να είναι τόσο κακό όσο ο άνθρωπος, τόσο επιδέξια κακό», λέει και συνεχίζει: «Ο μεγαλύτερος φόβος μου δεν είναι ο θάνατος γιατί έχω ζήσει είκοσι ζωές. Είναι το να αναγκαστώ να χάσω την αξιοπρέπεια μου γιατί πολλά μπορεί να συμβούν - και στη Νέα Ζηλανδία έφτασα πολύ κοντά σε αυτό. Νόμιζαν ότι θα με έσπαγαν, κι αν δεν υπήρχε η αδελφή μου, η Αναστασία, που ζει στη Νέα Υόρκη και είναι ο βράχος μου, δεν θα μπορούσα να παλέψω μόνος μου.
Με πέταξαν από το σπίτι σε ένα βράδυ με ένα δολάριο στην τσέπη και στη βαλίτσα μου μόνο καλοκαιρινά ρούχα μέσα στο καταχείμωνο και το διαβατήριο. Ομως εγώ έμεινα εκεί και όταν ξεκίνησε η δικαστική οδύσσεια κατέβηκα στον κάτω κόσμο και ξανανέβηκα. Αγωνίστηκα για να αποδείξω ότι το σχέδιο της πρώην γυναίκας μου, των γονιών της και ενδεχομένως, κάποιων φίλων τους με κοινά συμφέροντα ήταν μαφιόζικο. Παρατυπίες, παρανομίες, υπέρβαση του νόμου. Είπαν ότι ήμουν Ελληνας και ότι "οι Ελληνες τα κάνουν αυτά". Ο,τι κι αν έκανα στη ζωή μου δεν συγκρίνεται με αυτό που κατάφερα εκεί. Το ότι δηλαδή στάθηκα και αγωνίστηκα για να καθαρίσω το όνομα μου και να αποδείξω στα παιδιά μου ότι οι Ελληνες έχουν αξιοπρέπεια, τιμιότητα και, κυρίως, δεν εγκαταλείπουν την οικογένεια, την εστία, ποτέ!».