Ηρώ Σαΐα: «Είμαι ευτυχισμένη με την οικογένειά μου, κάνω τα δικά μου πράγματα, ξέρω τι αξίζω»

Στη δουλειά της είναι αλήθεια διατεθειμένη να παίξει το παιχνίδι με τους όρους του σύγ­χρονου μάρκετινγκ; Θα εμφανιζόταν π.χ. στην τηλεόραση ως μέλος κριτικής επιτροπής σε κάποιο talent show; «Δεν θέλω να λέω μεγά­λες κουβέντες» απαντά, «γιατί ενίοτε διαψεύδονται. Θα απαντήσω λοιπόν πως μπορεί, αν και είναι άλλα τα όνειρα και τα σχέδιά μου».

Ο δρόμος, ακόμα και τώρα που το όνομά της είναι γνωστό, παραμένει αναφορικός. «Τα ραδιόφωνα τους πιο πολλούς από εμάς δεν μας παίζουν» λέει. «Εξαιρετικές δουλειές περνούν σχεδόν απαρατήρητες επειδή δεν ακού­γονται στις εκπομπές που επιμένουν στα ίδια και τα ίδια. Οι αστέρες σήμερα φτιάχνονται κάτω από συνθήκες άδικες για τους υπόλοι­πους».

Όταν ζητώ την άποψή της για αυτό που αποκαλούμε «έντεχνο τραγούδι», επισημαίνει πως «υπάρχουν και πολλά άτεχνα τραγούδια μέσα στο έντεχνο, όπως υπάρχουν και πολ­λά καλά τραγούδια στην άλλη πλευρά – αν υπάρχει άλλη πλευρά, γιατί ούτε αυτός ο δι­αχωρισμός μου αρέσει. Ο όρος έντεχνο καθιερώθηκε, καλώς ή κακώς για να συνεννο­ούμαστε, ως εκεί».

Δηλώνει πως δεν φοβάται την κριτική, «επι­λέγω όμως να ακούω τους καλοπροαίρετους, όσο αυστηροί και αν είναι. Μιλάω βεβαίως για την κριτική που αφορά τη δουλειά μου. Για­τί η κριτική για την προσωπική ζωή μου - τα βέλη, τα δέχθηκα όταν προ ετών μαθεύτηκε η σχέση μου με τον Ξαρχάκο - είναι ένα άλ­λο θέμα».

Πώς αλήθεια διαχειρίστηκε εκείνη την περίοδο, όταν είδε σχεδόν να «διαγρά­φεται» η μέχρι τότε πορεία της και στα κουτσομπολίστικα sites να υπάρχει κυρίως ως η νεαρή σύντροφος του συνθέτη; «Είμαστε μια μικρή χώρα με μια μικρή αγορά, οπότε ήταν αναμενόμενο πως κάτι τέτοιο θα σχολιαζόταν» λέει.

«Στην αρχή σε πειράζει, έπειτα το αποδέχεσαι, στο τέλος βλέπεις τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, θεωρώ πως ήταν πολύ ανθρώπινη η διαχείρι­σή μου. Δεν μπορώ να πω πως δεν με πείρα­ξε αυτό που συνέβη, ήταν σαν να ακυρώθη­καν δέκα χρόνια σημαντικής δουλειάς.

Όμως σκέφτηκα πως όσο και αν γύρω μου υπάρχει πολύς φθόνος, η ζωή μου χάρισε θαυμάσια πράγματα. Θεωρώ πως βγήκα νικήτρια. Είμαι ευτυχισμένη με την οικογένειά μου, κάνω τα δικά μου πράγματα, ξέρω τι αξίζω, και δεν χρειάζομαι τη σφραγίδα της συζύγου (αυτό δεν το εκμεταλλεύθηκα ποτέ) ούτε την επιβε­βαίωση των άλλων για να υπάρχω και να αισθάνομαι καλά».

Ερμηνεύτρια που δουλεύει και καλλιεργεί τη φωνή της συστηματικά, μητέρα που βρίσκει το 24ωρο μικρό για να κάνει όσα θέλει με τα παιδιά της, άνθρωπος με πολλά ενδιαφέρο­ντα, η Ηρώ Σαΐα εκτός από την καλλιτεχνική παρακολουθεί με ενδιαφέρον και την πολιτι­κή επικαιρότητα.

Αποφεύγει όμως να εκφρα­στεί, να μιλήσει ανοιχτά για τα πολιτικά πιστεύω της, καθώς θεωρεί «ακραία αυτά που λέγονται και γίνονται. Περιμένω πάντα από κάποιο πρόσωπο να με εμπνεύσει, όμως η απογοήτευσή μου από τους πολιτικούς είναι ως τώρα μεγάλη.

Σκέφτομαι πως τελικά τα κόμματα είναι κάτι κακό, για εμένα το ιδανικό θα ήταν να μην υπάρχει κανένα κόμμα, να υπάρχουν απλώς άξιοι άνθρωποι που να διοικούν αυτή τη χώρα. Τα κόμματα είναι για να βάζουν τους πολίτες να τρώγονται. Γιατί τελικά το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι ούτε οι Τούρκοι ούτε οι άμοιροι οι μετανάστες.

Είναι που δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε για το κοινό καλό, που τρωγόμαστε διαρκώς μεταξύ μας». Η ίδια, για να μείνει έξω από το αλληλοφάγωμα, απέχει και από τα μέσα κοινωνι­κής δικτύωσης τα οποία χρησιμοποιεί σπορα­δικά μόνο για να ενημερώνει για τη δουλειά της. «Δεν έχω χρόνο να απαντώ στον καθένα και να στοχοποιούμαι» λέει.

«Θεωρώ αυτές τις συζητήσεις άσκοπες, δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, είναι μόνο για εκείνους που νομί­ζουν πως μέσα από το Internet αποκτούν υπό­σταση. Εγώ έχω δύο παιδιά να κοιτάξω, έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα να κάνω από το να τσακώνομαι με αγνώστους».

Πηγή: BHmagazino