Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο: Έφυγε από τη ζωή ο «μαθητής» του Γιώργου Ζαμπέτα!
Τον «μαθητή» του Γιώργου Ζαμπέτα ή «μπούμπη» όπως τον φώναζε ο ίδιος ο αξέχαστος λαϊκός μουσικοσυνθέτης, Δημήτρη Νεζερίτη θρηνεί ο καλλιτεχνικός κόσμος αλλά και οι Πατρινοί οπαδοί της Παναχαϊκής.
Πρόκειται για τον άνθρωπο που ερμήνευσε τον ύμνο της Παναχαϊκής, με τους οπαδούς της ποδοσφαιρικής ομάδας της Πάτρας να μιλούν για έναν αυθεντικό άνθρωπο και έναν μεγάλο καλλιτέχνη.
Ο Δημήτρης Νεζερίτης είχε κάνει μεγάλη καριέρα στο ελληνικό τραγούδι, έχοντας στο ενεργητικό του κορυφαίες συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, ανάμεσά τους ο Γιάννης Πάριος, ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Βίκυ Μοσχολιού, η Τζένη Βάνου, ο Χρήστος Μενιδιάτης και πολλοί ακόμα τη δεκαετίες του ‘70 και του ‘80.
Τη δεκαετία του 1990 επέστρεψε στην Πάτρα και την τετραετία 1992-95 ήταν στην Ουτοπία όπου είχε πολύ μεγάλη επιτυχία με τους Πατρινούς να τον αγκαλιάζουν.
Ο Δημήτρης Νεζερίτης, σύμφωνα με το patrasevents ήταν ένθερμος φίλος της Παναχαϊκής και είχε ερμηνεύσει τον ύμνο της ομάδας.
Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στην Πάτρα όπου σε ηλικία 13 χρονών, με την παρακίνηση ενός συμμαθητή του ο οποίος έπαιζε ακορντεόν, άρχισε να μαθαίνει μουσική και πηγαίνει στον Δημήτρη Παπαδάτο, τον 4ο καλύτερο κιθαρίστα παγκοσμίως, ο οποίος δίδασκε πολλά μουσικά όργανα. Εκείνη την περίοδο πρόσφερε δωρεάν εκμάθηση ενός οργάνου σε ταλέντα της εποχής.
Ο δάσκαλος τον ξεχώρισε αμέσως όταν άκουσε την εκτέλεσή του πάνω σε ένα τραγούδι με τίτλο «Παίξε πλακιώτικη κιθάρα» και ανάμεσα σε 54 ταλέντα τον ξεχώρισε. Δίπλα του έμαθε τα πρώτα μυστικά της κιθάρας ενώ σύντομα εξελίχθηκε τόσο που κέρδισε σε έναν τοπικό διαγωνισμό, ο οποίος αναμεταδόθηκε ραδιοφωνικά, το πρώτο βραβείο, το οποίο είχε ως έπαθλο μια... κουβέρτα.
Ακολούθησε η δημιουργία του πρώτου του συγκροτήματος με την ονομασία “Cinque Amici”, με μέλη τον Φίλιππο Τσεμπερούλη στα σαξόφωνα, τον Θεόδωρο Αγγέλου στην τρομπέτα, τον Δημήτρη Νεζερίτη στην κιθάρα και τη φωνή και δύο φαντάρους, οι οποίοι είχαν αναλάβει τα φωνητικά και τα ντραμς, προσανατολισμένοι προς τον ήχο της soul. Με την απόλυση των Αθηναίων φαντάρων και την επιστροφή τους στην πρωτεύουσα, το σχήμα διαλύθηκε και ο Δημήτρης Νεζερίτης συμμετείχε στους θρυλικούς Spiders, αναλαμβάνοντας τα φωνητικά (1967). Την επόμενη χρονιά δημιούργησε ένα νέο γκρουπ με την ονομασία “The bats” στο οποίο συμμετείχαν ο Γιάννης Πόδιας στην κιθάρα, ο Γιάννης Πιρπιρής στο ακορντεόν (λόγω έλλειψης hammond), τον Παναγιώτη Κουρούμαλο στο σαξόφωνο και τον Δημήτρη Νεζερίτη πάλι στην κιθάρα και τα φωνητικά.
