Αλέξης Γεωργούλης: «Δεν ψηφίζεις κανέναν που δεν ξέρεις, αυτός είναι ένας κανόνας»

Ο ηθοποιός εκτός από κριτής του «YFSF» έχει πλέον και το αξίωμα του Ευρωβουλευτή και αναφέρθηκε σε αυτό και όχι μόνο.

Πολλοί ρωτούν τι θέλει ένας ευρωβουλευ­τής, με τόσες ευθύνες και υποχρεώσεις, σ' ένα σόου της τηλεόρασης αυτή τη στιγμή...

Δημιουργεί δρόμους, δημιουργεί παιδεία, αν θέλεις να το πάρεις μόνο από το κομμάτι του πο­λιτικού, που θα μπορούσα να πω ότι α' αυτό το κομμάτι ο πολιτικός θεσμός πηγαίνει προς τον κό­σμο. Το σόου είναι κάτι που στον ελεύθερο μου χρόνο με κάνει να πάω πιο κοντά στον κόσμο, να εκφράσω την άποψη μου για τη διασκέδαση, δεν ασχολούμαι με πολιτικά, ούτε η εκπομπή ούτε εγώ. Έτσι, θα μπορούσες να πεις ότι υπάρχει κι ένα στεγανό στις δύο δουλειές, ενασχολήσεις.

Προεκλογικά το είχα πει, είχα δηλώσει την επιθυ­μία μου να καταφέρω να επικοινωνήσω το Ευρω­κοινοβούλιο και σε πεδία, σε ομάδες ανθρώπων, που δεν είχαν καμία όρεξη να μάθουν τι γίνεται με το Ευρωκοινοβούλιο, θεωρώ ότι είναι υποχρέ­ωση μας να ξέρουμε. Κάθε αρχή και δύσκολη. Αρχικά ακούστηκε. Τουλάχιστον και με όλα αυτά τα viral που έχουμε περάσει αυτόν τον καιρό να ακούγεται το Ευρωκοινοβούλιο, που σε άλλεw περιπτώσεις ίσως να μην ακουγόταν καν το όνομα του. Δεν λέω ότι είναι ο στόχος να ακούγεται το Ευρωκοινοβούλιο με αυτό τον τρόπο, αλλά μπαίνοντας στη διαδικασία να ακούσουμε ξανά και ξανά τη λέξη αυτή, κάποια στιγμή, αν όχι οι περισ­σότεροι, κάποιοι θα ασχοληθούν με το να μάθουν τι είναι, που δεν θα έμπαιναν καν στη διαδικασία.

Ξάφνιασε πολλούς η υποψηφιότητα σου στις ευρωεκλογές και μάλιστα τη χρονική περίοδο που έπαιζες ένα έργο με έντονα πολιτικά μη­νύματα, το «Ζητείται ψεύτης».

Είχα ασχοληθεί με τα κοινά στην προηγούμενη θητεία, ήμουν δημοτικός σύμβουλος στη Λάρισα, με το συνδυασμό του Κώστα Τζανακούλη. Εκεί, επειδή είχα κλείσει μετά τη δουλειά με το «Τhe Durells» κι έπρεπε να είμαι 3 μήνες συνεχόμενους στην Κέρκυρα και μετά 3 μήνες συνεχόμενους στο Λονδίνο, δεν θα μπορούσα να συνδρά­μω με οποιονδήποτε τρόπο, οπότε παραιτήθηκα.

Περίμενες τόσο μεγάλη επιτυχία όσον αφο­ρά στις ψήφους που πήρες;

Το «περίμενα» ακούγεται λίγο περίεργα, το ότι κα­τέβηκα στο συνδυασμό και συμμετείχα στις εκλογές σημαίνει ότι το ήθελα και ήλπιζα σε αυτό. Το «περιμένω» ή «δεν περιμένω» είναι προγνωστικά, τα οποία είναι... κάπως.

Θεωρείς ότι υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λό­γος για τον οποίο χρησιμοποιούνται δημοφι­λή πρόσωπα στην πολιτική; Ενδεχομένως για το λόγο των πολλών ψήφων που μπορούν να φέρουν;

Δεν ψηφίζεις κανέναν που δεν ξέρεις, αυτός είναι ένας κανόνας. Για να ψηφίσεις κάποιον, θα πρέπει να τον ξέρεις με κάποιον τρόπο. Η γνωριμία που έχεις κάνει, αναλόγως με το πώς τον ξέρεις, είναι θετική ή αρνητική, άρα ψηφίζεις ή δεν ψηφίζεις, είτε είναι πολιτικός είτε είναι γιατρός είτε ηθοποιός είτε ένας απλός άνθρωπος που απλά έγινε, χωρίς να έχει καμία σχέση το επάγγελμα του, για κάποιο λόγο γνωστός. Από τη στιγμή που γίνεσαι γνωστός έχεις βήμα, μιλάς και ο κόσμος σε συμπαθεί ή όχι. Αυτή είναι με πολύ απλές γραμμές η διαδικασία της ψήφου.

Πηγή: Λοιπόν