JU2S: Κρυσταλλία: «Ούτε εγώ σκοπεύω να γίνω δασκάλα, ούτε ο Λεωνίδας τραγουδιστής»

Πώς ήρθε η πρόταση για το J2US;
«Επικοινώνησαν το Open και η παραγωγή με τη δισκογραφική εταιρεία μου, την Panik Records. Με ρώτησαν λοιπόν αν με ενδιαφέρει. Έγινε ένα ραντεβού και να σου πω, άργησα πολύ να πω το «ναι». Είχα λίγο αποστασιοποιηθεί. Ήμουν παλαιότερα και στο «Familiar» και αρχικά λίγο το φοβήθηκα. Αλλά στην πορεία όταν έμαθα ποιοι θα είναι αλλά και το ότι θα είμαι ζευγάρι με τον Λεωνίδα Καλφαγιάννη, με τον οποίο γνωριζόμασταν από πριν, είπα «πάμε να το κάνουμε». Μέτρησε βέβαια και ο φιλανθρωπικός χαρακτήρας του σόου»

Πώς είναι η χημεία σας με τον Λεωνίδα μέχρι στιγμής;

«Πολύ ιδιαίτερη, γιατί ο Λεωνίδας είναι πολύ ιδιαίτερο παιδί. Πολύ ευαίσθητος, θέλει και λίγο ντάντεμα (γέλια). Εχουμε και τις εντάσεις και τις διαφωνίες μας κάποιες φορές, αλλά πλέον όλο και λιγότερο. Μάθαμε γρήγορα ο ένας τον άλλον. Υπεραναλύει τα πράγματα στο μυαλό του και αυτό τον μπλοκάρει. Ενώ είναι ικανός καλλιτέχνης με πολύ ιδιαίτερη χροιά και αντίληψη, τον μπλοκάρει το άγχος του».

Πώς τα πήγατε στο τρίτο σόου;
«Ενεργειακά πολύ καλύτερα. Νομίζω ότι έπαιξε ρόλο και το κομμάτι. Το «Σαν να μην πέρασε μια μέρα». Το ένιωσε και το χάρηκε περισσότερο ο Λεωνίδας από τις προηγούμενες φορές. Λίγο το έχασε πάλι στην αρχή λόγω άγχους. Ταίριαζε όμως πολύ στη χροιά του και ήταν στα μέτρα του το τραγούδι. Δουλεύει και μελετά ωστόσο πολύ. Στο ρεφρέν κοιταχτήκαμε, μπήκε και τα έδωσε όλα με πολλή ενέργεια στη σκηνή. Οπότε το γύρισε τούμπα».

Τα σχόλια πώς σου φάνηκαν; «Ηταν πολύ θετικά. Και αναγνώρισαν στον Λεωνίδα πως το ένιωσε και το ευχαριστήθηκε. Πήγαμε πολύ καλά και βαθμολογικά. Η υψηλότερη βαθμολογία από τα δύο προηγούμενα live»

Γενικά είσαι ευχαριστημένη με τη μέχρι τώρα πορεία σας;
«Έχω μπει με τη διάθεση του παιχνιδιού και έτσι αντιμετωπίζω και τη δουλειά μου, πάντα με την καλή έννοια. Δεν κρίνονται ζωές από ι αυτό. Με χαλαρή διάθεση μπήκα στο παιχνίδι. Μου αρέσει που γνώρισα νέο κόσμο και ι με κάποιους ήρθα πιο κοντά. Δεν μπορείς βέβαια να ταιριάζεις με όλους. Οσον αφορά τα σχόλια της επιτροπής, είναι εκεί για να μας βελτιώνει. Ούτε εγώ σκοπεύω να γίνω δασκάλα, ούτε ο Λεωνίδας τραγουδιστής»

Πες μου για τον γάμο σου τον προηγούμενο Σεπτέμβριο. «Εξελίχθηκε
σε ένα μεγάλο πάρτι... Είναι ό,τι πιο ωραίο έχουμε ζήσει. Το συζητάμε ακόμη και τώρα, όχι βέβαια πως έχει περάσει πολύς καιρός. Εγινε ακριβώς όπως το φανταζόμασταν, με αυτούς που θέλαμε να είναι μαζί μας και τον τρόπο που θέλαμε να το κάνουμε. Ηταν ένα πάρτι το οποίο το ζήσαμε στο έπακρο.»

Ποια στιγμή θυμάσαι πιο έντονα;
«Τη στιγμή της τούρτας. Δεν είχαμε γαμήλια τούρτα! Την είχε φτιάξει η Αντα Λιβιτσάνου, πολύ καλή μου φίλη. Τον γάμο τον διοργάνωσα όλο μόνη μου. Θα μπορούσε και αυτό να είναι ένα επάγγελμα για μένα. Η τούρτα λοιπόν έμεινε στο πλοίο, το οποίο το βλέπαμε να φεύγει από το λιμάνι. Το είπαμε στον κόσμο και γελάσαμε πολύ.»

Ενα παιδάκι θέλεις να έρθει;
«Πολλά χρόνια νιώθω έτοιμη, αλλά λέω «λίγο ακόμη». Το θέλουμε πολύ και είμαστε έτοιμοι.»

Την καραντίνα πώς την πέρασες;
«Οι πρώτες 20 μέρες ήταν περίεργες. Ημουν μόνη μου, γιατί ο σύζυγός μου, ο Δημήτρης, ήταν στο Λονδίνο και επιστρέφοντας μπήκε σε καραντίνα. Μάζεψα, καθάρισα, αλλά ούτε το Netflix ευχαριστιόμουν μόνη μου. Μετά μια χαρά. Είμαι κορίτσι του σπιτιού ούτως ή άλλως».

Ερχεται μεγάλη κρίση στον καλλιτεχνικό χώρο. Βλέπεις φως στο τούνελ;
«Δεν το σκέφτομαι καθόλου. Δεν θέλω να σκέφτομαι αρνητικά. Δεν είναι στο χέρι μας αυτή η ιστορία. Μακάρι να τελειώσει όσο πιο σύντομα γίνεται, αλλά δεν θα πελαγώσω. Δόξα τω Θεό έχω και το J2US. Είμαι τυχερή που έχω δουλειά αυτήν την περίοδο», λέει μεταξύ άλλων στο Tv Έθνος.