O Γ. Παπαπαύλου στο gossip-tv: Το φινάλε του «Έρωτας Μετά» & το μάθημα που μας διδάσκει ο κορονοϊός

Καθόλου βαρετός, καθόλου παρωχημένος, αλλά αντίθετα γήινος και με ωραίο λόγο, έχει σκέψεις που είναι ωραίο να ακούς, κι έτσι μίλησε στο gossip-tv και περιέγραψε τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τη συγκυρία του κορονοϊού.

Για αρχή, ο δημοφιλής ηθοποιός, λοιπόν, ανέφερε τι κάνει για να γεμίσει δημιουργικά τις μέρες του, καθώς πλέον δεν δουλεύει αλλά κι ούτε πηγαίνει στην δραματική σχολή που διδάσκει, ενώ παράλληλα εξήγησε γιατί θεωρεί αυτή την πρωτόγνωρη συνθήκη ως μια καλή ευκαιρία.

«Είμαι πολύ καλά προς το παρόν. Αυτήν την περίοδο την βλέπω σαν μια μεγάλη ευκαιρία. Φυσικά, καταλαβαίνω τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι γιατί κι η δουλειά μου έχει σταματήσει. Έχει σταματήσει το θέατρο, έχουν σταματήσει τα γυρίσματα της σειράς «Έρωτας μετά», οπότε υφίσταμαι μια κρίση στην οικονομική μου κατάσταση. Όμως, αυτό αντισταθμίζεται από το ότι μου δίνεται η ευκαιρία να κατεβάσω ρυθμούς και να συγκεντρωθώ σε εμένα. Είμαστε συνεχώς σε ένα τρέξιμο και αυτό μας κάνει συχνά να αποπροσανατολιζόμαστε, να κυνηγάμε λάθος πράγματα και να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά από την πραγματική τους διάσταση. Συνεπώς, τώρα το βλέπω σαν μια ευκαιρία να ξεκουραστώ, να διαβάσω όσα δεν προλάβαινα, να δω ταινίες και σειρές.

Αυτό το διάστημα έχει συμβεί να έρθω πιο κοντά με κάποιους ανθρώπους που δεν τούς είχα μέσα στην καθημερινότητά μου. Η επικοινωνία μας έχει γίνει πιο ουσιαστική και συχνή. Σαφώς, μου λείπει το θέατρο και τα γυρίσματα, αλλά κυρίως οι άνθρωποι. Προς το παρόν όμως μπορώ να αντέξω και χωρίς τη δουλειά, επειδή είναι κι η πρώτη φορά που μένω τόσο εκτός από όλο αυτό. Οπότε, το βλέπω σαν μια ευκαιρία που δεν θα μας δοθεί ξανά. Διαβάζω βιβλία που αφορούν στη διδασκαλία ηθοποιών, επειδή διδάσκω κιόλας και βλέπω ταινίες σαν “Τα Χελιδόνια της Καμπούλ” που είναι μια καταπληκτική γαλλική animation ταινία, που δείχνει τη ζωή των γυναικών στο Αφγανιστάν την περίοδο τον Ταλιμπάν και φυσικά πολύ Netflix. Οι καθηγητές της σχολής “Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου Καλαμπόκη” επικοινωνούμε με τους μαθητές μέσω skype και συζητάμε, αλλά τούς δίνουμε και υλικό για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε ομαλά στην καθημερινότητα, όταν έρθει».

ΕΡΩΤΑΣ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Ο Γιώργος Παπαπαύλου τη φετινή χρονιά μας συστήθηκε ως Ηλίας στην επιτυχημένη σειρά του Alpha «Έρωτας Μετά», η οποία έχει διακοπεί, ενώ αρκετά έχουν γραφτεί για το φινάλε της και πώς αυτό θα συμβεί.

«Το “Έρωτας μετά” ήταν προγραμματισμένο από την αρχή για μία σεζόν. Δεν ξέρω τίποτα! Αλήθεια! Ακόμη και ο Alpha είναι σε συζητήσεις για το τι πρόκειται να γίνει. Είχαμε μια πρώτη ενημέρωση ότι θα συνεχίζαμε κάποια στιγμή μέσα στον Μάιο, πιστεύοντας ότι κάπου εκεί θα λήξει η καραντίνα, γιατί η σειρά έχει μείνει χωρίς τέλος. Δεν ξέρω τίποτα παραπάνω και είμαστε σε μια αναμονή να ειδοποιηθούμε για το τι θα συμβεί. Δεν νομίζω να μην έχουμε φινάλε. Είναι μια σειρά που στάθηκε με αξιοπρέπεια μέσα στο τηλεοπτικό τοπίο».

