Χάρης Ρώμας: «Δεν αισθάνομαι πολιτικός, δεν θα γίνω ποτέ πολιτικός»

Μίλησε, λοιπόν, για την ιδιότητα αυτή και ανέπτυξε τον συλλογισμό του, όσονα αφορά στη δράση που εκείνος επιθυμεί να έχει μέσω αυτού του αξιώματος.

Η υποκριτική και η πολιτική έχουν κοινά στοιχεία;

Περίμενα ότι αυτή την ερώτηση θα μου την έκα­ναν πολλές φορές, συνέ­χεια, αλλά είσαι η πρώτη που το ρωτάει, οπότε, από δω και στο εξής θα το ρωτάνε συνέχεια, περιμένοντας πιθανώς να ακούσουν ότι και οι πολιτικοί είναι υποκριτές, ότι είναι κακοί ηθοποιοί. Η πραγματικότητα είναι κάπου εκεί, εγώ το βλέπω όταν πάνε να παίξουνε ρόλο. Κάποιοι έχουν μεγαλύτερο χάρισμα και μπορούν να πείσουν και τους ψηφοφόρους.

Δυστυχώς, οι ψηφοφόροι όμως δεν χρειάζονται ιδιαίτερα καλή υποκριτική για να πειστούν. Οι ψηφοφόροι, έτσι όπως έχει γίνει το πράγμα και με το λαϊκισμό που επικρατεί τα τελευταία χρό­νια ακόμα περισσότερο, αλλά ανέκαθεν, θα έλεγα από το 1821. και μετά, σε αυτή την πολύπαθη χώρα, πείθονται με υποσχέσεις, ούτε καν πρέπει να παίξεις καλό θέα­τρο για να τους πείσεις, αρκεί να τους πεις: «θα πάρεις αυτό, θα πάρεις εκείνο, θα πάρεις και το άλλο».

Κάνεις κάτι τέτοιο;

Εγώ δεν κάνω τίποτα από αυτά, γιατί δεν έχω σκοπό να κάνω καριέρα πολιτικού. Τώρα, όταν έρχονται στο γρα­φείο και μου λένε: «θέλουμε αυτό, εκείνο και το άλλο, γιατί εμείς σας ψηφίσαμε», τους λέω: «Μη με ξαναψηφίσετε εμένα, γιατί δεν θα ξαναβάλω υποψηφιό­τητα, τους υπόλοιπους να ψηφίσετε». Δεν υποσχέθηκα ποτέ τίποτα σε κανέναν. Έρχο­νται και μου λένε ότι με ψήφισαν και θέλουν αυτό. Πρώτα απ' όλα εγώ δεν είμαι κομματικοποιημένος. Ευγενικά... πόρτα.

Ένα πράγμα που έχω εκτιμήσει στον Γιώργο (Πατούλη) είναι το «τάξη και ηθική», που και ίδιος το ασπάζεται πλέ­ον και μου λέει: «Πρόσεξε, Χάρη, τις κινήσεις που κάνουμε και στο κομμάτι του πολιτισμού», γιατί διαχειρίζεται κάποια χρήματα η Περιφέρεια και μου λέει: «Πρόσεξε, γιατί θα εκτεθούμε πολύ εύκολα νομότυπα» και το ακολουθώ 100%.

Πες μου ένα ρουσφέτι που σου έχουν ζητήσει.

Τα πάντα μου ζητάνε... συναυλίες, λεφτά, μέχρι και δάνειο για να ανοίξουν επιχείρηση, και λέω: «Πού; Στον τομέα Πολιτισμού της Περιφέρειας;». Δεν εί­ναι η Περιφέρεια ΑΤΜ, που μπορεί να έρχεται ο καθένας να παίρνει κάποια λεφτά για να κάνει μια παράσταση ή μια συναυλία. Πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, αλλά και γνωστοί κρατικοδίαιτοι, που με όλες τις καταστάσεις και όλες τις κυβερνήσεις εί­ναι εκεί και χρηματοδοτούνται, μου λένε: «Δεν θα κάνεις ένα πρόγραμμα για να επιδοτηθούν τα θέα­τρα;» και τους απαντάω: «Όχι, δεν είμαστε οι παρα­γωγοί εμείς». Εμείς θα κάνουμε κάποια πράγματα για να μείνουν για όλο τον κόσμο και να μπορέσου­με να προάγουμε περαιτέρω τον πολιτισμό.

Μπο­ρεί κάποιες ψυχαγωγικές δράσεις, κάποιες εκδη­λώσει να τις κάνουμε, θα γίνουν όταν κρίνουμε ότι θα είναι συναφείς με κάποια επέτειο, με κάποια γιορτή. Δεν αισθάνομαι πολιτικός, δεν θα γίνω ποτέ πολιτικός. Πρώτα απ' όλα ξέρω να το χειριστώ, γιατί παίζω τον πολιτικό πολλά χρόνια, κάνω το δήμαρ­χο. Είναι μεγάλη ελευθερία να μπορείς να πεις: «Μα έμενα δεν μ' ενδιαφέρει να με ψηφίσετε», γιατί όταν έρχονται και σου λένε αναιδέστατα: «Να το ξέρετε όμως ότι δεν θα σας ξαναψηφίσουμε», είναι μεγάλη ελευθερία να πεις: «Λυπάμαι, μη με ξαναψηφίσετε». Δεν έχω καμία όρεξη να δεσμευτώ με ψηφοφόρους και ψηφαλάκια, καμία!

Πηγή: Λοιπον