Δυστυχώς και αυτό το σχήμα δεν είχε μεγάλο κύκλο ζωής οπότε με την ευκαιρία της αναχώρησης του καλού του φίλου Φίλιππου Τσεμπερούλη στην Αθήνα, ακολούθησε και ο Δημήτρης Νεζερίτης βρίσκοντας την πρώτη του δουλειά στην ταβέρνα Πίπης στο Κουκάκι. Αργότερα άρχισε να δουλεύει και σε πιο λαϊκά σχήματα ξεκινώντας από το Καραβάνι στην Φωκίωνος Νέγρη, μαζί με τη Νέλλη Γκίνη και την ίδια χρονιά ήρθε στη ζωή του και η δισκογραφία με δύο τραγούδια. Τη χρονιά 1973- 74 συμμετείχε σε σχήμα με τον Σταμάτη Κόκκοτα στο κέντρο Αθήνα και κατόπιν στο Αθηναία στον Ιππόδρομο. Την ίδια χρονιά τού γίνεται και η πρόταση από την Polygram, με παραγωγό τον Gino Gudsi, για να γυριστούν σε single τα τραγούδια «Σε λένε λύπη / Μου την έχεις σπάσει» τα οποία όμως, επειδή έτυχε να εκτελέσει ζωντανά σε μια εμφάνισή του στην εκπομπή «Νυχτοπούλια» του Μάκη Πάντα που γινόταν στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, υπέπεσε στην αντίληψη ενός ταξίαρχου, ο οποίος απαίτησε την απαγόρευση της δημόσιας εκτέλεσής του, με αποτέλεσμα να λογοκριθεί.
Από το 1975 δούλεψε με τον μαέστρο Γιώργο Θεοδοσιάδη, την Καίτη Χωματά και τον Τάσο Παπασταμάτη στα Αστέρια της Γλυφάδας ενώ το 1975 γνωρίζεται με τον Γιώργο Ζαμπέτα στο σχήμα του οποίου θα ενταχθεί, έως και το 1979, μαζί με την Ρίτα Σακελλαρίου, τον Γιάννη Ντουνιά και την Ελένη Ροδά. Παράλληλα, το 1976 θα συμμετάσχει σε μουσική επιθεώρηση στο θέατρο Μετροπόλιταν, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Κατσαρού ενώ με τον Γιώργο Κατσαρό θα ξανασυνεργαστεί όταν θα ενταχθεί σε σχήμα στον Πύργο Αθηνών μαζί με την Αλέκα Κανελλίδου.
Την επόμενη δεκαετία οι σημαντικότερες συνεργασίες του γίνονται με τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Λάκη Χαλκιά και τη Χριστιάνα, στην Όμορφη Νύχτα το 1987 και την επόμενη χρονιά με τον Γιάννη Πουλόπουλο στη Νεράιδα ενώ το 1989 με τον Πασχάλη στο κέντρο Lady M.
Tο 1991 θα συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Εσύ», του Χρήστου Σκαλτσουνάκη (μουσική) και του Μάνου Κουφιανάκη (στίχοι) κερδίζοντας το 2ο βραβείο ενώ πρέπει να σημειωθεί πως την ίδια χρονιά, ο αείμνηστος Γιώργος Ζαμπέτας, αν και καταβεβλημένος από τα προβλήματα υγείας, παίζει κάθε βράδυ ζωντανά στη Θεσσαλονίκη και κατόπιν επιστρέφει στο ξενοδοχείο για να βάλει τη συσκευή οξυγόνου του. Εκεί θα τον χαιρετήσει ο Δημήτρης Νεζερίτης και ο Ζαμπέτας θα δώσει την ευχή του στον «Μπούμπη», όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούσε, να κερδίσει. Όταν τελικά το βράδυ που διεξαγόταν το φεστιβάλ ανακοινώθηκε η βράβευση, ο δάσκαλος αφήνοντας την καθημερινή θεραπεία του ήρθε στο φεστιβάλ για να συμπαρασταθεί στον μαθητή του και σείστηκε από χειροκροτήματα η αίθουσα.
Την επόμενη χρονιά θα συμμετάσχει ξανά στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αυτή τη φορά με το τραγούδι «Δακρύζω», του Κώστα Παπαϊωάννου (μουσική) και του Μιχάλη Τουτουντζή (στίχοι), με την οποία θα κερδίσει το 1ο βραβείο και θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα την επόμενη μέρα στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού.
Το 1996 θα κυκλοφορήσει ο καινούργιος δίσκος του με τίτλο «Για αυτούς που ξέρουν», σε μουσική Χρήστου Σκαλτσουνάκη και στίχους Μάνου Κουφιανάκη, Νίκου Κασκάτη και Τάσου Οικονόμου ενώ το 2009 θα συμμετέχει σε μια συλλογή τραγουδιών τα οποία εκδόθηκαν σε cd για φιλανθρωπικούς σκοπούς αφού τα έσοδα της έκδοσης πήγαν στην οργάνωση «Για τα παιδιά του κόσμου», τραγουδώντας δύο τραγούδια ενώ θα συμμετέχει και σε ένα ακόμα με τη συμμετοχή όλων των συντελεστών της συλλογής (Θέμης Αδαμαντίδης, Ελένη Δήμου, Ευδοκία, Λάμπρος Καρελάς ,Νάντια Καραγιάννη).