Αν και είναι ηθοποιός εδώ και 13 χρόνια, οι τηλεοπτικές του εμφανίσεις σπανίζουν, εν αντιθέσει με το θέατρο που υπάρχει στη ζωή του πολύ πιο έντονα και με σημαντικό βιοφραφικό. Εκείνος, λοιπόν, με ειλικρίνεια εξήγησε τους λόγους για τους οποίους αργήσαμε να τον δούμε στη μικρή οθόνη.

«Ο “Ηλίας” είναι ουσιαστικά ο πρώτος μου μεγάλος τηλεοπτικός ρόλος. Τώρα μπαίνω στην τηλεόραση με κεντρικό ρόλο. Οι συμμετοχές μου στα “Μαύρα Μεσάνυχτα” και στα “Ματωμένα χώματα” ήταν μικρότερες. Για χρόνια τη φοβόμουν την τηλεόραση. Οι ρυθμοί της είναι πάρα πολύ γρήγοροι και επιβεβαιώθηκα σ’ αυτό. Πρέπει να μάθεις έναν πολύ μεγάλο όγκο κειμένου σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, επομένως αν δεν έχεις εμπειρία και τεχνική να αντιμετωπίσεις με σοβαρότητα, μπορεί να καείς εύκολα ή να βγεις και να λες κάτι λόγια με κάτι συναισθήματα διάχυτα. Θέλει οργάνωση, γιατί η υποκριτική δεν είναι μαθαίνω τα λόγια και βγαίνω να τα πω. Τον τηλεοπτικό μου ρόλο τον δουλεύω όπως δουλεύω στο θέατρο. Μετά ήρθε κι η κρίση που οι παραγωγές ήταν λίγες. Εγώ δεν πήγαινα να ψαχτώ, κι όταν άνοιξε το τοπίο με πήραν τηλέφωνο και μου πρότεινα το “Έρωτας μετά”. Ένιωσα έτοιμος και το κείμενο και οι συντελεστές έπαιξαν τον ρόλο τους. Πέρασα καταπληκτικά στα γυρίσματα. Όταν μια δουλειά γίνεται έτσι όπως αυτή μου αρέσει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το μέσο, γιατί μπορεί να είναι χρήσιμο, εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό. Έχω πρόβλημα με τον τρόπο που γίνεται κάποιες φορές η δουλειά στην τηλεόραση και με την προχειρότητα. Αυτό δεν θέλω να μου συμβεί».

Ο Γιώργος Παπαπαύλου είπε ακόμη και τη γνώμη του για την ελληνική τηλεόραση και τα προγράμματα που υπάρχουν σε αυτήν: «Δεν βλέπω πολύ τηλεόραση. Περισσότερο μέσα από το internet την παρακολουθώ. Το “Έρωτας μετά” θα μπορούσε να παιχτεί και δυο χρόνια πριν, αλλά και δυο χρόνια μετά. Είναι ένα ερωτικό θρίλερ, επομένως ο έρωτας είναι πάντα σύγχρονος και πάντα παρών και η αγωνία είναι κάτι που αναζητάμε όλοι ως θεατές. Επειδή αυτά μπλέχτηκαν με έναν ενδιαφέροντα τρόπο και σε πέντε χρόνια να προβαλλόταν, το ίδιο ενδιαφέρον θα είχε. Τώρα, ως προς την ελληνική τηλεόραση, υπάρχουν πράγματα πολύ ωραία αλλά και φτηνά επίσης. Ωραία projects είναι τα ταξιδιωτικά. Υπάρχουν, όμως, και πράγματα τελείως προσβλητικά στην ανθρώπινη ύπαρξη. Το trash κι εγώ το βλέπω, απλά πρέπει να ξέρεις τι βλέπεις και να το τοποθετείς στη σωστή του διάσταση. Έχω διασκεδάσει με το “Eρωτοδικείο” το παραδέχομαι (Γέλια).

ΕΝΑΣ ΠΑΤΡΙΝΟΣ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ ΚΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΑΝΙΔΙ

Ο Γιώργος Παπαπαύλου γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά το να σπουδάσει αλλού ήταν κάτι που ήθελε πολύ. Έτσι, πέρασε στη Νομική Αθηνών κι από εκεί κι έπειτα η ζωή του άλλαξε σημαντικά.

