Μ.Ελευθερίου: «Για 40 χρόνια δεν έκανα έρωτα»

- Σε παλαιότερη συνέντευξη, μου είχατε πει ότι παίρνετε σύνταξη 800 ευρώ το μήνα. Οι περισσότεροι φαντάζονται πως, με τις επιτυχίες που έχετε κάνει, θα πρέπει να είστε πλούσιος.
«Όχι. Είναι μια κατάσταση εφιαλτική, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε η ΑΕΠΙ. Ωστόσο, το κλαις τη μοίρα σου δεν λέει τίποτα. Υπάρχει, βέβαια, και ένας άλλος τρόπος. Να έχεις τη δύναμη του Σιλβέστερ Σταλόνε και να τους αρχίσεις στο ξύλο. Ξύλο, όμως, άγριο. Μπουνιές, κλοτσιές. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω, γιατί θα τις φάω. Μπορεί να δώσω μια δυο, αλλά θα με λιώσουν-και όχι μόνο εμένα, όλη τη συντεχνία».
- Έχετε αισθανθεί, λοιπόν, την ανάγκη να δώσετε ξύλο σε ανθρώπους…
«Πολλές φορές! Οι πράξεις βίας είναι βάρβαρες. Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι που…το τραβάει ο οργανισμός τους».
- Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που σας έχουν κάνει;
«Μου έχουν κάνει φοβερά πράγματα. Ορισμένοι προσπάθησαν να με «εξοστρακίσουν». Αντιμετώπισα κατάφωρες αδικίες-πολλές φορές, τους έδινα την εντύπωση ότι είμαι τελείως βλάκας και δεν παίρνω είδηση. Όταν τα «έπαιρνα στο κρανίο», τους έλεγα ότι αυτό που κάνουν είναι άσχημο και ότι υποχωρώ από λύπη. Βεβαίως, αυτό ήταν εις βάρος της τσέπης μου, όχι της τιμής μου»
- Έχετε το άγχος της επιβίωσης;
«Πάντοτε. Εργάζομαι στον Αθήνα 9.84 και, βεβαίως, έχω τα έσοδα από τους δίσκους και από την κυκλοφορία των βιβλίων μου. Αν χρειαστεί να πάω σε ένα γηροκομείο, όμως, δεν θα μου φτάνουν τα χρήματα. Αυτό είναι άσχημο, δεδομένου ότι, στην ηλικία μου, και η καρδιά μου και το εγκεφαλικό χτυπούν την πόρτα. Ποιος θα με προσέχει; Επαφίεμαι-όπως λέει και η ηρωίδα του Τένεσι Ουίλιαμς- στην «καλοσύνη των ξένων»!»
- Υπήρξατε «μοιραίος» άνθρωπος;
«Όχι. Αυτά τα είχαν οι «μοιραίες γυναίκες» του Μεσοπολέμου, οι «μοιραίοι άνδρες» ηθοποιοί, οι οποίοι, από κάποια στιγμή και μετά, σταμάτησαν να είναι μοιραίοι, γιατί σταμάτησαν να είναι ωραίοι. Είναι μεγάλη λύπη να βλέπεις πρώην ωραίους ανθρώπους να γερνούν πολύ άσχημα. Εγώ ήμουν πάντα άσχημος και δεν έχω πρόβλημα με αυτό»
- Σημαίνει αυτό ότι δεν ερωτευθήκατε πολύ, ότι περάσατε μεγάλες περιόδους μοναξιάς;
«Τεράστιες! Εγώ ήμουν ειδική περίπτωση. Δεν μου έδινε κανείς σημασία, λόγω της ασχήμιας μου και αυτό ήταν πολύ ευχάριστο. Αισθανόμουν ήσυχος στην γωνιά μου»
- Για σαράντα χρόνια δεν κάνατε έρωτα;
«Πάντα είχα στο μυαλό μου ότι είμαι μεγάλης ηλικίας, και ένας ηλικιωμένος πρέπει να απέχει από αυτά τα πράγματα. Τι χαρά να δώσει ένα άσχημο σώμα σε ένα όμορφο σώμα. Τίποτα!»
Πηγή: Εγώ