Μάκης Χριστοδουλόπουλος: Η προφητική δήλωση του δημοφιλούς τραγουδιστή! (photos)
Μάκης Χριστοδουλόπουλος: «Έζησα και δεν φοβάμαι καθόλου το θάνατο» λέει ο δημοφιλής τραγουδιστής σε συνέντευξη του σε εβδομαδιαίο περιοδικό ενώ κάνει και μια δήλωση που μπορεί να χαρακτηριστεί προφητική!
Ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος έδωσε συνέντευξη σε εβδομαδιαίο περιοδικό με αφορμή την (τότε) προγραμματιζόμενη πρεμιέρα του στο «Voice Αθηνών» με τον Αλέκο Ζαζόπουλο και την Εύα Μιλλή. Την στιγμή που έδινε την συνέντευξη ελάχιστοι ανησυχούσαν για τον κορονοϊό στην Ευρώπη, ωστόσο ο τραγουδιστής προχωρά σε μια δήλωση που μπορεί να χαρακτηριστεί προφητικη!
Πώς κατάφερες να μείνεις προσγειωμένος έπειτα από τόσες επιτυχίες και τόση δόξα που έχεις γνωρίσει;
θέλω να σου πω τώρα, που κοροϊδεύουν το πανηγύρι, που είναι μεγάλη δουλειά. Η Ελλάδα με αγάπησε από το «Παντρεμένοι κι οι δυο»... Δεν θα τους προδώσω ποτέ, οπότε παίρνω τώρα το συμβόλαιο και φεύγω. «Όχι, Μάκη μου, ό,τι θέλεις, από εδώ και πέρα θα πας όπου θέλεις». Τότε κοιμόμουν πολλές ώρες το μεσημέρι, δεν κάπνιζα, δεν ήμουν ποτέ μεθυσμένος, δεν έπινα. Μετά κάναμε τα παιδιά, είχαμε υποχρεώσεις, χάσαμε ανθρώπους από τη ζωή, «έφυγαν» πολύ νέοι, κι αυτό με πλήγωσε πάρα πολύ, αλλά ο Θεός ξέρει. Αν έχω κάνει κάτι, έπρεπε να το κάνει σ' εμένα και όχι σε αυτούς. Μόλις έβγαλα το «Απορώ», του Γιάννη Πάριου, με πήραν τηλέφωνο να πάω να τραγουδήσω σ' ένα μαγαζί με παπιγιόν και τέτοια, για να τραγουδάω άλλου είδους τραγούδια... «χαιρετισμούς»... Αυτό είπα σ' ένα μεγάλο πιανίστα.
Πες μου κάποιες έντονες αναμνήσεις σου...
Όταν ήμουν στο νυχτερινό κέντρο «Αμπάρες», το 1987, ήμουν 110 κιλά, και η εταιρεία μου είχε πει να αδυνατίσω, γιατί δεν κούμπωναν τα σακάκια. Πήγα σε γιατρό και μου είπε: «Θα κάνεις να βάλεις στο στόμα σου ζάχαρη, αλάτι και ψωμί 7 μήνες». Στον ένα μήνα είχε γίνει μεγάλη δουλειά. Κρέας δεν τρώω, δεν μου αρέσει. Ο Αντρέας που μου είχε γράψει τις «Αμπάρες» και τα «Στέφανα», όταν πηγαίναμε για καφέ, τους έλεγα: «Φτιάξε μου έναν καφέ και μη βάλεις ζάχαρη»... Μετά από μία εβδομάδα είχε φτιάξει το τραγούδι. Ο Αντρέας άλλη στιγμή μου έλεγε να πάμε κάπου και του έλεγα να με αφήσει, δεν ήθελα, γιατί εγώ δεν μοιάζω με κανέναν από αυτούς, «Εγώ δεν μοιάζω κανενός»...
Μετά από μία εβδομάδα μου το έφερε σε τραγούδι.
Τα τραγούδια σου έχουν και μια προσωπική σου ιστορία;
Κάποτε, δύο κομμωτές που με κούρευαν, ανδρόγυνο, 28 χρονών ο καθένας, ήταν απέναντι από το σπίτι που έμενα τότε...