«Έχω τελειώσει τη Νομική Αθηνών. Είχα, όμως, αποφασίσει ότι θα γίνω ηθοποιός πριν δώσω Πανελλαδικές εξετάσεις. Ζούσα στην Πάτρα κι ήθελα να περάσω σε μια σχολή εκτός Πάτρας. Επειδή, όμως, ήθελα να έχω ένα plan b –σε περίπτωση που δεν πήγαινε καλά η υποκριτική- μού φαινόταν ενδιαφέρουσα η Νομική, αλλά δεν είχα σκοπό να γίνω Δικηγόρος. Σπούδαζα θέατρο παράλληλα, και αν και μπήκα πρώτος στο Πανεπιστήμιο, το είχα αφήσει λίγο λόγω υποκριτικής. Πρώτα τελείωσα τη Δραματική και μετά τη Νομική Ποτέ όμως δεν αμφιταλαντεύτηκα στο τι θέλω. Υπήρξαν στιγμές και υπάρχουν κι ακόμη, λιγότερες βέβαια, γιατί με κουράζει το γύρω-γύρω του θεάτρου. Όχι ο πυρήνας του. Το σύστημα ανθρώπων που δυσχεραίνουν πολύ τη δουλειά σου. Είχα σκεφτεί να το αφήσω, αλλά έχει κάτι μαγικές στιγμές αυτή η δουλειά και επιστρέφεις με μεγαλύτερη φόρα πίσω. Έτσι πορεύομαι μέσα στα χρόνια (Γέλια).»

Αλήθεια, πώς είναι η Αθήνα στα μάτια ενός ανθρώπου που έχει έρθει από μια άλλη πόλη και έχει επίσης ταξιδέψει αρκετά; «Την καταβρίσκω με την Αθήνα. Δεν θα μπορούσα να ζήσω πουθενά αλλού στον πλανήτη. Σε όσες χώρες έχω ταξιδέψει στο εξωτερικό, επιμένω. Μου αρέσει που είναι μια ζωντανή πόλη, με ωραίο καιρό, με ωραία σημεία, που όποια ώρα και να κατέβεις έχει κόσμο και μέρη να ψυχαγωγηθείς. Έχει, βέβαια, και πολλά αρνητικά αλλά στη ζυγαριά νικούν τα θετικά. Στην Πάτρα δεν θα ξαναγυρνούσα, και λόγω δουλειάς αλλά νομίζω θα βαριόμουν πιστεύω πια»

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΣΑ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ

Ο Γιώργος Παπαπαύλου στα 36 του χρόνια δεν σταματά να ονειρεύεται και κάποια από τα όνειρά του τα μοιράστηκε μαζί μας.

«Σε επαγγελματικό επίπεδο έχω πολλά όνειρα. Δεν θα στα πω, όμως, γιατί είμαι λίγο προληπτικός. Θέλω να παίξω σαν τρελός στο Netflix ας πούμε κι εύχομαι να γίνει κάποια στιγμή μια ελληνική παραγωγή (Γέλια). Σε προσωπικό επίπεδο ονειρεύομαι οικογένεια. Δεν έχω βρει τον κατάλληλο άνθρωπο ακόμη, αλλά δεν θέλω να γίνει και σε μεγάλο βάθος χρόνου. Είμαι μόνος μου τώρα, αλλά θα ήθελα να μου συμβεί. Θέλω ένα παιδί».

Για το τέλος, η κουβέντα μας έκλεισε με μια όμορφη σκέψη, την οποία ομολογώ πως όταν άκουσα χάρηκα πολύ, γιατί υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που σκέφτονται και κάτι άλλο εκτός από το «εγώ».

«Είναι μια συνθήκη που δίνεται ένα μάθημα. Όσοι έχουν τις κεραίες τους ανοιχτές και το πάρουν αυτό το μάθημα, νομίζω θα προχωρήσουν. Ελπίζω αυτοί που θα προχωρήσουν να παρασύρουν και τους άλλους, που ίσως βλέπουν αυτήν την δοκιμασία ως μια καταδίκη ή μια φυλακή. Εγώ το βλέπω και σαν μια ασέβεια προς ανθρώπους που βίωσαν ή βιώνουν πόλεμο, στέρηση, πείνα ή κακουχίες. Οπότε, το να είσαι κλεισμένος στο σπίτι σου και να απολαμβάνεις Netflix είναι πολύ καλύτερο, όσο κι αν διακυβεύεται η δουλειά σου στο μέλλον. Αλλά το βασικό μάθημα που πρέπει να πάρουμε όλοι, είναι ότι εμείς δεν είμαστε κάτι ξεχωριστό από τους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς του πλανήτη. Το ότι ο άνθρωπος έχει νου δεν τον καθιστά κάτι ξεχωριστό κι είναι ευκαιρία να δούμε ότι οδηγούμε τον πλανήτη σε μια καταστροφή. Τώρα που ηρεμούμε, πρέπει να το σκεφτούμε αυτό. Θεωρώ ότι ο άνθρωπος έχει πέσει θύμα μιας ιδεατής του εικόνας. Νομίζει ότι είναι κάποιος θεός κι όχι μέρος μιας αλυσίδας. Έρχεται, όμως, η ζωή και σου δείχνει ότι τελικά είμαστε μέρος μιας αλυσίδας και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να καταστρέφουμε τον πλανήτη».