Κάποια μέρα με φώναξε το παιδί να τον βοηθήσω να βάλουμε τα πράγματα στο φορτηγό που ήταν απ' έξω, γιατί χώρισε με τη γυναίκα του. Μπαίνω μέσα στο σπίτι και βλέπω τα στέφανα τους, με αράχνες επάνω... τον βοήθησα.
Αργότερα, είπα του Αντρέα να φτιάξει ένα τραγούδι...
Διαβάστε τη συνέχεια στη gallery που ακολουθεί:
Τότε ήταν παραγωγός ο Σαββόπουλος
Έλεγε ο πελάτης του μαγαζιού:
Με τη δημοσιότητα πώς τα πας, είναι κάτι που
σου αρέσει;
Μερικοί δημοσιογράφοι με τις ερωτήσει τους με φέρνουν σε δύσκολη θέση, μου έχει τύχει... εκεί, όταν κάποιος με καλέσει στο τηλέφωνο του το κλείνω, είναι στιλ «αμαλιαδέικο», από εκεί κάτω
Έχεις όλα όσα θα επιθυμούσε κάθε καλλιτέχνης και κάθε άνθρωπος στη ζωή του;
Έζησα και δεν φοβάμαι καθόλου το θάνατο. Δεν είχα ποτέ κάποιο μεγάλο φόβο. Δεν φοβάμαι ποτέ, κανέναν, γιατί δεν πειράζω κανέναν. Τα χρόνια που έρχονται είναι πολύ άσχημα, να το θυμηθείς. Έχω περάσει δυσκολίες, αλλά είμαι άνθρωπος που αν μου φωνάζει κάποιος: «Μακούλη, έλα να πιούμε να κρασί» θα σταματήσω, θα κατέβω από το αυτοκίνητο και θα πάω. Το σκοπό μου τον έχω κάνει. Όταν δεν θα μπορέσω να τραγουδήσω, θα σταματήσω.
Πώς γίνεται να το καταλάβει αυτό ένας καλλιτέχνης;
Βέβαια το καταλαβαίνει, αφού δεν γίνεται, δεν μπορεί. Υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να πάνε να πάρουν μεροκάματο, γιατί πρέπει να ζήσουν τα παιδιά τους. Δεν μιλάμε γι' αυτούς που έχουν και το κάνουν, αυτοί δεν μου αρέσουν. Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρω, οι οποίοι πρέπει να πάνε να δουλέψουν για να ζήσει η οικογένεια τους. Η εταιρεία που βρισκόμουν κάποτε, η Lyra, μου είχε κάνει συμβόλαιο 50 εκατομμυρίων δραχμών για να μην ξαναπάω να τραγουδήσω σε πανηγύρι. Στην εταιρεία ήμουν μαζί με τον Διονύση Σαββόπουλο, την Κωνσταντίνα, τη Γλυκερία...
Για να πάω λοιπόν στην εταιρεία, είπα: «Εντάξει». Μου είπε τότε ο Μαραβέλιας, που ήταν εκεί: «Ο δικηγόρος σου;» και του απάντησα: «Δεν έχω δικηγόρο, είμαι μόνος μου»... Μου είπε: «Είσαι εντάξει, αρκεί που μου μιλάς έτσι».
Στα πανηγύρια πώς πήγες τελικά να τραγουδήσεις;
Πάνω στα 3 χρόνια, σ' ένα ρεπό μου, είχα πάει να τραγουδήσω σ' ένα μέρος και είπα πως αν θέλει ο Μαραβέλιας, ας με διώξει από την εταιρεία. Ο Μιχάλης Μενιδιάτης είχε αφήσει το αυτοκίνητο του μία ώρα μακριά, γιατί είχε 15.000 κόσμο. Από την εταιρεία είχαν στείλει άνθρωπο χωρίς να το ξέρω. Την άλλη μέρα το πρωί πήγα στην εταιρεία και είπα: «Κοίταξε τώρα τι θα γίνει και πώς θα φτάσουν οι δίσκοι».
Πηγή: Λοιπόν